آرش عزیزی ـ وقتی با انتخاب دولت اکثریت محافظه‌کار، کارشناسان مختلف اشاره می‌کردند که هارپر اکنون می‌تواند “هر چه می‌خواهد در مجلس تصویب کند” معنای این حرف برای خیلی‌ها روشن نبود. اما هفته‌ی گذشته شمایی از معنای این واقعیت را مشاهده کردیم.
مجلس عوام کانادا شبِ شنبه لایحه‌ی C-6 محافظه‌کاران را تصویب کرد که به منازعه‌ی اداره‌ی پست کانادا و اتحادیه‌ی کارگران پست خاتمه می‌دهد و دستمزدی کمتر از پیشنهاد قبلی اداره‌ی پست را بر آن‌ها تحمیل می‌کند و تمامی سایر مسائل مورد اختلاف را نیز به روند حکمیت می‌گذارد. طبق این لایحه هرگونه اعتصاب توسط کارگران پست غیرقانونی خواهد بود و شرکت‌کنندگان در آن می‌توانند با جریمه‌های هنگفت و زندان روبرو شوند.
ان دی پی، اپوزیسیون رسمی، از تمام توان خود برای به تعویق انداختن این لایحه استفاده کرد. نمایندگان نیودموکرات به رهبری جک لیتون به همراه گروهی کوچک از نمایندگان لیبرال و البته الیزابت می، رهبر حزب سبز و تنها نماینده‌ی آن در مجلس، چندین شب و روز در صحن مجلس بیدار و حاضر ماندند تا با سئوال‌ها و سخنرانی‌های پیاپی تصویبِ لایحه را به تعویق بیاندازند. نهایتا پس از ماراتونی ۵۸ ساعته، این مانور پارلمانی که به “فیلیباستر” معروف است به درخواست دنیس لمه‌لین، رئیس اتحادیه‌ی کارگران، خاتمه یافت. این طولانی‌ترین فیلیباسترِ تاریخ کانادا بود.
لمه‌لین در نامه‌ای به لیتون گفت: “علیرغم تلاش‌های شما و حمایت و فعالیت‌های همبستگی ده‌ها هزار نفر در سراسر کشور مذاکرات ناموفق بوده است.”
بیش از ۵۰ هزار کارگر پست از اوایل ماه جون دست به اعتصابات موضعی و چرخان در چند شهر منتخب در سراسر کشور زده بودند. هدف این بود که از اعتصاب سراسری جلوگیری شود تا مذاکرات ادامه یابد و روند ارسال مراسلات به کلی متوقف نشود، اما این اداره پست کانادا بود که در روز ۱۴ جون، در حالی که ۱۲ روز از اعتصابات موضعی می‌گذشت، ابتدا از شرکت در جلسات مذاکره سرباز زد و سپس با بستن در تمام ساختمان‌های پست در سراسر کشور، عملا کارگران را از کار بیرون کرد.
آن‌چه این شکست را برای پستچی‌ها سخت‌تر می‌کند این واقعیت است که لایحه‌ای که دولت هارپر تصویب کرده است دستمزدی پایین‌تر از پیشنهاد قبلی خود اداره‌ی پست بر کارگران تحمیل می‌کند! عملی که نشان می‌دهد هارپر از الان می‌خواهد برای کارگران خط و نشان بکشد.
مساله‌ی اصلی اعتصاب کارگران البته تلاش برای معرفی سیستمی دوطبقه‌ای بود که در آن کارگران جدید دستمزد و مزایایی کمتر از کارگران قدیمی دریافت خواهند کرد، نظامی که اتحادیه و فعالان کارگری می‌گویند همیشه از آن برای در هم شکستن اتحادیه‌ها و ایجاد تفرقه بین کارگران استفاده شده است.
در روز سه‌شنبه که این مطلب نوشته می‌شود، پستچی‌ها سر کار خود بازگشته‌اند و ارسال نامه آغاز شده است. کارگران شکایت می‌کنند که علیرغم این همه تاخیر، اداره پست آن‌ها را پس از هشت ساعت باز می‌گرداند و اجازه‌ی اضافه‌کاری برای تمام کردن سریع‌تر مراسلات را به آن‌ها نمی‌دهد.
حدود ۶۰ درصد بسته‌های پستی از شهرهای تورنتو و مونترال می‌گذرد و از این رو کار کارگران در این شهرها دشوارتر و سنگین‌تر نیز هست. پیش‌بینی می‌شود اداره‌ی پست در این وقت سال به طور متوسط روزی ۲۰ تا ۳۰ میلیون بسته جابجا می‌کند و حالا این همه بسته‌ی حمل‌نشده باید فرستاده شود.
طبق تخمین‌ها اداره‌ی پست در طول این توقف کار ۲۰۰ میلیون دلار خسارت دیده است که بیشتر آن حاصل بستن درها توسط خود شرکت و علیرغم خواست کارگران بوده است.
