شماره ۱۲۰۴ ـ پنجشنبه ۲۰ نوامبر ۲۰۰۸
این پرنده ی سیاه
زده به قهوه ای
برده به خاکستری
با نوارِ سپیدِ بال ها و
حلقه ی نارنجی ی پلک ها
که می خرامد
بر پاهای باریک زعفرانیش
تا منقارِ زرد کمانیش را
بکوباند
دَم به دَم
بر سفره ی نخ نمای ساحل ها و
بساطِ بی نشاطِ پیاده روهای
خیابان های روسپی بار پُر چراغ؛
نه گنجشک است
نه کبوتر و
نه کلاغ.
به ذغال چشم هاش خیره شوید
بُریده جیغ های
شکسته ناله های سوزانش را بشنوید
این پرنده های هراسان بی سامان
ترانه سوگوار ملی ی سرزمینی است
که فاحشه پرورانِ خرپولِ جهان
به بندش کشیده اند
تا با ساختن برج های بلندتر از “بابل” (۲)
آب و خاک و آفتابش را
از دهان هر چه “سونامی” (۳)
به ساده گی بربایند
تا “بودا” ی خندان را
در ژرفنای زمین
به حال پیروان برهنه پای پریده رنگش
عاجزانه بگریانند.
*
این پرنده ی دانا
که می گردد
چونان شبح
گِردِ باراندازها
بیغوله ها و بارها
در بالکن ها و
پیاده روها
می پرد بر شانه های شکسته ی “شب خسب” (۴)
و می جهد
از کاکلِ بی گلِ “انجیر معابد” (۵)
همراز پرچم سرزمینی است
که بی رحمی ی انسان را
در بَر دریدن انسان
در این زمانه که حتا
گذشتن از قاره ها نیز
از نیم روزی
برنمی گذرد
به فریاد برآمده است.
*
این پرنده ی زیبا
نگاهِ بی گناهِ مردمِ بی سر پناهی است
که بَر پُرسخاوت ترین تکه ی خاک
کنار زلال ترین اقیانوس و
پر بارترین جنگل و دشت
از تشنگی
له له می زنند
از گرسنگی
سوسک می خورند
و از گرما
جزغاله می شوند
تا به جهان گردان و
گردانندگان زمانه
با گفتنِ Sawaddi ka(۶)
مهمان نوازانه
لبخند زده
تعظیم کنند
و دردا
دردا
که این همه
در حالی است
که هر چه تلاش می کنند
باز هم
سفره هاشان خالی است.
تایلند ـ pattaya
دوازدهم سپتامبر ۲۰۰۸
پانوشت ها:
۱ـ “اییانگ” پرنده ای است هم شکل و هم اندازه ی مرغ مینای خودمان.
۲ـ بابِل = برج بابل. در کتابِ انجیل از برج بابل به عنوان تمثیلی از خودبزرگ بینی انسان یاد شده و آمده است که انسان خودپرست کوشید برجی بسازد که سر بر آسمان بساید و خدا او را به مجازاتی سخت واداشت، از این قرار که انسان دیگر زبان همدیگر را نفهمد.
۳ـ سونامی Tsunamin در بیست و ششم دسامبر ۲۰۰۴ بر اثر یک زلزله ی دریایی در اقیانوس هند، ویرانی های بسیاری پیرامون دریا از جمله جنوب تایلند پدید آمد و هزاران نفر در این فاجعه جان سپردند.
۴ـ “شب خُسب” درخت تنومندی است که برگ های پنجه ای و پهنی دارد که شب هنگام جمع می شوند و به خواب می روند.
۵ـ انجیر معابد، درختی بلندبالا و تنومند است که از فراز شاخه هایش، ساقه هایی طناب مانند آویزان میشود و حالتی نیایشی پدید می آورد.
۶ـ Sawaddi ka سلام، از زبان زن ها Sawaddi Klap سلام، از زبان مردها به تایلندی
