در خبرهای بیمه ای این هفته مطلب جالبی نظرم را به خود جلب کرد که مناسب دیدم آنرا به نظر شما خوانندگان محترم هم برسانم. هر ساله شرکتهای بیمه طی گزارشی از عملکرد خود صاحبان سهام و ارگان های نظارتی را مطلع می کنند تا هم به وظیفه قانونی خود عمل کرده باشند و هم وجه اعتباری خود را ارتقاء دهند. در این میان شرکت هایی هم هستند به نام بیمه های اتکایی یا “ری اینشورنس” که از این نوع گزارشات بیشترین بهره را می برند و با اطلاع یافتن از عملکرد شرکت های بیمه خواهند فهمید که چه ریسکی خوب و چه ریسکی قابلیت مطلوب ندارد. در این قسمت مقاله نظر شما را به تعریف مختصری از بیمه اتکایی جلب می نمایم.
بیمه های اتکایی: هر شرکت بیمه ای که هر ریسکی را بیمه می کند بنا به موارد حقوقی و تکنیکی بیمه ملزم است بخشی از ریسک را به تنهایی قبول کند و بقیه که از توانایی نگهداری اش بیشتر است را به شرکت بیمه دیگری منتقل نماید چرا که در صورت تحقق ریسک ورشکسته نشود و با توجه به توان مالی خود بخش کوچکی از خسارت را می پذیرد و بقیه را در سراسر دنیا به بیمه گران(شرکت های بیمه) دیگر منتقل می کند. با این مکانیزم بخشی از حق بیمه هم به دیگر شرکت های بیمه ای منتقل می شود تا چنانچه خسارتی تحقق یافت متناسب با آن درصدی که بابتش حق بیمه گرفتند خسارت بپردازند.
حالا توجه فرمایید که مثلا ماشینی در لهستان یا کارخانه ای در اوکراین یا کشتی در آمریکا یا هواپیمایی در سوئد و یا بیمه درمانی در ایران تحقق یابد، بعد از عملیات اولیه بخشی از حق بیمه های دریافتی در کشور مبداء باقی و بقیه با توجه به قراردادها به شرکت های بیمه ای دیگر در سراسر دنیا منتقل می شود.
به همین علت است که به بیمه صادرات نامریی هم می گویند در این میان هیچ قرارداد بین المللی یا محلی نیست که بتواند جلوی این عملیات نقل و انتقال را بگیرد. جالب است که بدانید که قراردادهای بین المللی بیمه های اتکایی در بین سالهای جنگ جهانی هم معتبر بوده و جریان مالی و تعهدی بین کشورها رعایت می شده است.
با اتکاء به این مورد است که علم و عمل بیمه در همه جای دنیا یکسان و همگون است و چنانچه بروکر یا نماینده بیمه ای در بخشی از این کره خاکی به کار بیمه مشغول بوده لذا در جاهای دیگر نیز امکان فعالیت دارد، البته مبنای حقوقی کشورها با هم متفاوت است که این مورد را بایستی با بخشنامه ها و دستورالعمل های گوناگون به هم نزدیک کرد.
پس ما در این جهان هر چقدر با هم تفاوت عقیده و نظر و آمال و آرزو داشته باشیم باز هم به نوعی به هم وابسته هستیم و مشترکاتی داریم. خرابی محصولات کشاورزی آمریکا که همگی بیمه بوده خسارتش بخشی در آمریکا و بقیه در آلمان و سوئیس پرداخت شده است.
تعداد شرکتهای بیمه اگر چه در کانادا در بخش بیمه های جنرال حدود ۲۰۰ و در بخش بیمه های عمر۲۱۰ است، ولی تعداد شرکت های بیمه اتکایی به تعداد انگشتان دست بیشتر نیست.
مهمترین شرکت های بیمه در جهان مونیخ ری در آلمان و سوئیس ری در سوئیس هستند که عهده دار برداشتن نیمی بیشتر از ریسکهای جهان می باشند. پس بدانید که بخشی از حق بیمه اتومبیل یا خانه یا درمانی که بیمه کرده اید در کانادا است و بخش عمده آن به سوئیس و آلمان و پاکستان و اندونزی و ایران و روسیه رفته تا در روز مبادا شرکت های بیمه برای پرداخت خسارت آماده و مهیا باشند.
*فرهاد فرسادی بروکر بیمه است.
