بازار داغ رهبری لیبرال‌ها:
شهروند ـ آرش عزیزی: حزب لیبرال به احتمال بسیار زیاد تا کمتر از دو هفته‌ی دیگر باید رهبر موقت جدیدی انتخاب کند چرا که ورود باب ریِ ۶۳ ساله، رهبر موقت کنونی حزب، به عرصه‌ی رقابت برای انتخاب رهبر دائم تقریبا قطعی است.
این در حالی است که ری دقیقا با وعده‌ی عدم دنبال کردن رهبری دائمی حزب بود که رهبری موقت را به دست گرفت.
باب ری رهبر موقت لیبرال ها
هیئت مدیره‌ی حزب لیبرال در روز ۱۳ ژوئن جلسه دارد و در این جلسه شرایط و چگونگی انتخاب رهبر را تعیین می‌کند. مهمترین مساله‌ای که باید بر سر آن تصمیم بگیرند این است که تکلیف باب ری چه می‌شود. آیا اجازه‌ی شرکت به عنوان نامزد رهبری دائم را خواهد یافت؟ و در این صورت کی باید از رهبری موقت استعفا دهد؟ و رهبر موقت جدید چه کسی خواهد بود یا چگونه انتخاب می‌شود؟
دیگر تصمیم مهم، زمان برگزاری کنوانسیون برای انتخاب رهبر است که باید از مارس تا ژوئن سال آینده باشد.
منابع موثق که با شرط عدم افشای نام خود با شهروند صحبت کردند خبر از قطعیت تقریبا صد در صدی ورود باب ری به عرصه‌ی رقابت دادند.
مایک کرالی، رئیس اجرایی حزب، به رسانه‌ها گفت حدود نه نفر دیگر، به غیر از باب ری، به فکر ورود به عرصه‌ی رهبری هستند و کارزار بعضی از آن ها شاید از همین ماه ژوئیه آغاز شود.
تا به حال دیوید برچی، وکیل ساکن اتاوا و نامزد ناموفق مجلس از این شهر، جزو کسانی بوده که کارزار خود را آغاز کرده. او به سراسر کشور سفر کرده و حتی فیلمی تبلیغاتی ساخته است که در یوتیوب قابل دسترسی است. البته برچی تاکید دارد فعلا در حال کاوش در این است تا ببیند بیاید یا نه. او روز سه‌شنبه‌ی این هفته در «باشگاه اقتصادی کانادا» سخنرانی کرد و از لزوم بعضی تغییرات در ساختارهای حزب گفت و ضمنا با مخالفت شدید با ان دی پی و محافظه‌کاران هرگونه گمانه‌ی نزدیک شدن به نیودموکرات‌ها را رد کرد.
جاستین ترودو، نماینده‌ی مونترال و پسر پیر ترودو، نخست‌وزیر افسانه‌ای لیبرال‌ها، از جمله کسانی است که فشارهایی زیاد برای ورود او به رقابت مطرح است. پیتر ولز، ستون‌نویس شهیر مک‌لینز، آخرین کسی است که علنا از جاستینِ ۴۰ ساله خواسته وارد گود شود. نزدیکان ترودو اما گفته‌اند اگر هم قرار باشد او چنین تصمیمی بگیرد در این تابستان از این خبرها نیست چرا که او قرار است بخش عمده‌ی تعطیلات را در کنار همسرش، سوفی گرگور، و دو کودک خردسال خود بگذراند.
نظرسنجی‌ها اخیرا حمایت از لیبرال‌ها را در سطح ۲۰ و چند درصد نشان داده‌اند در حالی که ان دی پی و محافظه‌کاران سینه به سینه‌ی یکدیگر در صدر حرکت می‌کنند. امید لیبرال‌ها این است که علت این نتیجه دوره‌ی «ماه عسل» رهبر جدید ان دی پی، توماس مولکر، و عدم انتخاب رهبر دائمی توسط خود آن‌ها باشد.
کرالی در ضمن تاکید کرده که در بعضی موارد، مثل جمع‌آوری کمک مالی، حزبش از ان دی پی جلو زده. مثلا این حزب در فصل اول سال ۲/۴ میلیون دلار کمک مالی گرفته در حالی که این رقم برای ان دی پی حدود ۲ میلیون دلار است.
آن ده نفر کیستند؟
گمانه‌های شهروند
اما آن نه نفری که کرالی می‌گوید به غیر از باب ری «در فکر» رهبری هستند، کیستند؟
هنوز کسی نمی‌داند اما این است گمانه‌های شهروند:
– دیوید برچی (که چنان‌که در بالا گفتیم، رسما اعلام کرده)
– مایک گارنو، نماینده‌ی مونترال و فضانورد سابق، رئیس گروه نمایندگان در مجلس
– دیوید مک‌گینتی، برادر نخست‌وزیر انتاریو و نماینده‌ی اتاوا، مسئول منابع طبیعی در کابینه‌ی سایه
– مارتا هال فیندلی، نماینده‌ی سابق ویلودیل که در انتخابات قبلی با اختلاف کمی شکست خورد. او قبلا نیز، در سال ۲۰۰۶، نامزد رهبری بود.
– جرارد کندی، نماینده‌ی سابق تورنتو که در انتخابات قبلی از پگی نشِ ان دی پی شکست خورد. او هم در سال ۲۰۰۶ نامزد رهبری بود.
– اسکات بریسون، نماینده‌ی نوا اسکوشیا، مسئول دارایی در کابینه سایه‌ی حزب و یک نامزد رهبری مغلوب دیگر از ۲۰۰۶
– دومینیک له‌بلان، نماینده‌ی نیوبرانزویک، مسئول امور خارجه در کابینه سایه‌ی حزب و نامزد رهبری در سال ۲۰۰۹ (پسر رومئو له‌بلان، فرماندار کل سابق)
– جویس موری، نماینده‌ی ونکوور، وزیر سابق در دولت استانی بریتیش کلمبیا
و نهمین نفر؟
اسم خیلی‌ها هست که آدم وسوسه می‌شود بگوید. مثلا مارتین کاشون، نماینده‌ی سابق مونترال یا مارک اولاند، نماینده‌ی سابق آژاکس-پیکرینگ یا حتی رابرت گیز، نخست‌وزیر موفق جزیره‌ی پرنس ادوارد (که از شما چه پنهان سوری‌تبار هم هست.)
اما می‌خواهیم اسم کسی را بیاوریم که کسی از تعلقات سیاسی‌اش خبر ندارد: مارک کارنی، فرماندار بانک کانادا از سال ۲۰۰۸ تا کنون و رئیس «هیئت ثبات مالی» از ۲۰۱۱ تا کنون. ورود او شاید دقیقا همان «کارت وحشی» باشد که لیبرال‌ها به آن نیاز دارند. و ما خبر داریم که بعضی لیبرال‌ها دنبالش رفته‌اند.
