شهروند ۱۱۸۳
رهبران جمهوری اسلامی حالا دیگر بهتر از هر زمانی می دانند که دوران شعارهای تحریک آمیز به پایان رسیده است. آن ترفند دیگر نه در درون ایران و نه در خارج کشور خریداری ندارد.
از سوی دیگر حلقه ی فشار سیاسی و اقتصادی هم هر روز تنگ تر می شود، و مقامات رژیم چاره ای جز تسلیم به این شرایط ندارند.
درست در زمانی که اعلام می شود، دولت بوش در پی تاسیس دفتر منافع آمریکا در تهران است، و خبر از بده بستان های پشت پرده می شود ـ و البته این همه در حالی است که وقتی باراک اوباما گفت با ایران و کوبا و چند کشور دیگر اگر لازم شود گفت وگو خواهد کرد، فریاد جمهوریخواهان به آسمان رفت که این یعنی گفت وگو با تروریست ها، و این یعنی به خطر انداختن امنیت اسرائیل، دولت بی برنامه و بی پرنسیپ احمدی نژاد هم همین شعارها را البته در مسیر مخالف آنچه جمهوریخواهان می خواستند به خورد مردم می دهد و مدام خواهان نابودی اسرائیل و تنبیه آمریکا می شود، اما این خیمه شب بازی تا جایی می تواند ادامه یابد که منافع هر دو طرف در خطر جدی قرار نگیرد. اگر بوی چنان خطری حس شود هم آخوندهای ایران استعداد هرگونه معلق زنی برای نجات حکومت خویش را دارند، و هم بوش و شرکای نفتی و سیاسی و سیستم حکومتی جمهوریخواهان هرگز از مذاکرات پر منفعت روی گردان نبوده و نیستند. و این یعنی یک مصیبت دیگر برای مردم ایران. مذاکره برای آنکه بتواند پنهانی و دور از نظارت و مراقبت ملی و مردمی ادامه پیدا کند رژیم تهران یورش دیگر و بدتری را به مردم و رسانه ها خواهد برد. انحلال انجمن صنفی روزنامه نگاران که از تقاضاهای روی میز دولت توسط وزارت کار است، از همین زمره است. هر وقت حضرات می خواهند خلاف شعارها و ادعاها و توپ و تشرهای سی ساله شان عملی انجام دهند، چنان “کور شو دور شو”یی در مملکت راه می اندازند که هیچکس نتواند از عمل خلاف حرف و حدیث این همه ساله ی آقایان انتقاد کند. رژیم تهران این روزها شاهد انزوای تازه تر و دامنه دارتری است. سفر بوش به اروپا و بهای باور نکردنی نفت دست به دست هم داده اند تا اروپا و آمریکا به گونه ای اتفاق نظر در تنبیه رژیم تهران دست یابند. شرایط جنگی و بحرانی برای جمهوری اسلامی همیشه موهبت تثبیت موقعیت را درپی داشته است، اما این بار طرف جنگ عراق و صدام حسین نیست که تهران طاقت جنگ هشت ساله ی دیگری را داشته باشد؛ این بار اسرائیل و غرب با هم می خواهند به حاکمان جمهوری اسلامی درسی بدهند، هرچند آنها تاوان این درس را از مردم ایران خواهند گرفت و بار دیگر جوخه های اعدام و سلولهای زندان را افزایش خواهند داد.
در نتیجه شرایط جنگی کنونی از یک سو، و اوضاع مذاکرات و توافق های پشت پرده از سوی دیگر دارد به مفر دیگری برای رژیم تهران مبدل می شود که می تواند به تقویت او بیانجامد.
مردم ایران، روزنامه نگاران، روشنفکران، زنان، دانشجویان و آزادیخواهان بار دیگر به بهانه ی شرایط جنگی، زیر فشار بیشتر خواهند بود، و هر حرف و حرکتی از سوی آنان به نفع دشمن تعبیر خواهد شد و هر عمل خلاف حقوق بشرانه و ناقض حقوق شهروندی که رژیم انجام دهد به همان بهانه ی جنگ و دشمن خارجی توجیه خواهد شد. در نتیجه اگر غرب و آمریکا و اسرائیل خواهان رهایی مردم ایران از بلای این رژیم هستند بهتر آن است که این مردم را به حال خود بگذارند و بپذیرند که ملت ایران بهتر از هر کسی می داند چگونه از شر جمهوری اسلامی راحت شود.