از خوانندگان
دولت کانادا در سال ۱۹۹۲ ماه اکتبر را به عنوان ماه تاریخ زنان شناخته و انتخاب کرده است. در این ماه اجتماعات گوناگون و بسیاری در سرتاسر کانادا برگزار می شود تا به مردم فرصت داده شود که با فعالیت‌ها و دستآورد‌های زنان و دختران جامعه کانادایی آشنا شوند و پی به کیفیت زندگی خود ببرند.
شاید باور نکنیم که تا سال ۱۹۱۷ در کانادا زنان حق رای نداشتند و تا سال ۱۹۲۸ داشتن کرسی برای زنان در مجلس معنی نداشت. این حقوق سیاسی با حضور پر رنگ و پی گیری زنان به دست آمد و در این زمان بود که زن در قانون به عنوان فرد Person شناخته شد و طبق قانون انتخابات کانادا حق انتخاب شدن به نمایندگی مجلس را به دست آورد. در این زمان زنان در ایران حق رای نداشتند و در سال ۱۹۶۳ بود که زنان در ایران حق شرکت در انتخابات مجلس را به دست آوردند.
سازمان زنان ایرانی انتاریو
زن ایرانی به عنوان نماینده یک اقلیت قومی در جامعه نوپای کانادا سازمانی دارد که بیش از بیست سال پیش با همت چند تن از زنان باتجربه و دانش در دفاع و همیاری حقوق زنان ایرانی در انتاریو تشکیل شد. اما در طی سال‌های اخیر این سازمان سعی در برطرف کردن کمبودها می‌کند و به کیفیت و گسترش نقش خود ادامه می‌دهد. این تلاش ها ثمرات مثبت بسیاری به بار آورده است که از آن جمله می‌توان از خط ارتباطی یاد کرد. این خط تلفن به کسانی که جویای اطلاعات و وصل شدن به مراجع مشاوره‌ای و حرفه‌ای هستند خدمات می‌دهد. آمار خانواده‌هایی که با همین کمک کوچک اما قابل ملاحظه به سازمان و یا دفتر حقوقی درستی ارجاع شده‌اند بسیار قابل توجه است.
این سازمان سال‌هاست که خدمات خود را با داوطلبان و کاملاً بدون چشمداشت مالی به انجام رسانده است. کسی که بعد از ساعت‌ها کار برای امرار معاش از اوقات فراغت خود کم می‌کند و به شتاب به یاری سازمان می‌آید و با روی خوش و دلی گرم وقت خود را وقف یک نقش ساده اما با اهمیت می‌کند و امیدوار است که این نقش نفعی به جامعه ایرانی برساند. مدیران سازمان روش دیرینه و دمکراتیک خود را به کار بسته و همواره خدمات خود را با نیازهای جامعه و خانواده ایرانی هماهنگ می‌کنند و گسترش می‌دهند. با توجه به بودجه و محدودیت های مالی و با اتکا به کار داوطلبان، با تهیه مکان و زمان خدمات اقدام به درج آگهی می کنند.
به طور مثال گروهی از زنان همزبان و هم فرهنگ در کارگاه‌هایی مانند یوگا، تقویت زبان انگلیسی، فن کاریابی، گروه ادبی و یا مشاوره برای حل مشکل خانواده یا نوجوانان و غیره گرد هم می‌آیند.
از کارهای دیگر سازمان برگزاری سفرهای تفریحی با هزینه کم می‌باشد که در آن زنان را به گذراندن روزهایی خوش و استراحت دعوت می‌کند.
خدماتی که در کارگاه آموزشی و ارتباط با جامعه از طریق جلسات بحث و گفتگو انجام می‌شود، در بسیاری موارد مشکل گشا بوده و نقش سازنده و آگاهی دهنده ای داشته است.
چگونگی کار یک کارگاه ادبی که من هم یکی از شرکت کنندگان آن هستم؟
اکثر افراد شرکت کننده در این کارگاه، بعد از گذراندن یک روز سخت کاری مشتاق و علاقمند با یک قطعه نوشته به کارگاه می‌آیند. انتخاب موضوع نوشته آزاد است و می‌تواند قصه کوتاه، خاطره، شعر، معرفی کتاب و یا نویسنده‌‌ای و غیره باشد. نوشته برای همگان خوانده می‌شود. این کارگاه هر دو هفته یک بار برگزار می‌شود. افراد دوساعتی کنار هم می‌نشینند و به نظرات و انتقادهای سازنده یکدیگر با دقت و علاقه گوش می‌دهند و از آن یاد می‌گیرند.
آن چه مرا به این جمع علاقمند کرده، صبر و شکیبایی در مقابل اظهار نظر افراد است که به دیگران هم میدان می‌دهد که در بیان نظراتشان آزاد باشند. سال‌هاست تمرین کرده‌ایم و یاد گرفته‌ایم که حتی در محیط کوچک خانواده هم این رفتار را بخشی از فرهنگ جدید خود در کانادا بپذیریم. کنار هم باشیم به نفع جمع با هم باشیم.
