از خوانندگان

پیروز صادقی

دکتر مریدی! با تشکر بسیار از این که وقت با ارزش خود را در اختیار خوانندگان محترم شهروند قرار دادید و به سئوالات اینجانب پاسخ دادید. همانطور که می دانید خوانندگان شهروند یا سالهاست ساکن کانادا هستند و یا هفته قبل به کانادا تشریف آورده اند و در سنین مختلف هستند. امیدوارم که اطلاعات و راهنمایی های با ارزش شما برای خوانندگان مفید واقع شده باشد. مطلبی که به دلیل کوتاهی اینجانب در متن سئوالاتم به خوبی بیان نشده بود، سئوال مربوط به تشکیل یک سازمان ایرانی در کانادا بود. منظور اینجانب از ایجاد یک سازمان ایرانی، یک سازمان کلی و رسمی بود که بتواند در مواردی که مربوط به همه ایرانی های ساکن کاناداست اظهار وجود و هویت کند. متاسفانه اینجانب نتوانسته بودم به درستی این مطلب را در سئوال خود بیان کنم. تصورش را بکنیم که آقای استفان هارپر نخست وزیر کانادا، نامه ای از اتحادیه صرافان ایرانی دریافت کند که در آن به نقض حقوق بشر در ایران اشاره شده است. من گمان می کنم که ایشان و مشاوران او به این نامه آنقدر اهمیت نمی دهند و این را بیشتر به حساب نگرانی صرافان از مشکلات کسب و کار خود به حساب می آورند. ولی اگر چنین نامه ای از یک سازمانی که نماینده همه اصناف و همه قشرهای ایرانی کانادایی ست دریافت کنند، به طور حتم به آن اهمیت بیشتری می دهند و قبول می کنند که این نامه از طرف نمایندگان همه ایرانی هاست.

برای مقایسه همانطور که می دانیم کشور کانادا از چندین استان تشکیل شده و امور مربوط به آن استان توسط دولت آن اداره می شود، ولی وقتی پای منافع و یا مصالح ملی همه کانادایی ها به میان می آید، آنوقت اداره امور و تصمیم گیری های مهم تر به عهده دولت فدرال است. اینجانب از وجود ده ها سازمان متنوع ایرانی مطلع هستم، ولی بیشتر آنها در حیطه صنعت، حرفه، خدمات و یا اهداف خود فعالیت و عضوگیری می کنند. سازمانی وجود ندارد که بتواند مدعی شود که صدای اکثریت ایرانی های کانادا در امور ویزا و مهاجرت و یا نقض حقوق بشر در ایران است و از دولت کانادا بخواهد که اقدامات مقتضی را انجام بدهد. منظور اینجانب از تشکیل یک سازمان، ایجاد یک چنین سازمانی است که بتواند برای امور مربوط به همه ایرانی های ساکن کانادا (جدا از وابستگی سیاسی، گروهی، حرفه ای و مذهبی آنها) و در ارتباط با دولت کانادا اظهار وجود کند. بسیار امیدوار و علاقمند بودم که با توجه به  تجربه سیاسی جنابعالی در مورد تشکیل چنین سازمانی رهنمودهای لازم را برای ایرانی ها بیان می کردید.

همانطور که فرمودید دولت کانادا برای تشکیل چنین سازمانی حمایت مالی نمی کند و این پیام بسیار خوبی بود به ایرانی ها، که اگر مایل هستند در امور کلی، اساسی، ملی و سیاسی مربوط به ایرانی- کانادایی ها صدایشان بلند و رسا به گوش مسئولان دولتی برسد و نتیجه مطلوب حاصل شود. باید آستین ها را بالا بزنند و برای ایجاد چنین سازمانی خودشان اقدام کنند. جای تاسف است که شما نمی توانید کاندید مدیریت چنین سازمانی بشوید.

از پاسخ های شما بسیار ممنون هستم. این نشان از درک صحیح شما از نقش مطبوعات و نیازهای جامعه ایرانی و علاقه شما به آگاهی عمومی، پیشرفت و موفقیت بیشتر برای ایرانی هاست و این بسیار با ارزش است و از شما بسیار متشکرم.  همچنین با تشکر از مدیریت شهروند به واسطه چاپ نامه اینجانب و پاسخ های جنابعالی.

موفق باشید.