شهروند ۱۲۲۷  پنجشنبه  ۳۰ اپریل  ۲۰۰۹

 پوشش بیمه ای برای ورشکستگی به آن معنی عام که مد نظر همگان است وجود خارجی ندارد. به عبارت دیگر افراد در جامعه قادر نیستند که با مراجعه به شرکتهای بیمه خود را بعد از ورشکستگی در مقابل طلبکاران بیمه نمایند چون این یک ریسک خالص نیست و به عوامل عدیده زیادی مرتبط است که امکان بیمه کردن آن وجود ندارد.

در مقابل صادرکنندگان هر کشور قادرند پوشش بیمه ای را خریداری کنند که در مقابل چنانچه خریدار کالا یا خدمات خارجی بر اثر عواملی چون جنگ/شورش/ بلوا / اغتشاش در کشورش ورشکسته شوند و امکان ارسال پول و تعهدات صادر کننده خارجی را نداشته باشند در آن صورت این ضرر و زیان توسط شرکت بیمه(که اکثرا دولتی هستند) پرداخت خواهد شد. برای تحت پوشش درآوردن این ریسک پیچیده شرکتهای بیمه عوامل زمینه ساز ریسک را بررسی کردند و به این نکته رسیدند که با ارایه پوششهای مختلفی امکان ورشکستگی تا حد زیادی قابل جلوگیری است، لذا به صاحبان بیزینس این امکان داده میشود که از این موارد استفاده کنند:

۱ ـ بیمه عدم النفع حاصل از تعطیلی بیزینس

۲ ـ بیمه هزینه داوری و هزینه های قضایی و دادگاه و وکیل

۳ ـ بیمه هزینه های برگشت کالای معیوب و یا با عیب ذاتی

۴ ـ بیمه مسئولیت اکید برای صدمات جانی و سلامتی که حاصل از استفاده کالای معیوب شده است. این مطلب از سال ۱۹۹۰ در سراسر اروپا و آمریکای شمالی به صورت عرف درآمده است.

۵ ـ پوشش بیمه نوسانات ارز و بهره بانکی که بیشتر در بازار انرژی و تبادلات جهانی استفاده میشود.


 

ورشکستگی و تاثیر آن در بیمه نامه های مختلف


۱ ـ بیمه نامه های اموال و اشیاء:


 

زن و شوهری چند سال پیش اعلام ورشکستگی کردند و مبلغی که برایشان فایل شد رقمی حدود ۲۷۰۰۰ دلار بود. بعد از چند ماه متاسفانه منزلشان مورد دزدی واقع شد و ۵۶۰۰۰ دلار از اموالشان سرقت گردید.

منزل ایشان بیمه بود و شرکت بیمه بعد از بررسی های لازم خسارت را معادل ۴۸۰۰۰ دلار تعیین کرد و خسارت را به قرار ذیل در وجه بیمه گذار و “تراستی” (مسئول بررسی ورشکستگی برای احقاق حقوق طلبکاران) پرداخت نمود:

۱ ـ بیمه گذار(زن و شوهری که ورشکستگی اعلام کردند) ۲۴۰۰۰ دلار

۲ـ “تراستی” ۲۴۰۰۰ دلار

با توجه به این معادله در می یابیم که آن زن و شوهر بد اقبال فقط برای ۳۰۰۰ دلار ورشکستگی را به جان خریدند. علیرغم تلاشهای متفاوت ولی هیچیک از وکلای ایشان نتوانستند کار مناسبی انجام دهند.

البته این مورد نمیتواند برای همه موارد مشابه حکم واحد داشته باشد.


 

در بیمه نامه های اتومبیل یکی از عوامل مهم  توان مالی پرداخت حق بیمه یا اعتبار است، پس در صورت اعلام ورشکستگی نرخ حق بیمه برای فرد مورد نظر نسبت به هم گروهش که اعلام ورشکستگی نکرده است کمی بالاتر است.

علت اصلی را شرکتهای بیمه در درجه ریسک بالا و عدم توجه به مسئولیت فردی میدانند.


 

۲ ـ بیمه نامه های عمر و حادثه و درمان:


 

در بیمه نامه های عمر اگر امکان پرداخت حق بیمه وجود نداشته باشد بیمه نامه فسخ خواهد شد، ولی اگر حق بیمه همواره پرداخت شود موارد به قرار ذیل بعد از ورشکستگی بررسی خواهد گردید:

اگر در بیمه نامه وجه خاصی به عنوان نقد وجود داشته باشد آن مبلغ قاعدتا به “تراستی” منتقل میشود، ولی بایستی عوامل تعیین کننده ای را بررسی کرد:


 

۲-۱ اسم ورثه یا ذینفع های بیمه نامه کدام است.

۲-۲ سن ذینفع و ورثه و تعداد آنها.

۲-۳ مالکیت بیمه نامه از آن کیست(شخص ورشکسته یا همسر یا شخص دیگری)

در این مورد هم بایستی مورد به مورد نگاه کرد.


 

در خصوص بیمه بیماریهای سخت تا زمانی که حق بیمه پرداخت شود بیمه نامه دایر است و در صورت تحقق خطر مبلغ مورد نظر به شخص ورشکسته برای ادامه حیات پرداخت خواهد شد و بحثی از “تراستی” نخواهد بود.

اگر “تراستی” بخواهد از طریق دادگاه وارد عمل شود این مسئله کار راحتی نیست و تجربه نشان داده است که در اکثر قریب به اتفاق غرامت حاصله از بیمه نامه به خود فردی که حتی اعلام ورشکستگی کرده خواهد رسید.


 

فرهاد فرسادی ـ کارشناس ارشد بیمه


 

 farsadi@cirmco.com