نشست ۱۳۵ کانون کتاب که جمعه ۹ نوامبر در سالن اجتماعات شهرداری نورت یورک برگزار شد، به معرفی و رونمایی ترجمه کتاب «دوزخ روی زمین» تعلق داشت. چاپ اول این کتاب در سال ۲۰۰۹ در تورنتو معرفی شد. همچنین در کانون کتاب تورنتو، ایرج مصداقی در باب  معرفی کتاب خود سخنرانی داشت. سعید حریری  در توضیح کتاب دوزخ روی زمین گفت:”این کتاب دارای جنبه های پژوهشی است که به ریشه ها و بنیان های شکنجه در زندان های ایران می پردازد و در واقع این کتاب به نوعی بخش مانیفست جمهوری اسلامی است که با استفاده از احادیث و روایات مختلف قرآنی مسئله شکنجه را در زندان ها توجیه می کند. “

سعید حریری در معرفی مصداقی گفت: ایرج مصداقی در نوجوانی برای تحصیل به ایالات متحده آمریکا رفته و در آنجا به همکاری با کنفدراسیون دانشجویان و محصلین ایرانی پرداخته و هم زمان با پیروزی انقلاب به ایران برگشت. او از سال ۱۳۶۰ تا ۱۳۷۰ به اتهام هواداری از سازمان مجاهدین خلق در زندان‌های قزل حصار، اوین، گوهردشت زندانی بود.

مصداقی یکی از جان به دربردگان اعدام های تابستان ۶۷ است. پس از آزادی از زندان، در سال ۱۳۷۳ مجبور به فرار از ایران شد. کارهای  سیاسی ـ اجتماعی خود را در سوئد از سر گرفت. مصداقی سال‌ها در کمیسیون ها و جلسات  حقوق بشر سازمان ملل، سازمان بین المللی کار و پارلمان اروپا در ارتباط با  نقض حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران  به فعالیت پرداخته‌ است.

 

از کتابهای او  می توان به “نه زیستن، نه مرگ” (تلفیقی از خاطرات و گزارش از زندان‌های جمهوری اسلامی)، در چهار جلد به نام‌های “غروب سپیده”، “اندوه ققنوس‌ها”، “تمشک‌های ناآرام” و “تا طلوع انگور”، چاپ ۲۰۰۴ در سوئد.

“برساقه تابیده کنف” (مجموعه‌ای از اشعار زندان در پیوند با کشتار ۶۷ را که در زندان از حفظ کرده بود)

کتاب “دوزخ روی زمین” بررسی ریشه‌های ایدئولوژیک شکنجه در ایران

کتاب “نگاهی به سازمان بین‌المللی کار و نقض حقوق بنیادین کار در ایران”

مجموعه مقالات در چهار جلد با نام «نگاهی با چشم جان”

“رقص ققنوس‌ها و آواز خاکستر” پژوهشی درباره  مستندسازی کشتار ۶۷

کتاب “سازمان ملل متحد و نقض حقوق بشر در ایران” اشاره کرد.

 

ایرج مصداقی بجز انتشار کتاب، صدها مقاله و گزارش در زمینه ی حقوق بشر حقوق بشر و افشاگری علیه سیاست‌های جمهوری اسلامی، منتشر کرده‌است. مصداقی همچنین  در فیلم مستند  “آنها که گفتند نه” ساخته  ی نیما سروستانی، نقش شخصیت اصلی را ایفا کرده‌ است. این فیلم درباره ی  کشتار تابستان ۶۷ در زندان‌های ایران و بازماندگان آنهاست که در  جشنواره جهانی فیلم های مستند آمستردام  (ایدفا) به نمایش درآمده است.

ایرج مصداقی سخنرانی خود را چنین آغاز کرد: “ایران ما چهار دهه است که درگیر یک نظام مذهبی است و آنچه بر سر مردم ما آمده است ریشه در دیدگاه های ایدئولوژیک و نوع نگاهی است که حاکمان کشور دارند. اگر ما امروز در این جایگاه قرار گرفته ایم متأثر از این مسئله است. و زمانی که این نگاه ایدئولوژیک به زندان می رسد، اهمیت موضوع دو چندان می شود چون با دو قشر مواجه می شویم، دسته اول، مومنین و دسته دوم، مشرکین (منافقین، ملحدین و کفار ) و اینکه این نظام مذهبی با این گونه افراد در زندان چگونه برخوردی خواهد داشت.”

ایرج مصداقی افزود: در « دوزخ روی زمین » تلاش کرده ام به این موضوع بپردازم که غایت آنچه مذهب  به آن پرداخته است، رفتن عده ای به بهشت و عده ای به دوزخ است.  دوزخی(جهنمی) که جایگاه مطرودانی است که طاعت خدای را به جای نیاورده اند و مستحق مجازات هستند.

او، در بخش های دیگر کتاب به مساله خشونت و بی رحمی در ادیان ابراهیمی می پردازد. اینکه در یهودیت خداوند زمینی است و با قدرت پیوند خورده است، و منظور از این قدرت  تعریفی دگرباره است از برای خداوند.

بی رحمی هایی که در تورات مشاهده می شود گاه مو بر تن آدم سیخ می کند. به طور مثال در یهودیت، تا چند نسل باید  تاوان گناه جد خود را بپردازند. و زمانی که به مسیحیت می رسیم،  خدا گاه در آسمان است و گاه در زمین، که این نیز  تعریفی است که تنها از طریق عیسی (فرزند خداوند)  میسر می شود.

و اما وقتی سخن از اسلام می شود ، خداوند در آسمان قرار می گیرد و دیگر جنبه زمینی ندارد. در این کتاب سعی شده خشونت در عهد جدید توضیح داده شود و خمینی سمبل این خشونت نه در عهد عتیق که در عهد جدید نمود پیدا می کند. خمینی بشارت مذهبی را می دهد که با خشونت عجین است  «یوم الله» روزی است که سیل و زلزله می آید، عذابی از آسمان نازل می شود، علی شمشیر می کشد و ۷۰۰ نفر از یهودیان را گردن می زند. و همچنین، «یوم الله» روزی است که «حد» جاری می شود، دست و پا قطع و سنگسار صورت می گیرد.

شما خداوندی را می بینید که با قهر، خشم و بی رحمی عجین است و این گونه است که دوزخ معنی پیدا می کند. خمینی جهنم و این گونه مجازات را نوعی رحمت الهی معرفی می کند. در این  دیدگاه، معصیتکار را هر چه زودتر بکشند به او خدمت کرده اند، چون مانع گناهان بیشتر و مجازات کمترش می شوند!

مصداقی افزود، آنها وقتی باور دارند که جهنم یک شکنجه گاه بزرگ است و خداوند خود مصداق واقعی یک شکنجه گر است، پس به این فکر می رسند که چرا جهنم از روی زمین برای معصیت کاران شروع نشود! و  این گونه تفکر هاست که موتوری می شود برای حرکت این گونه شقاوت ها. و در شکنجه گاه های ایران تلاش کرده اند که مقام انسانی را از زندانی بگیرند، چون وقتی از مقام انسانی پایین آورده شوند، آنها می توانند هر عملی را که می خواهند  با زندانی انجام دهند.

در بخش دیگر این سخنرانی ، ایشان به موضوع زنان پرداختند. او  زن ستیز بودن نظام حاکم را این گونه توضیح داد : “در توصیف شکنجه های دوزخ هر وقت بخواهند جنسیت را مشخص کنند حتماً  زنان را مثال می زنند.”

در معراج محمد هم که بخشی از آن، درباره روایت بازدید از جهنم است، تمام مشاهدات و توصیفات درباره شکنجه زنان است و عموما هم معصیت این زنان اطاعت نکردن از شوهر بوده است. حال تصور کنید با زنانی که حق حاکمیت نایب خدا بر زمین را به چالش بکشند ، باید چه برخوردی بشود!

او در دنباله ، به این مسئله اشاره کرد که تعداد زنان در زندان یک دوم مردان است و به شکنجه هایی اشاره کرد که ابتدا برای زنان طراحی کرده و بعد آن ها را برای مردان هم استفاده کرده اند، که این خود، ناشی از دیدگاه نظام درباره زنان است.

همچنین ایشان ، به مسائل بهائیان و بهائی ستیزی اشاره و چند خاطره از زندانیان بهائی بازگو کرد.

در پایان سخنرانی مثل همیشه بخش پرسش و پاسخ برگزار شد.

فیلم کامل این سخنرانی  و بخش پرسش و پاسخ را می توانید در وبسایت، فیسبوک و کانال تلگرام شهروند ببینید.