شنبه ۱۴ نوامبر سالن ایزابل بیدر در مرکز شهر تورنتو گوش تا گوش، از پایین تا بالکن، پر شده بود. این گروه چکاوک بود که با موسیقی سنتی زیبای خود …


شهروند ۱۲۵۷  پنجشنبه  ۲۶ نوامبر ۲۰۰۹


 


 

شنبه ۱۴ نوامبر سالن ایزابل بیدر در مرکز شهر تورنتو گوش تا گوش، از پایین تا بالکن، پر شده بود. این گروه چکاوک بود که با م
وسیقی سنتی زیبای خود سالن را پر کرده بود و بهانه‌ی دیگری به چندین و چند ایرانی‌تبارِ ساکن تورنتو داده بود تا گرد هم بیایند و یادی از پیشینه‌های فرهنگی خود کنند. کنسرت با استقبال وسیع جوان‌ترها و بزرگترها مواجه شده بود. در بین بزرگان شاهد حضور سلی، خواننده‌ی مشهور ایرانی، بودیم و بسیاری از جوان‌ترها هم با یا بدون پدر و مادر خود در کنسرت حضور یافتند. از جمله فعالان گروه "دوچرخه‌سواری برای حقوق بشر در ایران" که از فرصت برای جمع‌آوری کمک مالی برای تلاش‌های بشردوستانه‌ی خود استفاده می‌کردند.


 

دکتر رضا مریدی، نماینده‌ی ریچموند هیل در مجلس استانی انتاریو، نیز گرچه نتوانسته بود شخصا حاضر شود، پیامی در همبستگی با کنسرت و به یاد استاد پرویز مشکاتیان، که کنسرت در یادبود او بود، فرستاده بود.

چکاوک در دو نوبت قطعاتی اجرا کرد که مورد پسند بسیاری از حاضران قرار گرفت. در حین اجرا تصاویری نیز به روی پرده به نمایش گذاشته می‌شد. یکی از قطعاتی که مورد توجه خیلی‌ها بود اجرای زیبای امیر منبع‌چی و ارسلان علیزاده، به ترتیب نوازندگان تنبک و دف، در همکاری طنازانه با یکدیگر بود.

به نظر می‌رسد خود نوازندگان گروه نیز از اجرا راضی بودند. رضا منبع‌چی، سرپرست گروه، می‌گوید: "مخاطبان خیلی خوی داشتیم. موسیقی سنتی احتیاج به تمرکز دارد و حاضران باید آمادگی ذهنی داشته باشند. ما از مخاطبان انرژی گرفتیم".