دالتون مک گینتی رهبر حزب لیبرال انتاریو که چند روز پیش کناره گیری کرد، توانسته بود لیبرال های استان را سه بار به حکومت برساند. من او را از پیش از رئیس دولت شدن او می شناختم.و در همان سال ها یک بار با او گفت وگو کردم و در شهروند سه شنبه های آن زمان منتشر شد.

آقای مک گینتی در آن گفت وگو، سخن های مهمی در پیوند با نقش دولت در زندگی شهروندان داشت که پس از  بیش یک دهه از آن گفت وگو من همچنان در خاطرم هست که با چه شور و شوقی از دولتی که تشکیل خواهد داد، حرف می زد و می گفت که دولت در جامعه نقشی مانند پدر و مادر در خانواده دارد؛ هم نقشی آن گونه و هم مسئولیتی در همان حدود.

خانم کاتلین وین وزیر حمل و نقل استان انتاریو

اما گوینده این سخنان و کسی که آن همه شیفته ی تشکیل دولت بود، حالا دارد از  دولتی که در دست اوست، کناره می گیرد.

هنگام اعلام این خبر که هم زمان شد با اعلام تعطیلی شش هفته ای مجلس توسط مک گینتی، بالافاصله شایعاتی رواج یافت که او خود را برای نامزدی رهبری حزب در سطح فدرال آماده می کند  و نیز برای پاسخگو نبودن در مورد بحران هایی که گریبانگیر دولت او شده،  دست به تعطیلی مجلس زده است، که البته دیروز اعلام کرد به هیچ عنوان قصد ندارد خود را برای رهبری فدرال نامزد کند.

البته پنهان و دور از ذهن نیست که دولت آقای مک گینتی بخصوص در این اواخر با بحران هایی جدی رودررو بود. از جمله رویارویی دولت با اتحادیه معلمان که به طور سنتی پشتیبان لیبرال ها بودند و متوقف کردن افزایش حقوق کارمندان دولت برای کاهش بدهی‌ها و دیگر مشکلات مالی که ناشی از تصمیم گیری های دولت او می شد (انتقال دو نیروگاه گازی تولید انرژی در می سی ساگا و اکویل)، از یک سو، و از دیگر سو عدم همکاری نمایندگان اپوزیسیون بخصوص محافظه کاران با تصمیم ها و لوایحی که دولت اقلیت او به مجلس می برد، همه دست به دست هم دادند که برای آرام نگاه داشتن اوضاع او به چنین ترفندی متوسل شود.

طرح توکا نیستانی ـ شهروند

واقعیت این است که بحران اقتصادی سال ۲۰۰۸ استان انتاریو را بیش از استان های دیگر دچار مخاطره کرد، چنانکه  میزان بدهی دولت انتاریو بیش از ۱۴ میلیارد دلار برآورد شده است و پیشنهاد اخیر دولت انتاریو مبنی بر متوقف کردن افزایش حقوق کارمندان دولت برای کاهش بدهی‌ها که با مخالفت حزب ان دی پی و  محافظه کار روبرو شد، عملا دولت مک گینتی را  از پیشروی باز داشته بود.

در این ستون و امروز اما قصدم پرداختن به مک گینتی شیفته ی دولت دیروز، و از دولت گریزان امروز نیست. بلکه می خواهم از بانوی نازنینی یاد کنم که یکی از وزیران کابینه نخست وزیر است و در مسئولیت هایی که بر عهده او نهاده شده است شایستگی بسیار از خود نشان داده، چنان که از نظر بسیاری از اعضای حزب لیبرال او بیش از هر نامزد دیگری سزاوار رهبری این حزب است.

کاتلین وین اولین بار در اکتبر ۲۰۰۳ از حوزه ی دان ولی غربی نمایندگی پارلمان انتاریو را کسب کرد و چهار سال بعد (۲۰۰۷) با شکست جان توری رهبر حزب محافظه کار انتاریو، صندلی خود را در مجلس حفظ کرد.

او از سال ۲۰۰۶ همچنان در کابینه مک گینتی در پست های گوناگون از جمله رئیس کمیته ی دولت درخصوص امور کامیونیتی ها، رئیس گروه زنان لیبرال، وزیر آموزش، وزیر حمل و نقل، وزیر امور شهری و مسکن و امور بومیان انتاریو،  انجام وظیفه کرده است.

گمان دارم نوبتی هم که باشد اکنون دیگر نوبت رهبری زنان بر حزب است، بویژه رهبری زنانی که از هر منظری که نگاه کنیم از شایستگی کامل برای دست یابی به این مهم برخوردارند. و خانم وین یکی از شایسته ترین هاست. او در سال هایی که وزارت آموزش و پرورش را عهده دار بود ثابت کرد که از مردان دارنده ی این مسئولیت پیش از خویش بسیار کاردان تر و موثرتر است، در مسئولیت های دیگری نیز که عهده دار بوده همین کاردانی و شایستگی را از خود نشان داده است. به همین دلیل کاتلین وین بیش از دیگران خواهد توانست این حزب و دولت را برای رسیدن به خواسته های عمومی رهبری کند و انتاریو را بار دیگر در مسیر موفقیت اقتصادی بیندازد.

محبوبیت خانم وین در میان اقلیت های قومی و زبانی انتاریو امری نیست که از نظر هیچ کس پنهان باشد. او در تمام مراحل زندگی کاری اش با اقلیت های قومی و متنوع ساکن انتاریو از نزدیک و تنگاتنگ در پیوند بوده و آشنایی کامل با بافت درونی این جوامع قومی دارد. با توجه به این که ترکیب جمعیتی در این استان و بویژه در بزرگ شهر تورنتو به سود اقلیت هاست، یعنی بیش از پنجاه درصد جمعیت هستند، این خود کمک بزرگی خواهد بود هم برای محبوبیت حزب و هم دولتی که قرار است پس از آقای مک گینتی بر سر کار آید.

خانم وین علاوه بر این، در بین زنان و روشنفکران نیز از محبوبیت برخوردار است، که دلیل دیگری است بر سزاواری او برای نشستن بر کرسی ریاست حزب و در پی آن دولت آینده.

البته شاید بسیار زود باشد در این مورد نظر دادن، چون هنوز به طور کامل و دقیق لیست نامزدهای احتمالی کسب رهبری حزب بیرون نیامده است، اما براساس گمانه زنی ها و چرخشی در کارنامه ی کسانی که شایستگی بالقوه رهبری حزب را دارند، خانم وین یکی از شایسته ترین هاست، برای کسب این مقام و امیدوارم که لیبرال های انتاریو از حضور انسانی و موثر خانم کاتلین وین برای رهبری حزب و استان استفاده کنند و حزب را از انسدادی که به آن دچار شده است، برهانند، چون تردیدی نیست که یک حزب لیبرال قوی، سرزنده و شاداب نقش بسیار مهمی  در زندگی ما ساکنان قومی انتاریو بازی می کند.