شهروند- آرش عزیزی: هفته‌ای نیست که بگذرد و دولت هارپر تغییراتی در نظام مهاجرت و پناهندگی کشور ایجاد نکند. این هفته نیز از این قاعده مستثنا نبود و مطابق روال معمول، تغییرِ ایجادشده مورد پسند گروه‌های حمایت از مهاجرین واقع نشد.

به گزارش تورنتو استار، دولت فدرال می‌خواهد بعضی از وعده‌های بین‌المللی خود در زمینه‌ی پناهجویی را خصوصی‌سازی کند و به بخش خصوصی انتقال دهد.

دولت این هفته اعلام کرد از گروه‌های غیرانتفاعی محلی می‌خواهد ۱۰۰۰ نفر از پناهندگانی را که کانادا به سازمان ملل وعده داده در سه سال آینده زیر پوشش خود قرار دهد، اسپانسر کنند. در عین حال اما اتاوا قابلیت خود این گروه‌های غیرانتفاعی برای اسپانسر کردن پناهندگان را محدود می‌کند چرا که سقفی برای شمار تقاضاهای خصوصی از سوی آن‌ها تعیین کرده است.

این تصمیمات به نگرانی‌های بسیاری از این گروه‌ها انجامیده است که احساس می‌کنند دولت هم استقلال آن‌ها را از میان می‌برد و هم بار مالی سنگینی بر دوش‌شان می‌گذارد.

تا پیش از این، پذیرش و کمک به اسکانِ پناهندگان در کانادا همیشه فعالیتی مشترک بین دولت و حدود ۸۰ گروه غیرانتفاعی بوده که طبق قراردادهای رسمی با اتاوا، پناهندگان را اسپانسر می‌کنند. کانادا داوطلب پذیرش ۱۰ درصد از پناهندگان رسمی جهان است. بنا به آمار دولت، سال گذشته، ۷۳۶۵ پناهنده با کمک دولت وارد کشور شدند و ۵۵۸۵ پناهنده با حمایت خصوصی.

بین سال‌های ۲۰۰۶ و ۲۰۱۱، پنج کشور اولی که منبع پناهندگان از رده‌ی اول (دولتی) بودند از این قرار بود: عراق،‌ کلمبیا، میانمار، بوتان و افغانستان. اما برای پناهندگان رده‌ی دوم (خصوصی): عراق، افغانستان، اتیوپی، اریتره و سومالی. از همین‌جا می‌توان تفاوت تمرکزها را دید.

اما اکنون سقفی برای شمار درخواست‌هایی که گروه‌های خصوصی می‌توانند تسلیم کنند (باضافه محدودیت‌هایی دیگر) قرار داده شده است.

دولت می گوید این سقف‌ها از این رو تعیین شده‌اند تا گروه‌های خصوصی بتوانند پرونده‌های عقب‌افتاده را بررسی کنند. در ضمن تاکید شده که این تغییری در شمار پناهندگان با حمایت خصوصی که در نهایت به کانادا می‌آیند ایجاد نمی‌کند و فقط روند کار عوض می‌شود. یعنی به جای آن پناهندگانی که خود گروه‌ها انتخاب می‌کردند، پناهنده‌هایی که دولت انتخاب می‌کند به آن‌ها سپرده می‌شود.

اما بسیاری از مسئولان گروه‌های اسکان پناهندگان می‌گویند این تغییرات خبر از تغییر اولویت های دولت می‌دهد.

جنت دنچ، مدیر اجرایی‌ «شورای کانادا برای پناهندگان» در گفتگو با استار گفت: «آن‌ها حاضر نیستند بگویند «خیلی خوب، مردم می‌خواهند کسانی را از نایروبی اسپانسر کنند، پس ما راهی پیدا می‌کنیم که منابع بیشتری آن‌جا قرار دهیم.»

دنچ افزود: «در عوض می‌گویند، “نخیر، آن‌ها را نمی‌توانید اسپانسر کنید. اگر می‌خواهید پناهنده‌ها را اسپانسر کنید، آن‌هایی را اسپانسر کنید که ما برایتان انتخاب می‌کنیم.”»

یکی از سخنگویان وزارت شهروندی و مهاجرت گفت تصمیم سپردن ۱۰۰۰ پناهنده‌ی مورد حمایت دولت به گروه‌های خصوصی از این رو گرفته شده که تحقیقات نشان می‌دهد پناهندگانی که با کمک سازمان‌های خصوصی به کشور می‌آیند موفق‌ترند.

اما این سازمان‌های خصوصی با نپذیرفتن این هندوانه‌ای که دولت می‌خواهد زیر بغلشان بگذارد به قطع بودجه‌ها توسط هارپر اشاره می‌کنند. آن‌ها تاکید می‌کنند دولت با این کار فقط می‌خواهد خرج مالی خودش را پایین بیاورد.

کارشناسان می‌گویند احتمال بسیاری دارد دولت نتواند به هدف خودش برسد. معلوم نیست بخش خصوصی ظرفیت و منابع لازم برای کمک به اسکان ۱۰۰۰ پناهجوی بیشتر را داشته باشد. به علاوه، این گروه‌ها احتمالا علاقه‌ی چندانی به اسپانسر کردن پناهندگانی که از طریقی مستقیما به آن‌ها و جوامع‌شان وصل نیستند نخواهند داشت.