بیشتر افراد تصور می کنند صمیمیت صرفا به جنبه های سکسی خلاصه می شود اگر چه این بعد رابطه زوج بسیار مهم و غیر قابل انکار است ولی تنها جنبه صمیمیت نیست. زوجها از بسیاری جهات دیگر می توانند با هم ارتباط برقرار نموده و صمیمیت خود را افزایش دهند.

صمیمیت در بعد عاطفی:

صمیمیت در بعد عاطفی به  این معنی است که زوج به راحتی  بتوانند مسایل عاطفی خود را چه مثبت و چه منفی با هم در میان بگذارند. در این نوع صمیمیت دو نفر می توانند بدون احساس ضعف یا نگرانی از ترس ها، نگرانی ها، غم، شادی، عشق و محبت خود گفت و گو کنند.

صمیمیت در بعد جنسی:

بسیاری مردم معتقدند که این بعد مهمترین بخش رابطه زوجی است و دلیل اهمیت آن این است که این نوع رابطه با هر کسی امکان پذیر نیست و رابطه ویژه ای است بین زوجین. نکته مهم در این بعد این است که بیشتر افراد بیش از این که بدان عمل کنند در مورد  آن حرف می زنند سعی در عمل به جای فکر کردن و حرف زدن باعث افزایش صمیمیت در این بعد رابطه می شود.

صمیمیت همدلانه:

این نوع صمیمیت به درک نیازها و احساسات طرف مقابل آن گونه که او می اندیشد و احساس می کند مربوط است توجه به اولویت های طرف مقابل همانگونه که او حس می کند و پرداختن به آن باعث افزایش این نوع صمیمیت می شود.

صمیمیت عقلانی:

این نوع صمیمیت مربوط به تبادل عقاید و افکار در زمینه های فلسفی، سیاسی، فرهنگی، علمی  و از این دست می باشد. این نوع صمیمیت نیاز به نزدیکی در سطح هوش، اطلاعات و علایق دو طرف است. اختصاص دادن وقت برای در میان گذاشتن افکار و عقاید در موارد فوق باعث افزایش صمیمیت در این زمینه می شود.

صمیمیت شغلی: 

این نوع صمیمیت بدین معنی است که دو طرف بتوانند در مورد شغل و تحصیل یکدیگر با هم گفت و گو و مشارکت کنند. در واقع بدین معنی است که در این باره حرف برای گفتن داشته باشند و بتوانند در این زمینه به هم نیز کمک کنند. آن ها می توانند وظایف شغلی یکدیگر را پیگیری کنند و در جهت کاهش بار کاری یکدیگر به هم یاری رسانند که در این صورت صمیمیت بیشتری با هم پیدا می کنند و سختی کار را کمتر احساس کنند.

صمیمیت معنوی:

بدین معنی است که دو طرف درک مشترکی از فلسفه و هدف زندگی داشته باشند. داشتن فلسفه مشترک از زندگی و درک نزدیک به هم از مفهوم زیستن تاثیر به سزایی در شیوه ی نگریستن و سبک زندگی انسان ها خواهد داشت. زوجی که ادراک معنوی مشترکی دارند نسبت به هم احساس نزدیکی بیشتری خواهند داشت.

صمیمیت فیزیکی:

این نوع صمیمیت به معنی رابطه سکسی نیست، بلکه به معنی این است که دو نفر بتوانند حتی بدون سکس یکدیگر را در آغوش گرفته لمس کنند و بتوانند یکدیگر را ماساژ دهند و ببوسند و از این امر لذت ببرند. این نوع صمیمیت بخش زیادی از نیازهای عاطفی دو طرف را برطرف می کند و لازمه یک رابطه صمیمانه است.

صمیمیت در سبک گفت و گو:

یکی از صمیمیت های کمتر شناخته شده صمیمیت در زبان، چه نوشتاری و چه گفتاری است. بعد از بعد ظاهری دو نفر، که اولین و نه مهمترین مرحله در جذب دو فرد به یکدیگر است، مرحله بعدی گفت و گو و رابطه زبانی دو نفر است که اشتراک و صمیمیت در این بخش می تواند به ادامه ی یک رابطه رمانتیک در دراز مدت کمک کند. زبان نماینده روان انسان است که حالات درونی فرد را به صورت سمبل ارایه می دهد. اشتراک و نزدیکی در این بخش می تواند نشان دهنده ی نزدیکی روانشناختی دو فرد نسبت به یکدیگر باشد.

صمیمیت تفریحی:

این نوع صمیمیت بدان معنی است که دو نفر از تفریحات مشابهی لذت ببرند و در برنامه ریزی برای گذران اوقات فراغت با هم اشتراک نظر داشته باشند. تصور کنید دو نفر که یک طرف ترجیح می دهد آخر هفته منزل بماند و فوتبال تماشا کند و طرف دیگر دوست دارد تفریحات خارج از منزل داشته باشد حتی اگر هم این دو نفر بخواهند خود را با دیگری تطبیق دهند به اندازه دو نفری که در این زمینه اتفاق نظر دارند از این اوقات لذت نمی برند.

صمیمیت در خلاقیت:

این نوع صمیمیت که بین صمیمیت شغلی و تفریحی قرار دارد در واقع اشتراک سلیقه در چگونگی گذران وقت به صورت خلاقانه است مثلا گوش دادن به موسیقی، نواختن موسیقی، باغبانی، آشپزی با هم و سرودن شعر با هم و بسیاری زمینه های دیگر است.

صمیمیت در تعارض:

تعارض علی رغم مفهومی که دارد می تواند منجر به صمیمیت شود اگر دو نفر در زمان اختلاف نظر عنان از کف نداده و بتوانند به گونه ای بالغانه به حل مسئله با تبادل نظر بپردازند که در این صورت بعد از آن می توانند احساس نزدیکی بیشتری نسبت به هم داشته باشند.

صمیمیت در بحران:

این نوع صمیمیت زمانی است که وقتی یکی از دو طرف یا هر دو دچار بحران شده اند بتوانند در کنار هم بوده و از یکدیگر حمایت کنند. مواردی مانند بیماری، از دست دادن عزیزان، مشکلات شغلی و یا بحران های اقتصادی از جمله این بحران ها است که می تواند زوج را به هم نزدیک کند.

در نهایت این که انواع صمیمیت از آن جهت اهمیت دارد که افراد با آگاهی نسبت به آن ها می توانند رابطه خود را در ابعاد بیشتری گسترش دهند و نیز به افراد داوطلب ازدواج کمک می کند که قبل از تصمیم گیری نهایی در مورد یک زندگی دراز مدت میزان صمیمیت خود را در آینده با توجه به میزان اشتراکات و همخوانی ها ارزیابی کنند.

* دکتر نسترن ادیب راد مشاور خانواده و جوانان در ایران و کانادا، مولف و مترجم پنج جلد کتاب در این زمینه است.