در میان اخبار بحران اقتصادی که بیش از یک سال است جهان را فرا گرفته، امارات متحده عربی و بخصوص امیرنشین دوبی قرار بود
شهروند ۱۲۵۹ ـ ۱۰ دسامبر ۲۰۰۹
در میان اخبار بحران اقتصادی که بیش از یک سال است جهان را فرا گرفته، امارات متحده عربی و بخصوص امیرنشین دوبی قرار بود از امن‌ترین نقاط جهان باشند و شیخ محمد بن الراشد المکتوم، حاکم دوبی، همیشه به همه‌ی جهان اطمینان خاطر می‌داد که اوضاع خوب است و مگر نمی‌بینند کمی از زرق و برق زندگی او کاسته نشده؟ اما هفته‌ی قبل در میان وحشت و ناباوری، بحران بدهی دوبی بازارهای مالی جهان را از لندن و نیویورک تا سنگاپور و توکیو تکان داد. دولت امیرنشین از طلبکاران شرکت دوبی ورلد (Dubai World)، یکی از سه شرکت بزرگ مورد پشتیبانی دولت، خواست که بازپرداخت وام‌ها را تا حداقل ۳۰ مه ۲۰۱۰ عقب بیاندازند.
دوبی بدهی‌های سنگینی دارد که به ۸۰ میلیارد دلار می‌رسد و این شامل بدهی دولت و شرکت‌های متعدد تحت سیطره‌ی آن می‌شود. بعضی از سرمایه‌گذاران انتظار داشتند با توجه به وضع اقتصادی جهان و این واقعیت که اقتصاد دوبی، اقتصاد خدمات است و همیشه باید مقداری بدهکار باشد، شرکت دوبی ورلد خواهان کمی وقت شود، اما کسی باور نمی‌کرد که حتی شرکت نخیل، که پروژه‌ی عظیم ساختن جزیره‌ی نخل در خلیج فارس و پروژه‌های دیگر را در دست دارد، چنین کاری بکند و این‌گونه به شهرت مالی خود صدمه بزند.
بحران مالی دوبی این گمان را پیش آورده که بانک‌ها شاید بیشتر قرض دادن را سخت کنند و احیای اقتصاد جهانی مشکل‌تر شود. انتظار می‌رود بانک‌های بین‌المللی که میلیاردها دلار به دوبی قرض داده‌اند بیشترین ضرر را بکنند.
از طرف دیگر تماس کمتر بانک‌های آمریکا با دوبی باعث شد ضرر کمتری بکنند و شاهد بحران اقتصادی به عظیمی دفعه‌ی قبل نباشیم. با این حال چیزی که مسلم است این است که بحران دوبی نشان داد قرار نیست بحران اقتصادی سرمایه‌داری به این زودی‌ها تمام شود. این را می‌شود از گفته‌ی روزنامه‌ی وال استریت ژورنالِ نیویورک، مرکز سرمایه مالی جهان، دید: "بحران در دوبی نشان از آسیب‌پذیری اقتصاد جهانی علیرغم نشانه‌های احیای اقتصادی می‌دهد".
