شهروند – آرش عزیزی: اپوزیسیون در دو هفته‌ی گذشته خواهان استعفای چهار نفر از کابینه‌ی دولت محافظه‌کار که کمتر از یک سال پیش با کسب اکثریت کرسی‌های مجلس انتخاب شد شده‌اند. در زیر نگاهی داریم به این چهار نفر و اعمال‌شان. تصمیم این‌که خواست اپوزیسیون برای استعفای آن‌ها منطقی است یا نه با شما.
پیتر مک‌کی، وزیر دفاع:
از وقتی که گزارش مایکل فرگوسن، بازرس کل، نشان داده که کابینه پیش از انتخابات مه ۲۰۱۱ می‌دانسته که خرج هواپیماهای اف-۳۵ بیشتر از آن چیزی بوده که مسئولان نزد عموم می‌گفتند دیگر کفر ان دی پی و لیبرال‌ها حسابی درآمد و به سرعت خواهان استعفای وزیر دفاع شدند.
مک‌کی حالا در موقعیت متزلزلی قرار دارد. حتی اگر مستقیما درگیر ماجرا نبوده باشد چطور می‌تواند عدم اطلاعش از مهمترین پرونده‌ی تحت نظارت وزارتخانه‌اش را توجیه کند؟ در ضمن گزارش نشان می‌دهد که او تقریبا به طور قطع در گمراه کردن پارلمان، خانه‌ی مردم، نقش داشته است.
مک‌کی از جناح معتدل حزب محافظه‌کار است و از رقبای درون‌حزبی هارپر به حساب می‌آید، اما حالا نخست‌وزیر مجبور است مدام از او دفاع کند. پیش از این نیز خبر استفاده‌ی او از هلیکوپترهای امدادی برای سفری شخصی بحرانی برای دولت ایجاد کرده بود.
هارپر پنجشنبه‌ی هفته‌ی گذشته گفت این قدر شلوغش نکنید هنوز که پولی برای هواپیماها نداده‌ایم! این نشان می‌دهد که او می‌خواهد وزیرش را حفظ کند. واقعیت این است که مک‌کی شاید یکی از نامزدهای احتمالی جانشینی هارپر باشد و نخست‌وزیر می‌داند که اگر او را کنار بزند شاید حمایت بخش مهمی از بنیان‌های حزبش را از دست بدهد.
جولیان فانتینو، معاون وزیر دفاع:
معاون مک‌کی در طول بحران اخیر مجبور بوده نقش سپر انسانی را بازی کند و حملاتی که به مک‌کی شده جواب دهد (در حالی که در زمان وقوع ماجرا او اصلا در این وزارتخانه نبود). رئیس پلیس سابق تورنتو با این کار نشان داده یار وفادار هارپر است.
جودی فوت، نماینده‌ی لیبرال از نیوفاندلند، گفت از آن‌جا که فانتینو مدام با دفاع از دولتش مردم را به بیراهه برده باید استعفا دهد.
خیلی‌ها چنین خواسته‌ای را غیرمنطقی می‌دانند، اما مسئله‌ی دیگر این است که حالا که پرونده‌ی اف ۳۵ به وزارت سازندگی عمومی منتقل شده تنها معاون دفاع بودن شغل کوچکی برای یکی از مشهورترین ستاره‌های دولت هارپر به حساب می‌آید. پس شاید فانتینو نه تنها پایین‌تر نرود که سمتی بالاتر هم بگیرد!
کریستین پارادیس، وزیر صنعت:
ستوان مهم هارپر در کبک بیش از هر کسی درگیر ماجراهایی است که به نظر می‌رسد خواست استعفایش را توجیه کند. او نقش چندانی در ماجرای اف-۳۵ها نداشت، اما دادگاه او را بر سر «تناقض منافع» مقصر دانسته و بر سر دو ماجرای اخلاقی دیگر نیز محکوم است: یکی انتقال یکی از دفاتر دولت به حوزه‌ی انتخاباتی‌اش و دیگری بازدید از کلبه‌ی شکار مارسل آبو که در عین حال دولت را برای ساختن یک استادیوم جدید هاکی، لابی می‌کرد.
رسانه‌ها در چند هفته‌ی گذشته مدام دسته گل‌های جدید وزیر صنعت را افشا کرده‌اند. سی تی وی نیوز چهارشنبه‌ی هفته‌ی گذشته خبر داد سخنگوی او (که استعفا داد) هنگام سفری شخصی به لاس وگاس پول هتل را با خرج دولت داده است.
پارادیس نقش مهمی در سازمان حزب محافظه‌کار در استان فرانسوی‌زبان کشور دارد و باید دید هارپر حاضر به از دست دادن او هست یا نه.
استفن هارپر، نخست‌وزیر:
و بالاخره می‌رسیم به خود رئیس بزرگ، استفن هارپر. باب ری، رهبر موقت لیبرال‌ها، در سخنرانی آتشین هفته‌ی گذشته‌ی خود او را به مدیر عامل شرکتی خصوصی تشبیه کرد که اطلاعات غلط به صاحبان سهام داده و در تخمین هزینه‌ی پروژه ۱۰ میلیارد دلار اشتباه کرده. ری گفت چنین مدیر عاملی اخراج می‌شود و هارپر هم باید کنار برود.
ری البته این قدر تجربه و موی سفید دارد که بداند نخست‌وزیری که در انتخاباتی دموکراتیک انتخاب شده به خاطر این جور چیزها استعفا نخواهد داد. این اقدام او در واقع بیش از هارپر توجه‌ها را نسبت به خودش جلب کرد که، چنان‌که در مقاله‌ای دیگر در همین شماره می‌خوانید، باعث شده خیلی‌ها بپرسند دنبال رهبری دائم حزب هست یا نه.
اما باید به یاد داشته باشیم که کابینه‌های استفن هارپر تقریبا همیشه غرق افتضاحات مالی و غیرمالی و جنجال‌های این چنینی بوده‌اند. بعضی از مشهورترین وزرای او (مثل ماکسیم برنیه، وزیر امور خارجه) مجبور به استعفا شده‌اند. سئوال این است که اگر این افتضاحات همچنان ادامه پیدا کند و به موضوعات بزرگ‌تری بکشد آیا امکان دارد نخست‌وزیر محافظه‌کار مجبور به کنار رفتن از سمتی که خیلی برای رسیدن به آن تلاش کرده، شود؟
