شهروند ـ آرش عزیزی: هر کس که سخنرانی پیروزی راب فورد، شهردار تورنتو را که سال گذشته با پلاتفرمی پوپولیستی به پیروزی رسید، تماشا کند،‌ لابد به تعجب می ‌افتد که چرا شهردار جدید متن پیروزی ‌اش را، با این‌که از رو می‌ خواند، با زحمت ادا می‌کرد. شهردار جدید تورنتو به هر چه معروف باشد با سوادِ بالا و نفوذ کلام شناخته نمی‌ شود. پس رمز و راز کمپین بسیار موفق و حرفه ‌ای که او را به شهرداری رساند چیست؟

بسیاری پاسخ را در خودِ فورد می ‌دانند. البته نه در راب فورد که در داگ فورد، برادر بزرگترِ راب، که می‌گویند مغز متفکر پشت کمپین او بوده است. گفته می‌ شود اصلا داگ، که خودش جای برادر را در کرسی منطقه ۲ شورای شهر تورنتو گرفته، برادرش را ترغیب کرده نامزد شهرداری شود.

این بار راب فورد پشت برادرش داگ فورد ایستاده تا به مجلس برود

همه می‌ دانند که شهردار راست‌گرا در پیش بردن برنامه‌ های بنیادین خود به مشکلات بسیاری در شورای شهر تورنتو، که سنتا چپ ‌تر و لیبرال ‌تر بوده است، بر خواهد خورد و انتظار می ‌رود داگ در این راه دشوار نقش مهمی کنار برادرش بازی کند. معاون رسمی شهردار البته داگ هالیدی است و در واقع،‌ داگ فورد حتی در کمیته‌ اجرایی شهر هم حضور ندارد. اما بسیاری می‌گویند این به او قدرتی بیشتر می ‌بخشد و کسی شکی در جای مهم او در برنامه ‌های برادر کوچکترش ندارد.

اما هنوز چهار ماه از ورود داگ به سیاستِ شهری نگذشته که ظاهرا حوصله ‌اش سر رفته و امکان دارد بخواهد برادر را تنها بگذارد و وارد یک سطح بالاتر، یعنی سیاست استانی، شود.

پس از این‌که بعضی رسانه‌ ها گزارش کردند برادر بزرگِ فوردها شاید بخواهد وارد گود انتخابات استانی در پاییز امسال شود، او این خبر را رد نکرد و با این‌که گفت فعلا روی وظایف شورای شهر «تمرکز می‌ کند» افزود که «هرگز نگو هرگز.» او اعتراف کرد که حزب محافظه‌ کار پیشرو با او در این مورد تماس گرفته است، اما او هنوز جوابی قطعی نداده.

داگ فورد رئیس شرکت خانوادگی برچسب ‌های دکو است که در سه کارخانه‌ ی خود در تورنتو، شیکاگو و نیو جرسی بیش از ۲۵۰ کارگر دارد. داگ متاهل است و چهار فرزند دارد و از سال ۱۹۹۹ در آمریکا زندگی می‌کرد تا این‌که همین سال پیش به اتوبیکو برگشت تا کمپین انتخاباتی برادرش را رهبری کند و در ضمن جای خالی او در کرسی شماره ۲ شمال اتوبیکو را پر کند.

اتوبیکوی شمال

حوزه‌ ای که داگ فورد اکنون به عنوان نماینده‌ ی شورای شهر، نیمی از ساکنان آن را در پارلمانِ‌شهری نمایندگی می ‌کند، در حال حاضر نماینده ‌ای لیبرال در مجلس استانی انتاریو دارد. شفیق قدری، اولین نماینده ‌ی پاکستانی‌ تبارِ ‌انتاریو، در سال ۲۰۰۷ با ۱۵۱۴۷ رای، یعنی نزدیک سه برابر آرای رقیب محافظه‌کار خود، محمد قاسم، انتخاب شد.

اما انتظار می ‌رود حضور نامِ سنگین‌ وزنی مثل داگ فورد بتواند به نفوذ لیبرال‌ ها در این حوزه غلبه کند. پدر راب و داگ، داگ فورد سنیور، خود چهار سال (از ۱۹۹۵ تا ۱۹۹۹) نماینده ‌ی حوزه ‌ی اتوبیکو- هامبر در کوئینز پارک بود. داگ فورد جونیور قبلا اعتراف کرده آمال سیاسی خود را تا حدودی از پدرش وام برده است.

اتوبیکوی شمال یکی از مهاجرنشین‌ ترین حوزه ‌های تورنتو است. طبق آخرین آمار شهرداری پیشینه‌ های قومی که ساکنان اعلام کرده ‌اند از این قرار بوده است: ۱۳/۷ درصد هندی شرقی، ۹/۸ درصد ایتالیایی، ۴/۴ درصد جامائیکایی، ۴ درصد کانادایی، ۲/۴ درصد پاکستانی، ۲/۳ درصد انگلیسی، ۲/۱ درصد فیلیپینی، ۲/۱ درصد لهستانی و ۱/۷ درصد چینی. (این آمار تنها متعلق به آن ۷۰ درصد ساکنانی است که تنها یک گروه قومی واحد را به عنوان خاستگاه خود اعلام کرده ‌اند).

جاهِ بلند

تورنتو استار در گزارشی در این مورد از بعضی افراد درونی حزب محافظه‌کارِ پیشرو نقل قول آورده که آمال داگ فورد شاید بسیار بیشتر از پدر و برادرش باشد. بسیاری از محافظه‌ کاران می‌گویند اگر داگ به مجلس راه یابد و محافظه‌ کاران به رهبری تیم هوداکِ راست‌گرا بتوانند دولت تشکیل دهند، داگ به سرعت یکی از سمت ‌های ارشد کابینه را دریافت می‌کند.

چنین حرکتی همگام با تمرکز تیم هوداک بر کسب کرسی‌ های لیبرالِ منطقه‌ ی تورنتوی بزرگ خواهد بود. دو هفته‌پیش شاهد بودیم که روکو راسی، مدیر سابق حزب لیبرال فدرال و نامزد ناکام شهرداری تورنتو، حزب عوض کرد تا در انتخابات پیش‌ رو نامزد محافظه‌ کاران در حوزه‌ ی اگلینتون- لارنس باشد. هوداک در معرفی راسی گفت: «حزب ما تورنتو و تورنتوی بزرگ را اولویت خود ساخته است. خیلی وقت است که لیبرال‌ ها منطقه‌ ی تورنتوی بزرگ را مال خود دانسته ‌اند.»

بعضی‌ منابع می‌گویند داگ فورد نگرانِ عدم پیروزی هوداک نیز نیست چرا که خود آمال بلندی برای رهبری حزب محافظه‌ کار دارد. از همین منابع نقل می‌شود که رابطه‌ ی نزدیک هوداک و فوردها باعث می ‌شود تا زمان رهبری این مریدِ مایک هریس بر حزب، برادرِ شهردار تورنتو او را به چالش نکشد، اما در صورت شکست حزب در انتخاباتِ ماه اکتبر،‌ فورد بدش نمی ‌آید به سوی رهبری حزب و رقابت بر سر نخست‌وزیری استان گام بردارد.