گویا نیوز: بیش از صد و پنجاه تن از فعالان حقوق زنان با انتشار بیانیه ای، اعلام کرده اند که برای دفاع از حقوق معلمان ایرانی، به ویژه معلمانی که به دلیل فعالیت های صنفی شان حکم مجازات دریافت کرده اند، از کمپین حمایت از معلمان، پشتیبانی می کنند.

فعالان حقوق زنی که این بیانیه را امضا کرده اند، به فشار مضاعف و محدودیت های بیشتری که در ایران متوجه زنان معلم است و نیز به شرایط زنانی که همسرشان معلم زندانی است، اشاره داشته اند.

اعلام حمایت فعالان حقوق زن، در شرایطی صورت می گیرد که برخی از معلمان فعال مدنی احکامی از زندان تا اعدام را دریافت کرده اند که در میان ایشان معلمان زنی چون فهیمه اسماعیل بدوی، معلم اهوازی نیز دیده می شود که به گفته سازمان عفو بین الملل در هنگام دستگیری هشت ماهه باردار بود.

فعالان زن در این بیانیه که به شرح زیر است ، ۱۴ مهرماه، روز جهانی معلم را پیشاپیش به معلمان تبریک گفته و از همه فعالان ایرانی خواسته اند که برای دفاع از خواسته های صنفی و سیاسی معلمان ، با آنان همصدا شوند.

روز معلم جای معلم های آزاده خالی ست

بیانیه را بخوانید:

صدای مهر می آید. بوی لباسهای اطو کشیده، کیف‌های برق انداخته، بوی گل، بوی مهر. بچه ها به صف شده‌اند. کلاس اولی‌ها جلوتر از بقیه راهی‌اند. صف‌ها پشت هم، منظم … صدای زنگ در گوش مدرسه پیچده است و شهر پر شده از هیاهوی بچه‌ها. در همین حال و هوا روز جهانی معلم در پیش است.

کمی دورتر اما سایه بلند دیوارهای اوین، تابش آفتاب مهر بر معلمان دربند را سد کرده است. معلمانی که در تمام سال‌های پس از انقلاب، سال‌های تحمیل جنگ، تحریم و تبعیض، جزء محروم‌ترین قشرهای جامعه ایرانی از نظر رفاه فردی و اجتماعی بوده‌اند. آموزگارانی که امروز در اعتراض به نادیده گرفتن ابتدایی‌ترین حقوقشان لب به اعتراض گشوده، اما سهمگین‌ترین پاسخ را از حاکمیت ایران دریافت کرده‌اند.

در طول سی و سه سال گذشته حکومت ایران همواره به مدرسه ها نگاهی ابزاری داشته است. ابزاری برای پرورش و تربیت نیروهایی که باید در خدمت نظام و تکالیف آن بوده و تاییدکننده همه ویژگی‌های آن باشند. فارغ از اینکه چنین هدفی، چه فجایع اجتماعی به جامعه ایرانی تحمیل کرده و چه تعداد از فرزندان کشور را از بالیدن در فضای آزادی در سرزمین مادری محروم کرده و حتا حق حیات از آنها ستانده است، بسیاری از معلمان را نیز قربانی اهداف خویش کرده است.

حذف معلمان با گرایش های فکری منتقدانه، پاکسازی‌ها، محرومیت‌ها، تبعیض‌ها و … که یک به یک فضا را برای نفس کشیدن تنگ و تنگ‌تر کرده، از نتایج نگاه ابزاری به مدارس و معلمان بوده است.

در همین راستا معلمان زن، به دلیل تبعیض‌های جنسیتی به ویژه به خاطر حجاب اجباری و در برخی از نقاط کشور به دلیل داشتن پوشش چادر اجباری، محرومیت‌ها و محدودیت‌های بیشتری نیز متحمل شده‌اند.

صدای خاموش و حبس شده در گلوی معلمان، در اعتراض کانون صنفی معلمان رخ نمود. اعتراض به نادیده گرفتن ابتدایی‌ترین حقوق معلمانی که حاکمیت به آنها لقبی هم شان پیامبران می‌دهد، اما در عمل ایشان را از ساده‌ترین و ابتدایی‌ترین حقوقشان محروم می دارد.

همان‌گونه که در بیانیه کمیته هماهنگی کمپین حمایت از معلمان آمده است، این کمیته اعلام داشته که اعتراض‌های کانون صنفی معلمان احکامی از اعدام تا زندان را برای این فعالان به همراه داشته است. اعتراضی که شرایطی بسیار سخت را بر خانواده‌های ایشان به ویژه همسرانشان تحمیل کرده است.

ما جمعی از فعالان حقوق زن، ضمن تبریک به همه معلمان پرتلاش کشورمان به مناسبت فرار سیدن روز جهانی معلم، با انتشار این بیانیه، پشتیبانی خود را از کمپین حمایت از حقوق معلمان ایرانی به ویژه معلمان زندانی، اعلام می کنیم و از همه فعالان مدنی و اجتماعی و نیز از همه مردم ایران می‌خواهیم در حمایت از خواسته‌های صنفی و سیاسی معلمان، به ویژه معلمان زندانی، با آنان هم‌صدا شوند.