مجنون تو باشم لِی…
باران که ببارم، بی تاب هی
هی هی هی
شیر از هنوز بی تو و با تو
همان شیرازست؟
با حافظ مخمل؟
مجنون تو باشم
لی لا آ آ آ لا آ آ آ لا آ آ آ لی لا آ آ آ لا آ آ آ لا آ آ آ
مجنون تو باشم
باران که ببارم لی…
باران که بگویم لی لا آ آ آ لا آ آ آ لا آ آ آ لی لا آ آ آ لا آ آ آ لا آ آ آ
مجنون تو باشم
و ببارم
لی لا آ آ آ لا آ آ آ لا آ آ آ لی لا آ آ آ لا آ آ آ لا آ آ آ
مجنون تو باشم و بگویم…
نه، بخوانم
نه، بگویم
نه ، بخوانم:
لی لا آ آ آ لا آ آ آ لا آ آ آ لی لا آ آ آ لا آ آ آ لا آ آ آ
باران که بباری بی تاب هی
و بپرسم
کز سلسله جانی یا که جان از سلسله توست؟
لی لا آ آ آ لا آ آ آ لا آ آ آ لی لا آ آ آ لا آ آ آ لا آ آ آ
مجنون تو باشم در شکلی که تو هستی
در شکلی که تو
هستی
دور تو
لی لا آ آ آ لا آ آ آ لا آ آ آ لی لا آ آ آ لا آ آ آ لا آ آ آ
می چرخد
لی لا آ آ آ لا آ آ آ لا آ آ آ لی لا آ آ آ لا آ آ آ لا آ آ آ
می چرخم
می چرخ…
لی
لا
ل
