شهروند- کنفرانس سالانه سیاستگذاری علمی کانادا در دهمین سالگرد خود امسال با شکوه هر چه بیشتر و بزرگتر از هر سال برگزار شد؛ بیش از ۸۰۰ شرکت کننده، ۲۶۷ سخنران،  بیش از پنجاه پنل  این کنفرانس را بی مانند کرده بود. همچنین در کنفرانس امسال و  برای نخستین بار در میان سخنرانان، شمار زنان سخنران از مردان بیشتر بود.  بیش از نیمی از شرکت کنندگان  این کنفرانس ۸۰۰ نفره، روسا، معاونان و مدیران عالیرتبه دانشگاهی، دولتی، و بخشهای خصوصی و غیر انتفاعی بودند.  تم اصلی کنفرانس منعکس کننده تاثیر ده ساله آن:  “ایجاد ارتباط  بین علوم، جامعه، و سیاست گذاری” نام گذاری شده بود.

بخشهای اصلی کنفرانس شامل پنج عنوان: علم و جامعه، علم و سیاستگذاری، علم و  نو آوری و توسعه اقتصادی، علم و روابط بین الملل،  علم و نسل آینده بود. از جمله عناوین مهم پنل ها؛ شیوه های جدید مشاوره علمی در دولت فدرال بود که با حضور  مشاوران جدید علمی  چند موسسه علمی  دولتی برگزار شد.

 

ایجاد هماهنگی در سیاست گذاری برای علم در بین دولتهای فدرال و استانی، شیوه جدید تحقیقات علمی با مشارکت مردمی، نسل آینده علوم در دولت فدرال، و نیز بسیاری پنل های دیگر از جمله تعدادی پنل در زمینه ارتباطات علوم، علوم در عصر جدید ارتباطات، سیاست گذاری علمی  در زمینه امسال آب، استفاده از دانش بومیان و دانش سنتی برای سیاست گذاری، تنها شماری از این پنل ها بودند. هر پنل با حضور چندین تن از متخصصان امور از بخشی دولتی،  خصوصی، غیر انتفاعی و نیز دانشگاهی بود.

در بخش “گفت و گوی رو در رو”،  دکتر مهرداد حریری در گفت و گویی رو در رو با مشاور ارشد علمی کانادا، خانم  دکتر مونا نمر از او در مورد یک سالگی شغلش پرسید. از چالش های شغلی و این که چگونه به مقامات بالای دولتی و از جمله به وزرا و نخست وزیر مشاوره علمی  می دهد، سئوال کرد.

 

از دیگر قسمت های جالب کنفرانس گالای شام کنفرانس  بود که با شکوه خاصی در موزه تاریخ کانادا برگزار شد. این گالا، با سرود ملی کانادا آغاز شد که توسط  گروه کر کودکان دبستانی خوانده شد و جلوه  خاصی به مراسم داد. پس از آن شرح حال جالبی از کنفرانس از آغاز تا به امروز و تاثیرات شگرف آن در سیاست گذاری در کانادا،  داده شد.  سپس دکتر حریری ، مدیر و بنیان گزار کنفرانس و مرکز سیاست گذاری های علمی کانادا سخنرانی کرد. او به اهمیت  سیاست گذاری بر زمینه علمی تاکید کرد و اینکه چرا و چگونه  سیاست گذاری بر مبنای علم، تنها راه جهان برای مقابله با بحرانهایی است که پیش روی دارد. وی در ادامه خواهان حمایت هر چه بیشتر دولت کانادا از بنیان های سیاست گذاری علمی شد. سپس وزیر علوم کانادا، خانم کرستی دانکن سخنرانی خود را اجرا کرد.  وی که بر چهارمین  حضور خود در کنفرانس تاکید کرد، بر سیاست های دولت فدرال در زمینه حمایت از علوم تاکید کرد و به مواردی از آنها پرداخت.

معرفی خانم دانکن را سه محقق جوان بر عهده داشتند که هر کدام از زاویه زندگی شخصی خود به اهمیت حضور زنان در عرصه علم تاکید کردند، و خانم دانکن را به عنوان قهرمان حضور زنان در علوم به حضار  معرفی کردند.

سپس، مراسم جایزه مسابقه بهترین طرح برای سیاست گذاری بود، که برنده آن خانم جوانی از بومیان کانادا بود. طرح او در مورد استفاده از “دی ان ا” برای تحقیقات در مورد زنان بومی که به قتل رسیده اند بود. سخنرانی گیرای او همگان را مجذوب خود کرد به حدی که جمعیت حاضر دقایقی ایستاده برای او دست می زدند.

 برگزاری برنامه ملاقات علم با پارلمان

امسال برای نخستین بار در کانادا، مرکز  سیاست گذاری های علمی کانادا در مشارکت با دفتر مشاور ارشد علمی، برنامه ای جدید را برگزار کردند به نام  ملاقات علم و پارلمان. در این برنامه که روز پیش از کنفرانس برگزار شد، جمعی ۲۹ نفره از اساتید جوان، از دانشگاه های سراسر کانادا، برای یک روز به پارلمان کانادا  آمده بودند.  این گروه با ۴۵ نماینده پارلمان و چندین سناتور دیدارهای خصوصی داشتند. این امر برای نزدیکی هر چه بیشتر جوامع علمی و سیاسی بود و نیز این که  اساتید جوان با  سیاست گذاری در بخشهای سیاسی از نزدیک آشنا شوند.

لازم به یادآوری است که این مراسم از سوی رسانه های جامعه میزبان نیز توجه شایانی گرفت. در زیر گزارش روزنامه ی  سراسری گلوب اند میل را بخوانید:

پیوند علم و سیاست در کانادا به کوشش مهرداد حریری

پنج شنبه شب ۱۰ امین کنفرانس سیاستگذاری های علمی (Science Policy) در شهر اتاوا کانادا برگزار شد. در این کنفرانس دکتر مهرداد حریری از تجریبات شخصی اش در این ۱۰ سال و از نقش تاثیرگذار علم در سیاست گذاری های دولت فدرال سخن گفت. ۱۰ سال پیش مهرداد حریری، که قبلا در سمت محقق فعالیت می کرد، آرزویش این بود که بستری فراهم کند تا در آن دانشمندان و سیاست گذاران بتوانند با یکدیگر تعامل کرده و از نظرات هم بهره مند شوند. او در این ۱۰ سال این آرزو را تحقق بخشید.

امروز دکتر حریری این آرزو را به مراسم سالانه ای تبدیل کرده است که در آن دانشمندان حوزه  دانشگاه و پیشگامان صنایع مختلف با سیاست مداران و بزرگان دولتی درباره ی جایگاه علم در دولت و جامعه ی کانادا گفت و گو می کنند. در این مراسم و کنفرانس سه روزه ، افراد با دیدگاه های مختلف و از احزاب مختلف کنار یکدیگر جمع می شوند.

مهرداد حریری می گوید که این کنفرانس کوچک است، اما موفق شده است برای افراد با نقطه نظرات متفاوت و متضاد بستری بی طرف فراهم کند. کنفرانس امسال با استقبال بسیار بالایی روبرو شد و بلیت ها قبل از شروع کنفرانس کامل به فروش رفت. این مهم گواه این است که تغییری اساسی در نگرش به علم و تاثیر آن در دنیای سیاست ایجاد شده است. در کنفرانس امسال مهرداد حریری به کمک مشاور ارشد دولت فدرال در زمینه علم ، مونا نمر(Mona Nemer) ، توانست برنامه ای را ترتیب دهد ،که در آن و قبل از شروع کنفرانس، دانشمندان و محققان از علوم مختلف با نمایندگان پارلمان و افراد سیاسی دیدن کردند. هدف از این دیدار این بود که سیاسیون و تصمیم گیرندگان در این حوزه بتوانند از نظرات محققان علمی استفاده کرده و از نقش علوم در دنیای رو به تغییر امروز به خوبی آگاه شوند.

این کنفرانس نه تنها کمک می کند تا نظرات افراد دولتی و نمایندگان پارلمان در زمینه سیاست علم شنیده شود بلکه فرصتی ست تا این افراد رودررو با محققان علمی دیدار کرده و از مسایل روز مرتبط با سیاست در این حوزه آشنا شوند.  این کنفرانس برای اولین بار در سال ۲۰۰۸ برگزار شد. در آن سال مهرداد حریری، زیست شناس سلولی، توانست برای اولین بار و از طریق مستندسازی همکاری کانادا و چین در زمینه ی بیوتکنولوژی وارد عرصه ی سیاست گذاری در این زمینه شود.

مهرداد حریری در آن سال ضمن شرکت در نشست سالانه ی انجمن آمریکایی پیشرفت در علم و بررسی دیدار صورت گرفته بین سیاست مداران و دانشمندان  به این نتیجه رسید که کانادا نیز نیازمند چنین بستری است؛ بستری که تا آن موقع  هیچکس زمان و انگیزه ی کافی برای آن را نداشت و او توانست بنیانگذار چنین نشست موثری شود.

اولین سخنران این نشست پرستون مانینگ، رهبر اسبق حزب Reform بود. آقای مانینگ که در نشست امسال هم حضور داشت می گوید که اگرچه این کنفرانس نسبت به سالهای ابتدایی پیشرفت بسیار زیادی داشته است، اما همچنان نیازمند آن است که سیاست مداران و محققان بیشتری به آن جذب شوند تا بتوانند از طریق تعامل و همفکری بستر مناسب تری برای گرفتن تصمیم های اساسی در این حوزه فراهم کنند.