وقتی که باد می وزد،
اینگونه دلپذیر
یادآورِ نیایش مادر
در ایوان،
وانسوترک:
آواز برگ های سپیدار
یا رقص پرکرشمه ی بید مجنون
و همهمه ی سحرگهی گنجشگان
بر شاخه های توت
*
وقتی که باد می وزد،
اینگونه دلپذیر،
یاد سمند تیزتکِ رهوار
و تاخت تا هرنج «قنات بالا»
و سرکشی به آبیاری ِ گندمزار
*
وقتی که باد می وزد،
اینگونه دلپذیر،
چون باد می وزم به دیاری دور:
آن بینوا،
عطش زده،
بی بر
دهِ اسیر
زیر غباری از کویرکِ
روزی گندمزار
*
آه،
وقتی که باد می وزد اینگونه دلپذیر…
هلند، دوم شهریورماه ۱۳۸۹
