همیشه معتقدیم که خانواده مان در رده اول عشق و مهر ما قرار دارند و صد البته در برخورد با اتفاقات پیش بینی نشده، همین عزیزترین های ما کسانی هستند که مورد اصابت پس لرزه های حوادث واقع می شوند. به بیانی دیگر ما و عزیزانمان حلقه پیوسته ای هستیم که نمی توانیم بی ارتباط و بی تاثیر از یکدیگر باشیم. همیشه مرگ یکی از قطعات این حلقه، شکافی دردناک در قسمت های دیگر به جا می گذارد و متاسفانه این قسمت خالی شاید به مرور زمان عادی تر دیده شود، اما هرگز ترمیم و پُر نمی شود. جای بسی تاسف است که در سیستم آموزشی هرگز به ما آموخته نشده که در رویارویی با حوادث غیر مترقبه، بیمه چه نقش تاثیرگذاری در روند زندگی دیگران دارد و بیشتر آموخته ایم که با جای خالی از دست رفته مان همواره سوگواری کنیم و اگر روند مالی زندگی مان به او که از دست داده ایم مربوط بوده باشد باز هم جز ادامه احساس حزن،  البته اینبار به همراه شرایط مالی دردآور، چاره ای نداریم.

برخی از ما نیز هنوز معنای دوست داشتن را به درستی نیاموخته ایم، آنجا که می گوییم فرزندمان را بزرگ کرده ایم و پس از ما خودش باید توانایی و عرضه خود را نشان داده و زندگی اش را اداره کند. ما نمی توانیم به کسی در زمان حیاتش عشق بورزیم، اما به شرایط او پس از خودمان، بخصوص اگر تعهداتی داریم بی توجه بمانیم. ما نمی توانیم در یک سوی کفه زندگی، بدهی ها، اقساط خانه و بسیاری از مسائل مالی را اضافه کرده و سمت دیگر را با کلمه دوستت دارم به تنهایی پُر کنیم.

باید گفت زندگی مهاجران دستخوش گونه ای متفاوت در بسیاری از زمینه های زندگی است. برخلاف ایران معمولا صاحبان منازل، به بانک ها مقروضند. اکثرا نمی دانند اگر روزی به هر علتی نتوانند کار کنند، بر سر اقساط رنگارنگشان چه خواهد آمد و یا اگر یکی از اعضای خانواده فوت کند چه کسی قرار است هزینه های بزرگ مالیات های معوقه، مالیات بر ارزش افزوده و یا هزینه های کفن و دفن و پس از آن یک عمر زندگی را پرداخت نماید.

در این مرحله است که نیاز به دوراندیشی و برنامه ریزی بیش از پیش احساس می شود. برنامه ریزی مالی به کلیه جنبه‌هایی توجه می‌کند که استقلال مالی و یا اهداف مالی فرد را در آینده تضمین خواهد کرد و به عبارتی دیگر، مجموعه‌ای از پیش بینی های مالی است که افراد را برای یک زندگی توام با آرامش و آسایش در آینده نزدیک و دور آماده می‌کند.

اغلب علاقمندان به اخذ بیمه عمر، همواره با این پرسش مواجه اند که چه مقدار بیمه عمر برایشان کافی است؟ اگر کمی دقیقتر شویم خواهیم دید که قصد و نیت از اخد بیمه عمر دلایل شخصی یا بیزینسی است. پس بهتر است در ابتدا بدهی و توانایی پرداخت خودمان را بررسی کنیم، چرا که در مواردی دیده شده که شخص علاقمند به رقم بالای بیمه عمر در پرداخت هزینه ماهانه اش دچار مشکل شده است. بیمه عمر دائمی برای افرادی که جوان هستند مناسب است و بیمه نامه دائمی از نوع UL برای افرادی مناسب است که به دنبال سرمایه گذاری مالی بالاتری هستند، جدا از اینکه در سطوح سنی مختلف با رعایت هزینه بیمه، می توانند این بیمه نامه را داشته باشند. بیمه های ۱۰ ساله و ۲۰ ساله جزو بیمه های رایج است و البته پیشنهاد شرکت ما به تغییر هر چه زودتر آن به بیمه دائمی است (به دلیل بالا رفتن سن و تغییر شرایط سلامتی). در شکلی دیگر،  اگر در سنین بالایی بوده و مایل به اخذ بیمه عمر هستیم، بدون انجام آزمایشات پزشکی تا سقف ۲۵ هزار دلار می توانیم این بیمه را دریافت کنیم. به خاطر بسپاریم گرچه جای خالی هر عضوی از یک خانواده هرگز پُر نخواهد شد، اما می توان جلوی مشکلات مالی ناشی از فوت را با بیمه عمر گرفت.

* جمله زیبایی از دانته.

*محمد رحیمیان کارشناس ارشد بیمه و سرمایه گذاری و عضو رسمی انجمن Advocis  به شماره ثبت: ۲۰۶۵۸۱۷ مشاورین متخصص بیمه و امور مالی کانادا است.

www.insufin.com

www.youtube.com/ sherkatbimeh