پیکا را بسیاری "بهترین شهرداری که تورنتو هرگز نداشت"‌ می‌دانستند؛ از رهبران شهری که هرگز به هیچ سمتی انتخاب نشد، اما نقش مهمی در ساختن تورنتویی که 

شهروند ۱۲۶۰ ـ پنجشنبه ۱۷ دسامبر ۲۰۰۹


 

دیوید پیکا در ۵۴ سالگی درگذشت


 

"من عاشق این مرد بودم. عاشق او بودم چرا که اول عاشق ما بود، به ما باور داشت و به این باور ظاهرا ناهمگون باقی ماند که تورنتو عاشق خودش است، فقط ما باید یاد بگیریم این عشق را نمایان کنیم".

ستون‌نویسان روزنامه‌ها معمولا کمتر از زبانی به این میزان شخصی و "عاشقانه" استفاده می‌کنند اما رویسون جیمز، از ستون‌نویس‌های مسائل شهری تورنتو استار، در مرثیه‌ای که برای دیوید پیکا می‌خواند از هیچ کلامی کوتاهی نمی‌کند و سبد سبد عشق و احترام نصیب او می‌کند.

این شاید مهمترین مشخصه پیکا است؛ فردی که بسیاری دوستش داشتند و به نقش مهمش واقف بودند.

پیکا را بسیاری "بهترین شهرداری که تورنتو هرگز نداشت"‌ می‌دانستند؛ از رهبران شهری که هرگز به هیچ سمتی انتخاب نشد، اما نقش مهمی در ساختن تورنتویی که می‌شناسیم داشت.


این است که رویسون پا را از این هم فراتر می‌گذارد و می‌گوید بسیاری مثل خودش حاضر بودند پنج سال از عمرشان را بدهند تا پیکا یک سال دیگر هم زنده باشد و مرگ او در این سن، ۵۴ سالگی، به راستی برایشان غم‌انگیز است.

پیکا خود متولد کانادا بود و در سی سال زندگی‌اش در تورنتو از استراتژیست‌ها و شهرسازان مهم آمریکای شمالی به حساب می‌آمد. معروفترین فرزند ذهنی او "ائتلاف نشست تورنتو"  است که خلاصه‌ای از تمام آن‌چه چشم انداز او در بر دارد است: یعنی تلاشی برای پرداختن به مسائلی همچون سبز ساختن شهر، تنوع، اشتغال مهاجران و مسکن با قیمت مناسب.  و تمام این‌ها با حضور افراد مختلف سر یک میز.

پیکا در بستر سرطان می‌دانست که  عمری به دنیا ندارد و همین چند هفته پیش پیامی برای تورنتویی‌ها منتشر کرده بود: "برای من ظرفیت تورنتو نه در امکان‌های معماری، اقتصادی و اجتماعی آن که در جایگاهی است که می‌تواند در دنیا داشته باشد به عنوان جایی که شگرف‌ترین اتفاق‌ها می‌افتد چرا که این شهر پر از رهبران شهری و پر از کسانی است که در ژنِ جمعی خود می‌فهمند چگونه تمام بخش‌های جامعه مدنی را دور میز بیاورند تا مشکلات حل شوند، از فرصت‌ها استفاده شود و کارهای بزرگ انجام شود".

پیکا رفته است اما امروز طرح‌های بسیار مهمی که او در آن‌ها نقش داشته از فستیوال لومیناتو تا "Greening Greater Toronto"، از قانون امنیت درآمدی برای بزرگسالان تا DiverseCity در این شهر می‌درخشند و یاد این رهبر شهری را زنده نگاه می‌دارند.