دولت سریلانکا از شکست نهایی جدایی طلبان تامیل و کشته شدن رهبر آنان خبر داده است. روز دوشنبه، ۱۸ می (۲۸ اردیبهشت)، …
شهروند ۱۲۳۰ پنجشنبه ۲۱ می ۲۰۰۹
با کشته شدن رهبرشان، ببرهای تامیل تسلیم شدند
بی بی سی: دولت سریلانکا از شکست نهایی جدایی طلبان تامیل و کشته شدن رهبر آنان خبر داده است. روز دوشنبه، ۱۸ می (۲۸ اردیبهشت)، تلویزیون دولتی سریلانکا به نقل از منابع نظامی این کشور گزارش کرد که مقاومت شورشیان مسلح تامیل که در محاصره نیروهای دولتی بودند به طول کامل در هم شکسته و ولوپیلای پرابهاکاران، رهبر سازمان ببرهای آزادیبخش تامیل ایلام، در جریان این نبرد نهایی کشته شده است.
به گفته رئیس ستاد ارتش سریلانکا، نفرات ارتش آخرین مقر شورشیان را نیز تصرف کرده و برای یافتن جسد رهبر ببرهای تامیل به جستجو در میان اجساد باقی مانده در صحنه نبرد ادامه می دهند.
برخی گزارش های قبلی حاکی از آن بود که خودرو حامل پرابهاکاران و چند تن از افراد نزدیک به او هنگام خروج از منطقه عملیات هدف حمله نیروهای دولتی قرار گرفت و تمامی سرنشینان خودرو کشته شده اند.
انتظار می رود فرماندهان ارتش در ملاقات با ماهیندا راجاپاکسا، رئیس جمهوری سریلانکا، در بعد از ظهر روز دوشنبه کشته شدن رهبران ببرهای تامیل و خاتمه بیش از دو دهه شورش مسلحانه جدایی طلبان را رسما به اطلاع او برسانند.
در ساعات اولیه روز دوشنبه، منابع ارتش سریلانکا اعلام کردند که اکثر شورشیان مسلح کشته شده اند و نفرات باقیمانده، همراه با رهبر ببرهای تامیل، در یک محوطه کوچک به محاصره نیروهای دولتی در آمده اند.
به گفته برخی منابع نظامی، در آخرین ساعات درگیری، رهبر ببرهای تامیل و معاونان ارشد او سوار بر یک خودرو زرهی و در حالیکه که یک اتوبوس حامل نفرات مسلح آنان را همراهی می کردند قصد خروج از حلقه محاصره را داشتند اما پس از چند ساعت زدوخورد، این خودروها با آتش نیروهای دولتی منهدم شد.
ولوپیلای پرابهاکاران، که هنگام مرگ ۵۵ سال سن داشت، در سال ۱۹۷۲ سازمانی به نام ببرهای نوین تامیل را به عنوان یک گروه سیاسی حامی اقلیت تامیل پایه گذاری کرد و در سال ۱۹۷۶، نام این گروه را به ببرهای آزادیبخش تامیل ایلام تغییر داد.
گفته می شود که وی در ترور یک مقام محلی در سال ۱۹۷۵ و همچنین سازماندهی ترور راجیو گاندی، نخست وزیر پیشین هند در سال ۱۹۹۱ دست داشته است، اما این اتهام ها را هرگز تایید نکرد.
سازمان ببرهای آزادیبخش تامیل ایلام در سال ۱۹۷۶ توسط ولوپیلای پارابهاکاران با هدف حمایت از حقوق اقلیت قوم تامیل در برابر اکثریت سینهالی ایجاد شد و در سال های بعد، خواستار جدایی مناطق تامیل نشین در شمال و شرق این کشور و ایجاد کشور مستقل تامیل ایلام در این مناطق شد.
ببرهای تامیل دولت مرکزی سریلانکا را، که از زمان استقلال این کشور در سال ۱۹۴۸ در اختیار اکثریت سینهالی بوده، متهم می کردند که نسبت به مناطق تامیل نشین توجهی نشان نمی داده و نسبت به این قوم تبعیض قائل می شده است.
از سال ۱۹۸۳، ببرهای تامیل عملیات خشونت آمیز، از جمله بمب گذاری، آدم ربایی، ترور، عملیات انتحاری و حمله به مراکز دولتی را برای دستیابی به هدف خود در پیش گرفت و چریک های این سازمان بخش هایی از مناطق شمال و شرق سریلانکا را عملا در اختیار خود گرفتند.
درگیری بین نیروهای دولتی و چریک های جدایی طلب در خلال سال های بعد ادامه داشت و گفته می شود که در طول این مدت، حدود هفتاد هزار تن از جمله افراد مسلح دو طرف و غیرنظامیان جان خود را از دست دادند.
از اواخر دهه ۱۹۹۰، نفرات مسلح ببرهای تامیل توانستند موقعیت خود بر مناطقی را که بر آنها مسلط شده بودند تحکیم بخشند و عملا نوعی دولت خودمختار را در شمال سریلانکا ایجاد کنند.
در سال ۲۰۰۲، یک رشته مذاکره بین دولت سریلانکا و شورشیان تامیل به منظور حل و فصل مسالمت آمیز جنگ داخلی این کشور آغاز شد که نوعی آتش بس شکننه را در پی داشت در حالیکه ببرهای تامیل بر جدایی کامل از سریلانکا اصرار می ورزیدند و دولت سریلانکا نیز قاطعانه با این خواست آنها مخالفت می ورزید.
در سال ۲۰۰۶ و با شکست مذاکرات صلح، ارتش سریلانکا به حملات گسترده ای علیه مواضع تامیل ها دست زد و توانست به تدریج بخش عمده ای از مناطق تحت تسلط آنان را در اختیار بگیرد و روز دوشنبه، شکست نظامی ببرهای تامیل را اعلام داشت.
به گفته ناظران، اگرچه به نظر می رسد که رهبری و توان نظامی ببرهای تامیل به عنوان یک سازمان شورشی از میان رفته است، اما معلوم نیست که این تحول به معنی خاتمه مخالفت فعالان تامیل با دولت مرکزی یا اقدامات خشونت آمیز در حمایت از این مخالفت باشد.
با وجود اعلام شکست ببرهای تامیل، سازمان ملل متحد خواستار دسترسی نهادهای امدادرسانی این سازمان به منطقه عملیات و کمک به غیرنظامیان ساکن این مناطق و بیجاشدگان جنگ شده است.
