شماره ۱۱۵۴ ـ ۲۹ نوامبر ۲۰۰۷
کنفرانس دیدار و گفت وگوهای صلح در شهر “آناپولیس” آمریکا با حضور بیش از ۴۰ کشور، بزرگترین زنگ خطر سیاسی علیه احمدی نژاد و دولت او بود. حتی متحد سیاسی و یار غار حکومت جمهوری اسلامی، و ظاهرا تنها دولت عربِ هم عقیده ی تهران نسبت به اسرائیل، با شرکت در این کنفرانس، جمهوری اسلامی و دولت احمدی نژاد را تنهاتر از همیشه رها کرد. این اتفاق بدان پایه پررنگ بود که تحلیل گران شرایط سیاسی خاورمیانه بر این باور پای فشردند که “کنفرانس آناپولیس” بیش از آنکه مربوط به اسرائیل و فلسطین و صلح در آن سرزمین ها باشد، به دلیل انزوای بیشتر حکومت ایران و دهن کجی به ادعای بیهوده خواندن این گونه مذاکرات توسط احمدی نژاد و دولت او برپا شد.
دولت جمهوری اسلامی و ریاست جمهوری او محمود احمدی نژاد هم اکنون، هم در جبهه ی داخلی و هم در عرصه ی جهانی، به شدت زیر فشار است. او هر عملی که می کند از داخل و خارج مورد انتقاد و اعتراض قرار می گیرد، اما نشانی از درس آموزی از اشتباهات دیده نمی شود. در تازه ترین واکنش نسبت به تصمیمات خودسرانه ی رئیس جمهوری، محمد جهرمی وزیر کار او با انتشار اطلاعیه ای در رسانه های غیروابسته رسمی به دولت، نسبت به واردات بی رویه برخی محصولات بویژه شکر هشدار داده و اینگونه سیاست ها را به زیان تولیدکنندگان داخلی دانسته است. علاوه بر آن وزیر کار از تصمیم گیریهای مغایر تولید ملی در معادلات بازرگانی و کندگردانی روند پرداخت وام به سازمانهای اقتصادی را به دلیل حل مشکل بدهیهایشان، مختل کننده سیاستهای اشتغال آفرینی دانسته است.
در حالی که احمدی نژاد و دولت او گمان می بردند با فشارهایی که بر عربستان وارد شده و التماس هایی که کرده اند این کشور در کنفرانس “آناپولیس” شرکت نخواهد کرد، نتیجه نه تنها خلاف خواست جمهوری اسلامی شد، بلکه حضور سوریه و کشورهای عربی دیگر جمهوری اسلامی را منزوی تر از همیشه کرد. این حوادث وقتی پررنگ تر می شود که مشکلات جدی داخلی دولت احمدی نژاد را در کنارشان قرار دهیم و تصویر ناامیدکننده رئیس جمهوری و دولت او را در این آینه بنگریم.
یکی از ادعاهای همراه با جنجال احمدی نژاد ماجرای پرونده جاسوسی حسین موسویان عضو شورای امنیت ملی رژیم و از اعضای گروه مذاکره کنندگان هسته ای ایران در دوره ریاست جمهوری خاتمی بود. ماجرای موسوی تا بدان پایه بالا گرفت که به بازداشت او انجامید.
در حالی که احمدی نژاد و وزارت اطلاعات او بر جاسوس بودن موسویان مصر بودند و حتی خواهان مجازات وی شده بودند، روزنامه جمهوری اسلامی، به مدیریت مسیح مهاجر از روحانیون نزدیک به بیت رهبری، در مقاله ای غافلگیرکننده نوشت، درخواست احمدی نژاد برای مجازات موسویان “اتهام زنی” است و احمدی نژاد باید به دلیل همین اتهام زنی مورد بازخواست قرار گیرد.
احمدی نژاد، اما آدمی نیست که از اشتباهات داخلی و دنیایی خویش درس بگیرد. از ویژگی های او اصرار بیش از حد بر اشتباهات است.
آقای احمدی نژاد پیش از موسویان نیز اتهام زنی به دیگران را در کارنامه خود داشت. بی آنکه از آقای رفسنجانی نام ببرد به دلیل اظهارات او در پیوند با جنگ ایران و عراق و انتشار نامه ی آیت الله خمینی او را به “خودشیرینی برای دشمنان” و بدتر از آن به “خودخواهی و بی تقوایی” متهم کرده بود.
حالا هم جنگ جناحهای رژیم که به نظر می رسد، دارند به موضع نسبتا بزرگ و متحدی علیه خرابکاریهای داخلی و خارجی احمدی نژاد دست می یابند، با تحریک دانشجویان بسیجی توسط طرفداران رئیس جمهوری دارد صورت دیگر و علنی تر پیدا می کند. انتساب صفت “ساده لوح” به رفسنجانی بی آنکه از او به صراحت نامی برده شود در بیانیه ی دانشجویان بسیجی، در حقیقت باز کردن جبهه ی دیگر و خشن تری علیه او و جناح اصلاح طلبان توسط احمدی نژاد و همفکران اوست.
دانشجویان بسیجی معترض به تبرئه حسین موسویان در بیانیه ای که منتشر کرده اند، نه تنها به موسویان بلکه به رفسنجانی تاخته اند و اتهامات تازه تری را به آنان نسبت داده اند. اینکه حامیان موسویان را افرادی ساده لوح و نیز مدعی انقلاب قلمداد کنند، آمیختگی رسمی رفسنجانی و موسویان است و این جبهه ی تازه ای را در مناقشات داخلی باز می کند. بویژه آنکه “ساده لوح” سلاحی بود که آیت الله خمینی علیه منتظری به کار گرفت و او را از همه ی مناصب مهم حکومتی و حتی دینی خلع کرد. دانشجویان بسیجی طرفدار احمدی نژاد به این تهمت قناعت نکرده و با نقل ترکیبی دو کلمه ای از اظهارات پیشین رفسنجانی و هشدار او به دولت این گونه نگاه و نظر را “ناشی گرایانه” نامیده اند. یعنی دوستان دولت احمدی نژاد و دانشجویان بسیجی طرفداران او بنابر بیانیه اخیرشان بر این باورند که رفسنجانی هم ویژگی “ساده لوحی” آیت الله منتظری را دارد و هم از منظر سیاسی “ناشی” است، برای همین هم هست که در هشدار خویش، از “هیولای خطرناک” ی که کشور را تهدید می کند یاد کرده است. خبر آخر اینکه سعید مرتضوی دادستان تهران تصمیم معاون خود را نقض و دستور ادامه تعقیب حسین موسویان را صادر کرده است.
این گونه درگیریهای علنی جناحهای حکومتی، و بویژه تر جناحهای دیگر با دولت و شخص احمدی نژاد را اگر به تصویر تاریک سیاسی او در جهان بیفزاییم خواهیم دید که او بیش از هر زمانی دارد مسیر شکست و برکناری عاجل خویش را از مناصب سیاسی و اجتماعی طی می کند. چیزی که ظاهرا او و همفکرانش عنایت جدی به آن نشان نمی دهند.