یکی از مواردی که در کانادا به آن بسیار تاکید می شود حفظ محیط زیست است و طبق قانون مصوبه ۱۹۹۹ که توسط دولت فدرال تصویب شده است همه ارگان های اجرایی و نهادهای اقتصادی و بازرگانی و فرهنگی ملزم هستند در فعالیت های روزمره خود به این موارد توجه نمایند. از آن جمله رعایت بهداشت در دفع زباله، رعایت اصول در انباشت و دفع مواد شیمیایی، رعایت استفاده از منابع آب و هوا به نحوی که آلوده نشوند، دفع زباله های مجاز در اقیانوس بر اساس استانداردهای لازم و رعایت استانداردهای بین المللی در دفع گازهای حاصل از ماشین آلات صنعتی و بیمارستانی و مهمتر از همه وسایل نقلیه.

از سال ۱۹۹۹ کانادا با الحاق به ۱۷ کشور صنعتی و پیشرفته دنیا قوانین داخلی خود را به نحوی تغییر داد که همگان بر رعایت اصول یاد شده ملزم شوند. اما اخیرا آماری منتشر شده که نشان از آن دارد که متاسفانه نه تنها این روند رو به بهبود نیست بلکه کانادا که همیشه در اکثر موارد مهد تمدن نام گرفته بوده در رابطه با حفظ محیط زیست از بین ۱۷ کشور بزرگ صنعتی و پیشرفته مقام ۱۵ را نصیب خود کند.

در تحقیقات و بررسی هایی که به عمل آمده دلایل عدم دستیابی به نتیجه مطلوب را به عوامل ذیل نسبت می دهند:

۱ـ مصرف گرایی بیش از اندازه که باعث می شود سرانه دفع زباله هر کانادایی بسیار بیشتر از استانداردهای معمول باشد.

۲ـ مصرف بیش از اندازه در منابع آب و انرژی. در ادامه همان گزارش آمده که مصرف سرانه آب برای هر کانادایی با مقایسه با کشورهای پیشرفته و صنعتی جهان ۲ برابر است.

۳ـ سرانه ایجاد زباله در کانادا در سال برای هر کانادایی حدود ۷۷۷ کیلو گرم است، در صورتی که این میزان برای ۱۶ کشور دیگر که در زمره کشورهای پیشرفته محسوب می شوند حدود ۵۷۸ کیلوگرم می باشد. توجه به این نکته ضروری است که حدود ۱۰ درصد از این زباله ها کاملا دفع نشده و جذب زمین می شوند که باعث آلودگی محیط زیست می گردند.

۴ـ کانادا علیرغم کنترل گازهای خروجی از وسایل نقلیه موتوری در گزارش یاد شده نمره بسیار پایین ۱۰ از ۲۰ را از آن خود کرد که در مقایسه با ۱۶ کشور دیگر بسیار بد بود. گازهای دیگری که اسامی شان در گزارش ذکر شده و سمی هستند عبارتند از اکسید نیتروژن و اکسید سولفور که در سال های ۱۹۹۰ الی ۲۰۰۹ بسیار رشد کرده اند.

آقای لین کود رئیس سازمان انرژی و تکنولوژی کانادا عنوان کرد که یکی از دلایل ذاتی کانادا سرد و یخبندان بودن آن است و همین مطلب باعث می شود که از این پهناوری به خوبی نتوان بهره جست و لذا این امکان را به ما نمی دهد تا بتوانیم از همه امکانات خود استفاده کنیم. مساله دیگر مساله مهاجرین جدید هستند که با الگوهای متفاوت زندگی به کانادا می آیند و نیاز است به این گروه آموزش های لازم برای تطبیق پذیری ارایه شود. شاید دلیل اینکه کانادا و آمریکا و استرالیا در مقام های آخر حفظ محیط زیست هستند همین مساله پهناوری کشورشان و مهاجرپذیر بودن آنها باشد.

نظر شما خوانندگان محترم را به جدول ذیل که رتبه بندی کشورهای پیشرفته در حفظ محیط زیست است را جلب مینماید:

فرانسه، نروژ، سوئد، انگلستان، ایرلند، سوئیس، ژاپن، ایتالیا، اتریش، دانمارک در رتبه A قرار دارند.

آلمان، فنلاند، بلژیک و هلند در رتبه B قرار دارند.

کانادا در رتبه C قرار دارد.

آمریکا و استرالیا در رتبهD  قرار دارند.

بیمه حفظ محیط زیست برای اکثر صاحبان مشاغل و حرفه های گوناگون در حال اجباری شدن است. دلیلش را هم حالا می دانیم. در اکثر قراردادهایی که برای انجام کار منعقد می شود از قبیل مقاطعه کاران ساختمانی، شرکت های حمل و نقل جاده ای، شرکت های دفع و انباشت زباله، کارخانجات تولید مواد غذایی، کشتارگاه ها، شرکت های چاپ و انتشاراتی حتما بایستی بیمه حفظ محیط زیست خریداری شود تا در صورت بروز حادثه یا اشتباه در کار، هزینه های پاکسازی و انتقال ضایعات پرداخت شود. از موارد دیگری که در پوشش بیمه خواهد بود هزینه های پزشکی و نقص عضو و از کارافتادگی حاصل از آلودگی محیطی و زیست محیطی است. اگر به عنوان مقاطعه کار در شرف منعقد کردن قراردادی هستید حتما با بروکر خود در زمینه خرید پوشش بیمه ای حفظ محیط زیست مشورت نمایید.

* فرهاد فرسادی بروکر خبره و رسمی کانادا با سابقه تدریس بیمه در دانشگاه ها است.

farsadi@insurefar.com