خشک شدن دریاچه ارومیه؛ اعتراضات و نقطه نظرها

انجمن دفاع از زندانیان سیاسی آذربایجانی در ایران (آداپ)، که مقر آن در ونکوور کانادا است، با انتشار بیانیه ای برخورد نیروهای امنیتی با معترضان به خشک شدن دریاچه ارومیه را به شدت محکوم کرده و خواهان آزادی فوری و بدون قید و شرط بازداشت شدگان این حادثه شده است.

در بخشی از این بیانیه آمده است: “معترضان آرام با گاز اشک آور، گلوله های ساچمه ای و ضربات باتوم پلیس ضد شورش مواجه شدند. صدها نفر از حامیان دریاچه در اورمیه، تبریز و شهرستان های اطراف دستگیر شدند.”

انجمن دفاع از زندانیان سیاسی آذربایجانی در ایران (آداپ) در این بیانیه همچنین خبر از “کشته شدن سه تن از تظاهرکنندگان و مجروح شدن تعداد کثیری از مردم در طی درگیریها با پلیس ضد شورش” داده است.

فاخته لونا زمانی، مدیر اجرایی انجمن دفاع از زندانیان سیاسی آذربایجانی در ایران، در گفت و گو با بی بی سی فارسی درباره سه نفری که به گفته این انجمن در این تجمع اعتراضی کشته شده اند، گفت: “در مورد این سه نفر خبرهایی داشتیم از افراد مختلف که یک صحنه و یک مورد را شناسایی کرده و به ما خبر داده اند.”

خانم زمانی همچنین گفت: “ولی هنوز به جز یک مورد برای ما مشخص نیست که این اشخاص چه کسانی هستند. یکی از فعالان به ما گفته است که شاید بتواند خانواده آن یک نفر را راضی کند که در این مورد با ما گفت و گو کند.”

به گفته خانم زمانی، انجمن دفاع از زندانیان سیاسی آذربایجانی در ایران، گزارش هایی از بیمارستان ها داشته که تعداد زیادی بر اثر ضرب و جرح مجروح شده و در حالیکه در بیمارستان در حال مداوا بوده اند دستگیر شده اند.

او افزود: “همین طور گزارش هایی رسیده که تعدادی از کسانی که به شدت زخمی شده بودند از طریق لباس شخصی ها برده شدند. بعد از دستگیری برخی از جوانان شدیدا مورد ضرب و شتم قرار گرفتند که آنها را هم از بین زندانیان برده اند.”

به گفته خانم زمانی علاوه بر ارومیه در شهرهای دیگر مثل تبریز و اردبیل هم “برخوردهای شدیدی با فعالان مدافع حقوق آذربایجانی ها دیده شده که آنها را بدون دلیل و به صورت دسته جمعی و یا تک تک از خانه هایشان دستگیر کرده اند.”

البته خانم زمانی یادآوری کرد که تعدادی از بازداشت شدگان آزاد شده اند.

دو روز قبل از این تجمع اعتراضی تعدادی از فعالان مدنی آذربایجان در محله قوم تپه تبریز در جریان مراسم افطار توسط نیروهای امنیتی بازداشت شدند، که ظاهرا به فعالیت های آنها در ارتباط با دریاچه ارومیه مربوط بوده است.

برخورد ماموران امنیتی با معترضان به خشک شدن دریاچه ارومیه واکنش های زیادی را به دنبال داشت.

اردشیر امیر ارجمند، سخنگوی شورای هماهنگی راه سبز امید با انتقاد از برخوردهای امنیتی که روز شنبه، پنجم شهریور ماه با معترضان به خشک شدن دریاچه ارومیه شد، اعلام کرد: “دولتی که دچار بحران مشروعیت است از همه چیز می‌ترسد. از شادی جوانان، از افطار در پارک‌ها و حتی آب دریاچه ارومیه را هم امنیتی می بیند”.

سعید پیوندی، استاد جامعه شناسی دانشگاه در پاریس اعتراضات مردمی به خشک شدن دریاچه ارومیه را از دو زاویه بررسی کرد و گفت: “از دید بسیاری از مردمی که در آذربایجان غربی و شرقی زندگی می کنند این دریاچه همیشه یک بعد هویتی داشته و بخشی از هویت منطقه به شمار می رفته و بسیار اهمیت داشته است.”

آقای پیوندی همچنین گفت: “بنابراین بی توجهی به این مساله که آب این دریاچه به تدریج از سالهای پیش کم شده یک نوع شوک و تکانی است برای مردم این منطقه، چرا که عملا زندگی و حیات این دریاچه با زندگی میلیون ها نفر در ارتباط است.”

بسیاری از ناظران معتقدند که اعتراض مردمی به خشک شدن دریاچه ارومیه را شاید نه در علاقه مردم به محیط زیست که باید در مسائل اجتماعی و سیاسی جستجو کرد.

به گفته آقای پیوندی مساله دوم حسی است که در این منطقه وجود دارد و آنها معتقدند که هویت شان مورد بی توجهی قرار گرفته است.

این جامعه شناس همچنین گفت: “به همین دلیل هم واکنش شان تا این حد شدید و در واقع معنی دار است. یعنی نه تنها فقط آن بعد زیست محیطی را دارد بلکه این بعد هویتی، فرهنگی و سیاسی را هم دارد که همزمان به نوعی فریاد حس بی عدالتی است که در آنها به عنوان یک اقلیتی که مورد کم مهری جامعه قرار می گیرد وجود دارد.”

این حرکت به گفته آقای پیوندی به نوعی اعتراض به وضعیت خودشان و محیط زیستی است که جزئی از حیات اجتماعی و فرهنگی شان شده است.

اما دریاچه ارومیه چه اهمیتی دارد و فقدانش چه آسیبی را به محیط اطراف وارد می کند؟

اسماعیل کهرم، کارشناس محیط زیست در همین رابطه گفت: “دریاچه ای به عظمت دریاچه ارومیه که ۱۶۷ کیلومتر طول و حدود ۳۷ تا ۵۵ کیلومتر هم عرض دارد نقش مهمی در محیط زیست اطرافش می گذارد. چنین حجمی از آب می تواند تغییراتی در آب و هوا انجام دهد. تمام حبه های انگور و دانه های سیر و بادام معروف دریاچه ارومیه مدیون این دریاچه هستند.”

نمایندگان مجلس روز ۲۵ مرداد، با طرح دو فوریتی جلوگیری از خشک شدن دریاچه ارومیه از طریق انتقال و پمپاژ آب از رودخانه های ارس و سیلوه، مخالفت کردند و قرار شد این طرح به صورت عادی در کمیسیون مربوطه بررسی شود.

پیش از آن حسن عباس نژاد، مدیرکل حفاظت محیط زیست آذربایجان غربی اعلام کرده بود که “در حال حاضر ۵۳ درصد از مساحت این دریاچه که افزون بر سه هزار کیلومتر مربع می شود، خشک و تبدیل به شوره زار شده و میزان غلظت نمک آن نیز به بیش از ۴۰۰ گرم در لیتر رسیده است.”

آقای کهرم در همین رابطه گفت: “اگر شما می فرمایید آب شور است ملاحظه بفرمایید که کمتر از یکی دو متر عبور آب در خاک، آب را تبدیل به آب شیرین قابل شرب می کند. طبیعت این طور کار می کند. اگر چنانچه دریاچه از بین برود تمام زمین های کشاورزی اطراف شوره زار خواهد شد. یعنی بادی که روی آب می وزید و طراوت را به شهرهای اطراف می برد، این بار نمک را می برد. نمک در این حد هم برای طبیعت و زندگی مضر است.”

به گفته آقای کهرم تمام باغات آن منطقه از بین می روند و نه تنها در ایران بلکه در ترکیه و عراق آب و هوا تغییر می کند.

آقای کهرم افزود: “تخمین زده شده که اگر دریاچه ارومیه خشک شود زندگی ۵ تا ۱۴ میلیون نفر در شهرهای اطراف تحت تاثیر قرار می گیرد و اینها مجبور می شوند کوچ کنند به خاطر زمین های کشاورزی و احشام شان که به کل از بین خواهد رفت.”

او افزود: “اینها نکاتی است که می دانیم اتفاق می افتد. وای به حال آن مسائلی که هنوز ما نمی دانیم براثر فقدان دریاچه ارومیه از بین خواهد رفت. من به عنوان یک پرنده شناس می گویم که روزی در حدود ۲۰ هزار جفت فلامینگو، ۱۰ هزار جفت پلیکان و بیش از ۱۲۶ گونه پرنده در این منطقه یا زاد و ولد می کردند یا زمستان گذرانی. از اینها هم اثری نخواهد ماند.”

در سال های اخیر، شماری از حامیان حفظ محیط زیست در ایران نسبت به وضع بحرانی دریاچه ارومیه و عملکرد دولت در این زمینه اعتراضاتی داشته اند، که با برخورد مواجه شده است.

فقدان دریاچه ارومیه نه تنها آسیب های جدی به محیط زیست وارد خواهد کرد که حوادث اخیر هم، نگرانی ناظران را در رابطه با گسترده شدن دامنه اعتراضات و ابعاد سیاسی گرفتن آن به خود به دنبال داشته است.

بازداشت فعالان مدنی در شهرهای مختلف آذربایجان

به گزارش رادیو فردا موج دستگیری فعالان مدنی آذربایجان در شهرهای مختلف ادامه دارد. ارگان خبری انجمن دفاع از زندانیان سیاسی آذربایجان ایران (آداپ) طی گزارشی اعلام کرده است که روز یکشنبه پنج فعال مدنی اردبیل در رابطه با اعتراض به خشک شدن دریاچه ارومیه بازداشت شده اند.

یاشار حکاک پور، سخنگوی انجمن دفاع از زندانیان سیاسی آذربایجانی در گفت وگو با رادیو فردا می گوید، آقایان غلامی، بدلی و هاشمپور هنگامی که برای دیدار با عباس لسانی (زندانی سیاسی سابق از سال ۸۳ تا ۸۶ و فعال مدنی آذربایجانی در اردبیل) به مغازه وی رفته بودند، توسط مامورین امنیتی بازداشت شدند.

در اقدام دیگری ماموران امنیتی عبادلهی و واثق را به اتهام «نشر و پخش اعلامیه در رابطه با دریاچه ارومیه» دستگیر کرده اند. هنوز هیچ کدام از بازداشت شدگان اردبیلی با خانواده خود تماسی نداشته اند.

حکاک پور در ادامه می گوید که به دنبال پخش وسیع اعلامیه هایی در شهر اردبیل در رابطه با وضعیت دریاچه ارومیه این شهر جوی امنیتی به خود گرفته است.

برپایه گزارش ها، روز شنبه هزاران تن از مردم ارومیه و تبریز در اعتراض به خشک شدن دریاچه ارومیه دست به تجمع زدند که با سرکوب نیروهای امنیتی روبرو شده است. حکاک پور دستگیرشدگان روز شنبه در ارومیه را بالغ بر ۳۰۰ نفر عنوان کرده و می گوید که در تبریز نیز ۲۰ نفر دستگیر شدند که تعدادی از آنها آزاد شده اند.

حضور معترضان به ویژه در شهر ارومیه، پر شمار بوده و نیروهای امنیتی برای متفرق کردن مردم از گاز اشک‌آور استفاده کرده‌اند.

نیروهای امنیتی ارومیه روز یکشنبه در اقدام دیگری، حمید فائزپور وبلاگ نویس آذربایجانی و فعال سابق دانشجویی را در محل کارش بازداشت کرده اند.

حکاک پور می گوید: «موج دستگیری های جدید منحصر به مراکز استانها نیست. نیروهای امنیتی ۷ شهروند ساکن میاندوآب را نیز روز شنبه دستگیر کرده اند. فرشید نوروزی، یعقوب محمدی، امیر حسین آقایی، فرهاد لامی، میلاد و بابک (هفده ساله) و سجاد عزیزی از شهروندان آذربایجانی و از هواداران تیم تراکتورسازی از سوی ماموران امنیتی در میاندوآب بازداشت شدند.

اعتراضات مردمی به خشک شدن دریاچه ارومیه از زمانی شدت گرفت که طرح دوفوریتی مجلس برای آبرسانی به دریاچه ارومیه رای منفی داد، اگرچه روز شنبه هفته گذشته، ۲۲  نماینده مجلس شورای اسلامی، در نامه‌ای به هیات رئیسه مجلس، از دولت خواستند که پاسخگوی پیامدهای اجتماعی، سیاسی و اقتصادی ناشی از روند خشک شدن دریاچه ارومیه باشد.

در روزهای گذشته فراخوانی برای تظاهرات و تجمع در اعتراض به «سیاست خشکاندن دریاچه ارومیه» در شهرهای مختلف آذربایجان غربی و شرقی پخش شده بود.

به گفته مسئولان جمهوری اسلامی، آب دریاچه ارومیه در برخی نقاط آن تا ۱۰ کیلومتر پس روی کرده و با ادامه روند فعلی این دریاچه تا سه سال آینده خشک می‌شود.

این در حالی است که به گفته شماری از کارشناسان محیط زیست، یکی از دلایل بروز وضعیت بحرانی در دریاچه ارومیه، ساخت سدهای متعدد بر روی رودهایی است که به این دریاچه منتهی می‌شوند.

بر اساس برخی گزارش‌ها، تاکنون حدود ۳۵ سد در مسیر این رودها ساخته شده و ۱۰ سد دیگر نیز در دست ساخت است.

محمدباقر صدوق، معاون محیط طبیعی سازمان حفاظت محیط زیست نیز گفته است: «با خشک شدن دریاچه ارومیه زندگی شش میلیون نفر در منطقه به خطر می‌افتد و ریزگردهایی که اکنون از کشورهای همسایه می‌آیند و ایران را دچار بحران کرده این بار به صورت ریزگرد نمک قسمت اعظمی از کشور ما را تحت تاثیر قرار می‌دهد و زندگی را در این نواحی نابود می‌کند».

به گفته وی، «با خشک شدن دریاچه ارومیه بیش از ۱۰ میلیارد تن نمک به صورت گرد و غبار و توفان بر سر مردم این ناحیه می‌ریزد و این بحران تنها گریبان آذربایجان را نمی گیرد، بلکه تمامی مناطق کشور را تحت تاثیر خود قرار خواهد داد».

 

آزادی تعدادی از زندانیان سیاسی

 جرس: در ادامه روند آزادی زندانیان سیاسی، روز ششم شهریور هم تعدادی از زندانیان از زندان اوین آزاد شدند.

کلمه خبر داد، تاکنون آرش علایی، میلاد اسدی، مهدی وطن خواه، کیارش کامرانی، امید اسماعیل زاده، آرش ترابی، داوود خادم موسوی، مجتبی هاشمی و فاطمه خرم جو از زندان آزاد شده‌اند.

عباس نامی، غلامرضا احمدی، مجید تمجیدی، حمید سمیعی، نوید کامران، علی قاسمی، محمدرضا صباغی، پرویز ورمزیاری، حسین فرجی، سعید مالمیریان و لطفعلی حاجیان از دیگر زندانیان آزاد شده هستند.

 پنجم شهریور هم احسان عبده تبریزی، لاله حسن پور، زهرا جباری، کیوان فرزین، امیر اصلانی، محسن غمین، محمد پور عبدالله، ارسلان ابدی، نازنین حسن نیا، سوسن تبیانیان، اکرم حیدریان، سما شاملو، فاطمه درویش، نصیر اسدی، علی بهزادیان نژاد، حمیدرضا نجومی، ابوالفضل قاسمی، کوروش قاسمی، آرتین غضنفری، غلامرضا آزادی، میثم رودکی، امیرحسین قنبری، امید شریفی دانا، بهنام انصاری، روح الله میرزاخانی، مسعود یزدچی، محسن مختاری و سجاد مرادی آزاد شده بودند.

این زندانیان سیاسی در حالی آزاد می‌شوند که برخی از آنها، همچون نازنین حسن نیا، دوران حبسشان در چند هفته آینده به پایان می‌رسید و تنها چند هفته زودتر آزاد شده‌اند، و برخی دیگر از زندانیان آزاد شده، همچون احسان عبده تبریزی که سابقه موثر کیفری نداشته و نیمی از دوران محکومیت خود را نیز گذرانده، طبق قوانین موجود می‌توانستند از حق آزادی مشروط استفاده کنند.

درباره‌ی تخفیف مجازات برخی زندانیان بند ۳۵۰ هم گزارش‌هایی منتشر شده که در صورت تایید و کسب اطمینان از صحت آنها، منتشر خواهد شد.

دادستان تهران روز پنجم شهریور صحبت از آزادی هفتاد نفر کرده بود که تاکنون رقم زندانیان آزاد شده کمتر از این بوده است.

کلمه اسامی و مشخصات ۱۲۲ نفر از زندانیان سیاسی را منتشر کرده بود که اکثر آنها هنوز در زندان ‌اند. این آمار تنها مربوط به بند ۳۵۰ زندان اوین است و در بندهای دیگر اوین و زندان‌های دیگر کشور نیز تعداد بیشتری از زندانیان سیاسی نگهداری می‌شوند که هنوز خبری از آزادی آنها در دست نیست.

 

مجید سعیدی، برنده عنوان عکاس سال در رشته “مردم” شد

بی بی سی: مجید سعیدی، عکاس ایرانی، با مجموعه عکسی از قربانیان مین در افغانستان، برنده عنوان عکاس سال ۲۰۱۱ در رشته “مردم” در مسابقات عکس بین المللی سال ۲۰۱۱ شد.

مسابقات جایزه بین المللی عکاسی هر سال در دو بخش حرفه ای و آماتور، و در ۹ رشته اصلی با موضوعاتی چون مردم، تبلیغات، معماری، هنرهای زیبا و طبیعت به انتخاب و معرفی عکاس سال می پردازد. عکاسان برگزیده برای عنوان عکاس سال رقابت می‌کنند.

سعیدی با بیست سال سابقه عکاسی، با روزنامه ها و نشریات ایرانی و رسانه های بین المللی کار کرده و موفق به دریافت چند جایزه بین المللی هم شده است.

عکس های سعیدی در نشریات بین المللی نظیر تایم نیز منتشر شده است. او با آژانس گتی‌ایمیجز نیز همکاری داشته است.

مجید سعیدی در پی حوادث انتخابات ریاست جمهوری دوره دهم در ایران، همزمان با موج بازداشت خبرنگاران و تعدادی از عکاسان، بازداشت و در دادگاه انقلاب به سه سال حبس تعزیری محکوم شد و چندی بعد به قید وثیقه آزاد شد.

او در سال گذشته با مجموعه عکس های خود از یک کودک معلول افغان موفق شد جایزه دوم عکس سال یونیسف ۲۰۱۰ را از آن خود کند.

بر اساس اطلاعات آماری سازمان ملل در پی سی سال جنگ در افغانستان، در هر ماه حدود ۶۲ نفر در اثر انفجار مین در افغانستان جان خود را از دست می دهند یا معلول می‌شوند.

هر ۹ برنده بخش حرفه‌ای از جمله مجید سعیدی، امسال در مراسم بنیاد لوسی که در مرکز لینکلن در نیویورک برگزار می شود شرکت خواهند کرد. در این مراسم، یکی از این عکاسان عنوان «عکاس سال ۲۰۱۱» را از آن خود خواهد کرد.

در میان برگزیدگان این دوره نام دو عکاس ایرانی مقیم خارج از ایران هم دیده می‌شود.

آیدا چهره‌گشا عکاس ایرانی مقیم سوئد، در بخش رقابت حرفه ای در رشته تبلیغات با ارائه مجموعه عکسی تبلیغاتی برای یک شرکت تولید کفش در سوئد، جایزه سوم را کسب کرده و در میان عکاسان آماتور، امید اخوان جایزه سوم بخش «هنرهای زیبا» را از آن خود کرده است.

چنان که در وبسایت جایزه بین المللی عکاسی آمده، هدف این جایزه ادای احترام به دستاوردهای عکاسان هنرمند جهان و کشف استعدادهای تازه است.

آثار برگزیده هر سال در کتاب جایزه عکاسی بین المللی منتشر می شوند.

 

حسین ضیایی، اسلام‌شناس و ایران‌شناس، درگذشت

 بی بی سی: حسین ضیایی، استاد مطالعات اسلام شناسی و ایران شناسی در دانشگاه یو سی ال ای، در ۶۷ سالگی در لس آنجلس درگذشت.

حسین ضیائی

او مدیر مرکز مطالعات ایرانی دانشگاه یو سی ال ای بود و از سال ۱۹۸۸ در این دانشگاه تدریس می کرد.

حسین ضیایی در سال ۱۹۶۷ در رشته ریاضی و فیزیک از دانشگاه ییل فارغ التحصیل شد و دکترای خود را در سال ۱۹۷۶ از دانشگاه هاروارد دریافت کرد.

او پیش از تدریس در دانشگاه یو سی ال ای، در دانشگاه های تهران، شریف، هاروارد، براوت و کارلج اوبرلین تدریس کرده بود.

از او کتاب ها و مقالات متعددی در حوزه فلسفه اسلامی، به خصوص فلسفه اشراق و شهاب الدین سهروردی منتشر شده است.

حسین ضیایی پس از انتخابات جنجالی ریاست جمهوری ایران در سال ۸۸ در نامه ای با عنوان “نامه سرگشاده به فرهیختگان ایران” نوشت: “بنده زیر بار این مسئولیت هولناک در این اندیشه که چه بر هم میهنان می رود، بالأخره جان به جان آفرین خواهم سپرد، مگر انسان های صادق و صاحب شناخت، مانند شما، در جهت یاری به هم وطنان دردمندمان جداً بکوشند.”

او با اشاره به زندانی شدن تعدادی از فعالان سیاسی و مخالفان دولت ایران، در بخش دیگری از این نامه اش نوشت: “خبرهای بسیار دردناکی می رسد، هولناک، و موجب این پرسش که مگر اقوام دردمند افرادی در بند و کشته شده، و صدها دربند و اعدام شدگان هم وطن ما نیستند و مگر انسان نیستند که چنین با آنها رفتار می شود؟ بیاید اولین ملت اسلامی باشیم که اعدام را پس بزند، و بنده اصلا برای اینهمه اعدام هیچ توجیه فقهی نمی دانم.”

او در روز ۲۸ آذر ۸۸ در گفت و گو با سایت جرس “آزادی زندانیان” را اولین گام “برای برون رفت از بحران” دانسته بود.

فلسفه ریاضیات، معرفت و اشراق در اندیشه سهروردی (به زبان انگلیسی) و ترجمه حکمت الاشراق و پرتونامه سهروردی به انگیسی از کتاب های اوست.

گفتنی ست حسین ضیایی هنرمند نیز بود. از نقاشی ها و خوشنویسی های او در سایتش دیدن کنید. 

www.hosseinziai.com

 

در حضور کارگردانان نامی ایران پناهی، تقوایی، پوراحمد و تبریزی

از رخشان بنی اعتماد در جشن فیلم کوتاه تقدیر شد

 بی بی سی: در مراسم چهارمین جشن مستقل انجمن فیلم کوتاه ایران، تندیس بهترین فیلم کوتاه و بهترین فیلمنامه برای فیلم «بچه وقتی بچه بود» به آناهیتا قزوینی زاده اهدا شد.

ناصر تقوایی و جعفر پناهی جایزه رخشان بنی اعتماد را تقدیمش کردند

در این مراسم که نخستین مراسم مستقل پانزدهمین جشن سینمای ایران به شمار می رود و شامگاه سه شنبه در تالار ایوان شمس تهران برگزار شد، تعدادی از کارگردانان سرشناس سینمای ایران از جمله ناصر تقوایی، جعفر پناهی، کیومرث پوراحمد و کمال تبریزی حضور داشتند.

در جشن انجمن فیلم کوتاه، رخشان بنی اعتماد سومین نشان تقدیر این انجمن (ایسفا) را دریافت کرد. پیش از این، عباس کیارستمی و ناصر تقوایی این نشان را دریافت کرده بودند.

به گزارش ایسنا، مجید برزگر، دبیر آکادمی فیلم کوتاه و مدیر هماهنگی جشن فیلم کوتاه، با ارائه آماری از فیلم های شرکت کننده گفت: “۳۴۹ فیلم به دفتر آکادمی رسید و ۵۱ فیلم برای شرکت در بخش مسابقه انتخاب شد.” به گفته برزگر فیلم های برگزیده حاصل انتخاب ۶۱ داور بوده است.

برگزیدگان جشن انجمن فیلم کوتاه

بهترین فیلم کوتاه: «بچه وقتی بچه بود»/بهترین بازیگر: مجید بهرامی برای فیلم «کمتر از چند دقیقه»/فیلمنامه: آناهیتا قزوینی‌زاده برای فیلم «بچه وقتی بچه بود»/کارگردانی فیلم داستانی: ناصر ضمیری برای فیلم «شیر تلخ»/کارگردانی فیلم تجربی: محمد اسماعیلی برای «نیوزیف»/طراحی صحنه و لباس: رضا قادری‌فرد برای فیلم «زمان»/ موسیقی: میلاد موحدی برای «زندگی نسبتا معمولی آقای مظفری»/صدا: بامداد افشار برای فیلم «نیوزیف»/تدوین: مجتبی اسماعیل‌زاده برای فیلم «نیوزیف»/تصویربرداری: اشکان اشکانی برای فیلم «دوست دارم کسی جایی منتظرم باشد»

در این مراسم، دیپلم افتخار بهترین بازیگری به مجید بهرامی، برای فیلم «کمتر از چند دقیقه» اهدا شد. بهرامی در حال حاضر برای درمان بیماری در آلمان به سر می برد.

همچنین از نگارجواهریان و شهاب حسینی، دو بازیگر سینما، به دلیل “حضور مؤثر و خوب در فیلم‌های کوتاه” قدردانی شد.

دیپلم افتخار بهترین موسیقی به میلاد موحدی برای “زندگی نسبتا معمولی آقای مظفری” و دیپلم افتخار بهترین تدوین در ادامه به مجتبی اسماعیل‌زاده برای فیلم «نیوزیف» اهدا شد.

همچنین جایزه بهترین تصویربرداری به اشکان اشکانی برای فیلم “دوست دارم کسی جایی منتظرم باشد” اهدا شد.

مدیریت فرهنگ ستیز دولتی

کیومرث پوراحمد، دبیر پانزدهمین جشن سینمای ایران، در این مراسم از مهدی عسگرپور، مدیرعامل خانه سینما برای برگزاری این جشن تشکر کرد و او را نمادی از حفظ استقلال خانه سینما در برابر “مدیریت فرهنگ ستیز دولتی” دانست.

او همچنین با اشاره به سرنوشت حکامی همچون معمر قذافی، حسنی مبارک و صدام حسین گفت: “این گونه سرانجام ها سرنوشت یکایک دیکتاتورهایی است که در مقابل نظر و رای مردم خود می ایستند.”

تقدیر از رخشان بنی اعتماد

رخشان بنی اعتماد هنگام دریافت نشان “ایسفا” از انجمن فیلم کوتاه تشکر کرد و با ابراز خوشحالی از اینکه جایزه خود را از جعفر پناهی و ناصر تقوایی می‌گیرد گفت: “خوشحال‌تر می‌شدم اگر جعفر پناهی فیلم می‌ساخت و اگر سیاستگذاران سینمایی کشور به جای آنکه به دنبال آیین نامه‌هایی برای محدودیت‌ها بودند، فکر می‌کردند به اینکه در فردای تاریخ چه کسی جواب خواهد داد که یگانه ناصر تقوایی چرا فیلم نساخت.”

مهدی عسگرپور، مدیرعامل خانه سینما، و غلامرضا موسوی، رئیس شورای عالی تهیه کنندگان سینما، از شرکت کنندگان در این برنامه بودند.

 

کاربران جی میل در ایران هدف حمله اینترنتی قرار گرفتند

 

بی بی سی: گوگل می‌گوید کاربرانش داخل ایران هدف حمله اینترنتی قرار گرفتند.

شرکت اینترنتی گوگل می‌گوید کاربران این شرکت در ایران، هدف اصلی یک حمله به خدمات ایمیل این شرکت موسوم به جی‌میل بوده‌اند.

به گفته گوگل، مهاجمان با دزدیدن یک گواهینامه اس‌اس‌ال، که برای رمزگذاری ارتباطات اینترنتی استفاده می‌شود، تلاش کرده‌اند به ایمیل‌های کاربران دسترسی پیدا کنند.

هویت مهاجم یا مهاجمان احتمالی هنوز اعلام نشده است.

 

دست های کارتونیست سوری را شکستند

علی فرزات کارتونیست سوری که دست هایش را شکستند

کارتون آنلاین :علی فرزات کارتونیست مشهور سوری مورد ضرب و شتم مردان مسلح و ناشناس قرار گرفت.

فرزات، هم اکنون در بیمارستانی در دمشق بستری است. نزدیکان و دوستان فرزات می گویند او چند روز پیش طرحی کشیده که در آن بشار اسد را با معمر قذافی مقایسه کرده است.

در ساعات آغازین روز پنج شنبه، هنگامی که فرزات از کمپین مبارزاتی علیه بشار اسد برمی گشت، تعدادی مرد مسلح که نقاب به صورت داشتند، کارتونیست سوری را دستگیر کرده و به زور او را داخل ون بردند. آن ها هر دو دست فرزات را شکسته و به او گفته اند: « این هشدار است» و پیش از رفتن، کیسه ای روی سر او کشیده اند.

از کاریکاتورهای علی فرزات

مردان مسلح، فرزات را در حال خونریزی کنار جاده رها کرده و رفته اند. گفتنی است علی فرزات از هنرمندان مشهور منتقد دولت بشار اسد به شمار می رود.