درباره علل مرگ دکتر پوراندرجانی، جوان ۲۶ ساله ای که پزشک بازداشتگاه کهریزک بود، نظرات مختلفی گفته می‌شود.
شهروند ۱۲۵۶ پنجشنبه ۱۹ نوامبر ۲۰۰۹
درباره علل مرگ دکتر پوراندرجانی، جوان ۲۶ ساله ای که پزشک بازداشتگاه کهریزک بود، نظرات مختلفی گفته می‌شود.
علت مرگ وی توسط بهداری نیروی انتظامی تهران بزرگ (محل خدمت دکتر پوراندرجانی)، ایست قلبی در خواب و در خوابگاه خود در بهداری نیر
از طرف دیگر احتمال خودکشی نیز با توجه به روحیه تسلیم ناپذیر وی، اعتقادات مذهبی، وابستگی عاطفی و احساس مسئولیت در برابر جامعه و خانواده و مکالمات شب قبل از حادثه با خانواده و دوستان که همگی حاکی از سلامت و روحیه خوب وی بوده است کاملا دور از واقعیت می‌نماید.
برخی موارد پس از مرگ نیز بر ابهام نحوه درگذشت دکتر پوراندرجانی می‌افزاید. از جمله انجام کلیه مراحل غسل و کفن‌کردن در تهران بدون حضور خانواده، انتقال جسد تحت تدابیر امنیتی به تبریز، عدم اجازه تعویض کفن به خانواده در تبریز، انجام مراسم دفن در فضایی امنیتی و تحت نظارت شدید مامورین انتظامی مواردی هستند که سئوالاتی جدی و بدون پاسخی را ایجاد می‌کنند.
شاید نتیجه کالبدشکافی و اعلام نظر صحیح و صریح پزشکی قانونی بتواند بخش‌هایی از ابهام مرگ ناباورانه فردی در این موقعیت حساس را بزداید.
زندگی‌نامه
رامین پوراندرجانی ۱۹ خرداد سال ۶۲ در تبریز متولد شد. سال ۱۳۷۳ در سازمان ملی پرورش استعدادهای درخشان پذیرفته شد و ۷ سال در آن جا مشغول به تحصیل بود. در سال ۱۳۸۰ در رشته پزشکی دانشگاه اردبیل با رتبه ۱۰۶۹ کشوری پذیرفته شد. سپس به دانشگاه تبریز انتقال یافت و در سال ۱۳۸۷ فارغ‌التحصیل شد. از سوابق و افتخارات وی می‌توان به کسب رتبه اول در شعر دانش‌آموزی سال ۷۵، رتبه اول استانی جشنواره خوارزمی سال ۱۳۷۸، برگزاری نمایشگاه توانمندی‌های دانش‌آموزان سمپاد تبریز در سال ۱۳۷۸، تسلط به زبان‌های انگلیسی و فرانسوی و ارائه چندین مقاله علمی پژوهشی اشاره کرد.
سال ۱۳۸۷ و پس از فراغت از تحصیل به خدمت سربازی اعزام و به عنوان پزشک وظیفه نیروی انتظامی در بهداری فرماندهی نیروی انتظامی تهران بزرگ (فاتب) در میدان انقلاب مشغول به انجام وظیفه شد. وی سپس در فروردین ۱۳۸۸ به مدت ۱ ماه به بهداری ناجا در منطقه مرزی سیستان و بلوچستان اعزام شد. دکتر پوراندرجانی پس از بازگشت به تهران به عنوان پزشک وظیفه یک روز در هفته در ساعات اداری به بازداشتگاه کهریزک اعزام می‌‌شد. در حوادث پس از انتخابات نیز ۴ بار به آن جا اعزام شد و تحت حفاظت به معاینه بیماران و نوشتن دستورات دارویی پرداخت، اما اجرای دستورات پزشکی بر عهده مسئولان بازداشتگاه و بهیار همراه قرار داشت که کشیک ۲۴ ساعته بازداشتگاه بوده‌اند.
پس از حوادث انتخابات و در حالی که وی پزشک سرباز وظیفه بوده دکتر پوراندرجانی ۴ بار به بازداشتگاه کهریزک اعزام شد و به معاینه و تجویز دارو برای بازداشت‌شدگان پرداخت، اما جانباختن امیر جوادی‌فر روند قضایا را دگرگون ساخت و در ادامه جانباختن محسن روح‌الامینی و افراد پس از آن، ابعاد مسئله را گسترده‌تر کرد و رفتار نیروی انتظامی و دستگاه قضایی را در پرونده‌ای آشکار کرد که رهایی از آن به سادگی امکان پذیر نبود و نیازمند تمهیدات ویژه‌ای می نمود. چنانکه بخشی از این تمهیدات، وعده برخورد با عوامل شکنجه و مرگ بازداشت‌شدگان کهریزک و در عمل قربانی کردن و بدنام کردن ضعیف‌ترین و بی‌پشتوانه‌ترین افراد مرتبط در نیروی انتظامی بوده است و چه کسی بهتر از یک پزشک سرباز وظیفه که با اتهام قصور پزشکی می توانست عامل تبرئه متهمان اصلی و اقناع افکار عمومی گردد.
این اتهامات اما در تناقض با گزارش «پزشکی قانونی» مبنی بر فوت قربانیان کهریزک بر اثر اصابت جسم سخت به سر و نبود بیماری قبلی از جمله مننژیت در بازداشت‌شدگان بود که این موارد از سوی دکتر جوادی‌فر، پدر زنده یاد امیر جوادی‌فر از قربانیان کهریزک نیز مورد تایید قرار گرفته است. همین گزارش‌ها و تائیدات به مانعی محکم در برابر پروژه قربانی‌سازی و منحرف‌کردن پرونده کهریزک تبدیل شد و آغازی شد بر افزایش شدید فشارها و تهدیدات گسترده بر دکتر پوراندرجانی که قبلا نیز در برابر تهدیدات نمایندگان قضایی برای اعلام و امضا وجود مننژیت در جانباختگان کهریزک مقاومت کرده بود.
