مراسم سالانه جشنواره تئاتر ایرانی از ۱۷ تا ۲۱ نوامبر در شهر کلن آلمان برگزار شد.
برنامه های این دوره از جشنواره نسبت به دوره های قبل، فشرده‌تر بود و در عین حال متنوع‌تر. در پنج روز جشنواره، حدود ده اثر در قالب تئاتر و رقص به روی صحنه رفت.
رقص تئاتری “فصل سبز” به کارگردانی بهروز قنبرحسینی، فرم‌های رنگین و ریتم‌های شاداب و حرکات نمادین را برای ارائه پیامی اجتماعی به خدمت می‌گرفت. نمایش از تکنیک‌های رنگارنگ بصری و تصویری و موزیکال برای خلق فضایی پرجنبش و پویا بهره گرفته بود.
نمایش “فصل سبز” رشته‌ای از حرکات موزون و رنگ‌های درخشان بود که درونمایه ای پیکارجویانه داشت و آینده ای امیدبخش را ترسیم می کرد.
“ابلیس و به آسمان رفتن کاووس” کاری نقالی بود با اقتباس از داستان‌های شاهنامه فردوسی در قالبی نو. این کار توسط فرهنگ کسرایی در جشنواره ارائه شد.
“تاریخ نانبشته سه زن” مونولوگ یا تک‌گفتاری یکپارچه بود که از تلفیق سرگذشت سه زن شکل می گرفت: یک داستان امروزی و دو متن باستانی. سرگذشت زنی سرخ‌پوش که در سال‌های پیش از انقلاب، در تهران مجاور دایمی میدان فردوسی بود، با دو اسطوره غربی و شرقی: سرنوشت ژوکاست، مادر اودیپ شهریار، و سرگذشت شهرزاد، قصه‌گوی نامی داستان‌های هزار و یک شب.
نمایش با بازی و اجرای آزاده داربویی به روی صحنه رفت.
“خروس زری پیرهن پری” نمایشی پرتحرک و شاد بود که به کارگردانی سیما سید ارائه شد. این کار با استقبال زیادی روبرو شد، به ویژه از سوی تماشاگران خردسال. نمایش خانم سید بر پایه متنی آهنگین از احمد شاملو تهیه شده بود.
“با کاروان سوخته” اثر علیرضا کوشک جلالی کاری شناخته شده و موفق بود که تاکنون بارها در آلمان و سوئیس و اتریش به روی صحنه رفته است. نمایش با طنزی تلخ و گزنده، گرایش‌های بیگانه‌ستیزی را در جامعه آلمان افشا می‌کند.
تئاتر “کمدی مهمانی” بگومگوی زن و شوهری جوان را روایت می‌کرد که در خانه خود در پاریس میز شامی تدارک دیده و در انتظار مهمان بودند. نقش زن و مرد را فرشته نصر و منوچهر انور آزاد ایفا می‌کردند.
شب موسیقی در تئاتر
جشنواره تئاتر امسال شبی را به موسیقی ایرانی با محور آثار و زندگی محمود خوشنام، کارشناس و منتقد موسیقی، اختصاص داده بود.
در این مراسم نخست فیلم ریشه‌ها ساخته احمد نیک آذر به نمایش در آمد که در آن به زندگی و کار محمود خوشنام پرداخته است.
در ادامه “شب پیانو” برگزار شد که به شناخت جایگاه پیانو، سازی غربی، در موسیقی ایرانی می پرداخت.
آقای خوشنام، تاریخچه‌ای از ورود این ساز به ایران و نفوذ آن در موسیقی ایرانی عرضه کرد، با ارائه نمونه‌هایی از آزمون‌ها و هنرورزی‌های آهنگسازان ایرانی با این ساز “بیگانه”.
سخنرانی دکتر خوشنام با پیانونوازی پویان آزاده و پژمان اکبرزاده، دو هنرمند از آخرین نسل پیانونوازان ایرانی، دنبال شد. آنها قطعاتی متنوع از هنرمندانی مانند جواد معروفی، مرتضی محجوبی و همایون خرم اجرا کردند.
سپس بهرخ بابایی و مریم آخوندی، دو خواننده سرشناس مقیم آلمان، چند قطعه آوازی را با همراهی پیانو ارائه کردند.
هفدهمین دوره “جشنواره تئاتر ایرانی” در کلن شامگاه یکشنبه ۲۱ نوامبر به پایان رسید.
