ما عادت داریم اخبار بیشتر مسائل سیاسی و اجتماعی کانادا را از رسانه‌های تصویری یعنی همان شبکه‌های تلویزیونی بگیریم که از طریق شرکت‌های کابلی …
شهروند ۱۲۵۶ پنجشنبه ۱۹ نوامبر ۲۰۰۹
ما عادت داریم اخبار بیشتر مسائل سیاسی و اجتماعی کانادا را از رسانه‌های تصویری یعنی همان شبکه‌های تلویزیونی بگیریم که از طریق شرکت‌های کابلی به دست ما می‌رسند، اما وقتی دعوایی بین خود این شبکه‌ها و شرکت‌ها درگرفته باشد باید به چه کسی اعتماد کنیم؟
چند هفته است که دعوای مفصلی بین این دو گروه که بخش مهمی از زندگی بسیاری از کانادایی‌ها را تشکیل می‌دهند درگرفته است. از یک طرف شبکه‌های تلویزیونی کانادا مثل سی بی سی، سی تی وی و گلوبال و از طرف دیگر شرکت‌های کابلی و ماهواره‌ای مثل راجرز، شا، کبکور و … اخبار این دعوا هم به طرق مختلف و از جمله با آگهی‌های بسیار تلویزیونی به دست ما بینندگان بی‌گناه می‌رسد و بسیاری سردرگم اند که دعوا بالاخره سر چیست و نتیجه‌اش قرار است چند دلار پرداخت اضافه در ماه برای تماشای شبکه‌های محلی باشد.
این دعوا البته طرف‌های بسیاری هم در میانه دارد مثل گروه‌های مصرف کنندگان و اتحادیه‌هایی که نماینده‌ی بازیگران و تولیدکنندگان برنامه های کانادایی هستند.
این دعوا این هفته مثل هر دعوایی به قاضی می‌رود و قرار است سی.آر.تی.سی، کمیسیون رادیو و تلویزیون کانادا، مسئله را طی دو هفته دادگاه تعیین کند. وزارت میراث کانادا از اعلام نظر مستقیم در این زمینه خودداری کرده است.
مسائل روی میز
قضیه ساده‌تر از آنست که به نظر می‌رسد.
شبکه‌ها (سی بی سی و سایرین) با توجه به بحران اقتصادی و حملات دولت به بودجه‌ی آنها از شرکت‌های کابلی (راجرز و سایرین) می‌خواهند به "سواری مجانی" خاتمه دهند و پولی برای پخش برنامه‌های آنها پرداخت کنند. شرکت‌ها تهدید می‌کنند که اگر چنین هزینه‌ای تحمیل شود آن‌را یک راست روی سر بینندگان خراب می‌کنند. شبکه‌ها در عوض می‌گویند که راجرز و امثالهم بیش از ۴۰ سال است هزینه‌ها را برای پر کردن جیب خودشان بالا برده‌اند و الان دیگر نباید این هزینه را به بینندگان تحمیل کنند.
و اما کار سخت قاضی: اگر کمیسیون حاضر به قبول این هزینه‌ی جدید نشود و شبکه‌های کانادایی را به بازار بفرستد تا با شبکه‌های خارجی جذاب (بخوانید آمریکایی) رقابت کنند و خلاصه کارها به دست نامرئی بازار سپرده شود، تکلیف تولید برنامه‌های کانادایی چه می‌شود؟ از طرفی اگر این هزینه تایید شود آن‌وقت باید مقررات جدیدی هم اضافه شود تا اطمینان کسب شود شبکه‌ها درآمدهای جدید را واقعاً صرف تولید برنامه‌های کانادایی می‌کنند و این پول (که شرکت‌ها با عصبانیت "مالیات جدید تلویزیون" می‌خوانند) سر از لس آنجلس و سریال‌های آمریکایی که همه می‌دانیم محبوب‌تر و جذاب‌ترند در نمی‌آورد. و سئوال دیگر این‌که آیا کمیسیون باید خاطر شرکت‌های خصوصی را با اعلام سقف هزینه‌هایی که می‌توانند از مشترکین تلویزیون کابلی بگیرند مکدر کند یا نه؟
کیت علی، یکی از اعضای اتحادیه بازیگران کانادا در لندنِ انتاریو، در مصاحبه با شهروند می‌گوید: "بالاخره باید تصمیم گرفت که اگر قرار باشد همه چیز را به بازار رها کنیم و معلوم شود هیچ محتوای کانادایی تولید نمی‌شود، ککِ کسی می‌گزد یا نه؟"
این دعوایی مهم است که این هفته توسط کمیسیون بی‌طرفِ دولتی حل و فصل می‌شود. کونراد فون فینکنشتاین، رئیس کمیسیون، در مصاحبه با کندین پرس گفته است که محاکمه‌ی دوهفته‌ای، قوانین بنیادینی تصویب می‌کند که تاثیری مهم بر آینده‌ی تلویزیون کانادا خواهند داشت.
اخبار این دعوا را دنبال کنید… البته در شهروند و رسانه‌های نوشتاری.
