عکس از کمپین نجات دریاچه ارومیه در ونکوور ـ کانادا

 روز ۱۳ فروردین امسال برای بسیاری از روشنفکران و محیط زیست دوستان و مردم عادی آذربایجان تنها معنای بیرون رفتن از خانه و گذران چند ساعتی در هوای بیرون شهر و یا پارک ها برای بیرون بردن نحوست روز ۱۳ نداشت، بلکه برای این گروه از مردم، این روز معنایی به مراتب وسیع تر از آن چیزهایی را داشت که در سایر شهرهای ایران مردم به آن معتقد و یا دنبال آن بودند.

امسال هم آذربایجانی ها مثل سال گذشته دغدغه دیگر داشتند و آن دغدغه خشک شدن دریاچه ارومیه و تبدیل شدن بیشتر مناطق آذربایجان غربی و شرقی به صحرایی بی آب و علف و نمکزاری چون کویر نمک و لوت مرکز ایران بود!

کویر نمک و لوت را خداوند چنین آفریده است، لاکن بندگان خداوند برای تبدیل این بیابان بی آب و علف به مناطق آباد و قابل زندگی برای ساکنان کویرنشین، گاهی ایده های بزرگوارانه و پر هزینه می دهند؛ اما دریاچه ارومیه را خداوند عروسی آفریده در میان گلستان زیبای طبیعت آذربایجان؛ لاکن بندگان خداوند با دست خود در حال تبدیل این عروس به دیوی وحشتناک هستند و کاری هم  برای نجات آن انجام نمی دهند!

دریاچه ارومیه در شرایط کنونی  در خوشبینانه ترین حالت در ۷ سال و در بدبینانه ترین آن در ۳ سال خشک خواهد شد.۱ با خشک شدن این دریاچه زیبا، نمک های آن با وزش باد، طبیعت زیبا و زمین های قابل کشت آذربایجان غربی و شرقی را به کویری همچون لوت و نمک مرکز ایران تبدیل خواهد کرد!

اما ملت آذربایجان نمی خواهند این عروس زیبا به دیو نابود کننده تبدیل شود و به همین خاطر هم برای اولین بار یک سال پیش و در روز ۱۳ فروردین، یعنی در روز طبیعت سال ۸۹ با ابتکاری نو و روشی کاملا متمدنانه که تنها با حرکت متمدن ترین مردم دنیا قابل قیاس است، در ساحل این دریاچه جمع شدند و برای نشان دادن نگرانی خود از خشک شدن این ویترین آبی زیبا و هشدار به مسئولان کشوری، به صورت سمبولیک، هر یک، یک بطری آب بر آب دریاچه تشنه ارومیه افزودند که متاسفانه با برخورد نامناسب و خشن نیروهای امنیتی روبرو شدند!

امسال نیز آذربایجانیان در روز طبیعت و در سیزده فروردین سال ۹۰ به جای جمع شدن در اطراف دریاچه و نمایش نگرانی خود از خشک شدن آکواریوم طبیعت زیبای خود و رساندن پیام خود به مسئولان رده بالای کشوری و دوستداران محیط زیست در دنیا، ترجیح دادند با تمام اعضا خانواده خود در “میدان آذربایجان” شهر تبریز و  پارک “ائللر باغی”  ارومیه جمع شده و با پلاکاردهایی به زبان تورکی و انگلیسی که نشان از اوضاع وخیم خشک شدن این دریاچه را داشت و خواندن شعرهایی شبیه به مرثیه در رثای نزدیک به مرگ این طبیعت زیبا که باید روزی به جای شنا کردن در آبهای آن که هرگز راضی به غرق شدن انسانی در اعماق خود نبوده، نمک های آن را بر زخم های دل مردم آذربایجان بپاشیم، پیام نگرانی خود را به صورت سمبلیک و متمدنانه به گوش مسئولان کشوری و جهان رساندند که متاسفانه امسال نیز این حرکت مسالمت آمیز و  مدنی آنها که باید مورد استقبال مسئولان کشوری و امنیتی کشور قرار می گرفت، با خشونت و دستگیری های نیروهای امنیتی همراه شد که خبرهای رسیده حاکی از آزادی بیشتر دستگیر شدگان دارد و امیدواریم هر چه زودتر بقیه بازداشت شدگان نیز آزاد شوند.

خبرهای رسیده از این تجمعات کاملا حساب شده، آرام و مدنی و جهان پسند و مخصوص به ملت آذربایجان در مکان های یاد شده با پلاکاردهایی به زبان تورکی و انگلیسی که در فضای مجازی اینترنت منتشر شده و جلوگیری از هرگونه سودجویی به نفع گروه و یا گروهایی که در طول یکسال و نیم گذشته همواره با هرگونه تحرک مستقل و حساب شده مردم آذربایجان مخالف بوده و با تحقیر و تحریک ملتمان آرزوی بهره برداری از هرگونه اجتماع مردم آذربایجان به نفع برنامه های آریایی خود داشتند، نشان داد ملت آذربایجان به درجه ای از بلوغ مدنی ـ فرهنگی، اجتماعی و سیاسی رسیده که پشیزی ارزش به این تحقیرها و تحریک ها قائل نیست و  مردم آذربایجان نه دنباله رو برنامه دیگران که خود ابداع کننده و مبتکر روشی نو برای نمایش حضور فعالانه در نگرانی های جامعه مدنی امروز می باشد.

 

پانویس:

۱ـ مصاحبه دکتر اکبر اعلمی نماینده سابق مردم تبریز در مجلس ششم و هفتم و کاندیدای رد صلاحیت شده انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸ با رادیو”دویچه وله” آلمان  در تاریخ ۱۴ فروردین ۹۰.