به مناسبت برگزاری نمایشگاه نقاشی های بهرام دبیری در گالری کوئین

شاعرانگی یک اثر هنری هنگامی که دارای سبک و سیاق خاصی‌ از نحوه ارائه است معمولا نوید روبرو شدن با یک مجموعه دلنشین را به بیننده ی هنردوست می دهد.

دو اثر از بهرام دبیری

بهرام دبیری هنرمندی است که علاوه بر خاصیت رمانتیک کارهایش، آنها را از داشتن هویّتی واحد مستثنا و روندی فراگیر و فارغ از زمان و مکان یا دوره‌ای خاص در آنها ایجاد کرده است. استفاده از رنگ‌های پاستلی طی‌ روند تولید اثر، به همراه داشتن خصوصیت مشترکی با آثار پابلو پیکاسوی غربی و هانیبال الخاص شرقی‌ او را تبدیل به بهرام دبیری می کند. در دوره‌های مختلف زندگی حرفه ای، بهرام دبیری همیشه همچون هر هنرمند جستجوگری در حال آزمون و یافتن روش های جدید برای ارایه ایده های قوی و سرشار از احساس خود بوده است.

او در سال (۱۳۲۹) در شیراز به دنیا آمد.

از دوازده سالگی به شکل خودسرانه و نیاموخته نقاشی را آغاز کرد. در سال ۱۳۴۵ به تهران آمد.

در سال ۱۳۴۷ اولین نمایشگاه خود را در گالری سپید تهران بر پا کرد.

در سال ۱۳۴۹ وارد دانشکده هنرهای زیبا ی دانشگاه تهران شد.

در سال های آغاز دانشجویی تحت تأثیر نقاشانی چون بوش و برو گل قرار گرفت. با استادانی چون هانیبال الخاص کار کرد. بهجت صدر، پرویز تناولی و روئین پاکباز.

در سال ۱۳۵۲ با سیمین اکرامی که دانشجوی رشته مجسمه سازی همان دوره بود ازدواج کرد.

آثار او از دهه ۶۰ به بعد، مضامین اساطیری و جستجو در نقاشی مدرن را دنبال می‌کند و به سوی ریشه‌ها و میراث تصویری ایران گرایش دارد.

 

در یک نگاه کلی آثار بهرام دبیری را می توان به سه دوره تقسیم کرد:

اول: ۵۷-۱۳۵۰؛ دوره نخست آثار او مربوط به سال های دانشکده و سال های پایانی آن است. آثاری خیال پردازانه، با رنگهای تند و خام که هیجانات و کابوس های او را در آن سال ها منعکس می کند. در این دوره تمایل به خط و عشق شدید به طراحی اندام، ساعتها او را وادار به طراحی می کند.

دوره دوم آثار او که در سال های ۵۷به بعد آغاز می شود، دوره ای است که محیط زندگی و طبیعت اطرافش دگرگونی یافته است. اگر از جنبه های صوری این آثار در گذریم، به ناچار به سرچشمه های جوشش درونی او نزدیک می شویم و ارائه دوره نخست آثار او را تنها با تغییر صوری شیوه نگارگری او دوباره می شناسیم.

در این دوره شگرد و مهارت های فنی و ساختار پیچیده و مسئولیت پیام گذاری او خروشان تر و برنده تر است .این پرده ها را می توان با نگاره های پرده داران دوره گرد گذشته ایران مقایسه کرد.

دوره سوم آثار دبیری با طبیعت بی جان ها آغاز می شود: 

دوره ای بارور و راهی تازه که برای او فرصت آموختن و آمیختن شیوه های گوناگون و تجربه های متفاوت و همزمان را فراهم می آورد. این دوره نه تنها در تجربه شگردها و تلقی تازه ای از شکل و محتوا جلوه گر است، بلکه زمان و زبان آزمایش های تازه اوست.

او در کارنامه هنری خود برگزاری بیش از ۵۰ نمایشگاه انفرادی و گروهی در ایران، دوبی، اوکراین، اسپانیا، آلمان، واشنگتن و نیویورک را ثبت کرده است.

این بار گالری کوئین به برگزاری نمایشگاهی از آثار او اقدام کرده است.

این نمایشگاه از روز ۳۰ جون تا ۲۶ جولای برگزار خواهد شد. مراسم افتتاحیه روز دوم جولای از ساعت ۲ تا ۶ بعد از ظهر در کوئین گالری خواهد بود.