سیمون باباخانی، دانش آموز دبیرستان گلن فورست، توانست در بین ۳۳۶۳ دانش آموز فارغ التحصیل سال دوازده دبیرستان که میانگین معدلی از ۸۰ به بالا را اخذ کردند


شهروند ۱۲۳۹  پنجشنبه ۲۳ جولای  ۲۰۰۹


 

شهروند: سیمون باباخانی، دانش آموز دبیرستان گلن فورست، توانست در بین ۳۳۶۳ دانش آموز فارغ التحصیل سال دوازده دبیرستان که میانگین معدلی از ۸۰ به بالا را اخذ کردند، با کسب ۱۰۰درصد نمره در شش کورس کلاس ۱۲ نفر اول شود.

سیمون، جوان ایرانی تبار ساکن می سی ساگا از اینکه به چنین موفقیتی دست یافته بسیار خوشحال است. سیمون به گزارشگر می سی ساگا نیوز گفته، من در هر چیزی به دنبال صددرصد هستم و در مدرسه بلاخره به این هدفم رسیدم.

سیمون رسیدن به چنین دستاوردی را نتیجه ی داشتن یک زندگی متعادل میداند. در مواقع فراغت، با دوستانش تنیس و گلف بازی می کند و همچنین ده سال است که پیانو می نوازد.


او می گوید: اگرچه مدرسه برایم فوق العاده مهم بود اما هرگز اجازه ندادم که تنها کار و تلاشم باشد. من در بسیاری از سازمان های کامیونیتی و فعالیت های فوق برنامه در مدرسه مشارکت دارم.

از سپتامبر امسال، سیمون باباخانی در رشته بازرگانی در دانشگاه کوئینز تحصیلاتش را ادامه خواهد داد. او امیدوار است که به دیدگاهی تازه از بیزنس برسد و با استفاده از قابلیت ها و مهارت هایش بتواند تغییری مثبت در جهان ایجاد کند.

برای آنها که به دنبال چنین موفقیت هایی هستند، باباخانی توصیه می کند که همواره نگرشی مثبت داشته باشند و در مدرسه نشان دهند که واقعا طالب بهره گیری هستند.

او همچنین از راهنمایی معلمانش تشکر کرد و آنها را یکی از دلایل موفقیت در دروسش خواند و گفت، برای همین است که من نه فقط در ریاضیات، علوم و اقتصاد که در تاریخ و فرانسه و انگلیسی هم توانستم موفق باشم.

سیمون از خانواده اش نیز به خاطر فراهم آوردن وسایلی که او بتواند در زندگی و درس موفق شود، تشکر کرد.

در گفت وگوی تلفنی با پدر سیمون، آقای باباخانی گفت: سیمون یک خواهر و برادر دارد. دختر بزرگ ما فلورا ۳۲ ساله حسابدار خبره هست و پسر کوچکم اریک ۱۴ ساله است و دبیرستان می رود.

سیمون در برنامه ی آی بی (IB Program)کار میکرد که در واقع بچه ها را برای دانشگاه آماده میکنند و برنامه ی بسیار فشرده ای دارد و با مدرسه ی معمولی خیلی فرق میکند. آقای باباخانی در مورد جدی بودن سیمون در درس و تحصیل گفت: ما موقعیت را برایش فراهم کردیم ولی هیچوقت مجبورش نکردیم، خودش بود که میخواست همیشه در حد عالی باشد.

سیمون متولد کاناداست و مادرش آلمانی ـ کانادایی ست. او سپتامبر ۱۸ ساله میشود. از آقای باباخانی پرسیدم، رابطه ی سیمون با ایران چگونه است آیا ایران را دیده؟ پاسخ داد: جزو برنامه مان هست که در یک فرصت مناسب باهم دسته جمعی به ایران برویم. ولی به دلیل اینکه خانواده ی من اینجا هستند، به هر حال فارسی می فهمد و غذاهای ایرانی را دوست دارد و وقتی پیانو می نوازد از ملودی های ایرانی هم استفاده می کند.

برای سیمون باباخانی در تحصیل و زندگی موفقیت های بیشتر آرزو می کنیم. ای کاش جوانان همسن سیمون در ایران نیز می توانستند از موهبت و امکانات یک زندگی شایسته و درخور شأن انسان ها برخوردار باشند تا چون سیمون ها به آینده با امید چشم بدوزند نه چون "سهراب"ها که برای به دست آوردن ابتدایی ترین حقوق انسانی جان شیرینشان را فدا کنند.