گزارش هفته‌گی نه ما نه سینما
در هفته‌ی هشتم سینمای کانادا فیلمِ “گالیپولی” به کارگردانی پیتر ویر، کارگردان شهیر استرالیایی، به نمایش گذاشته شد. سخنران این جلسه امیر گنجوی دانشجوی دکترای فیلم دانشگاه یورک کانادا بود. گنجوی در ابتدا به بیان تاریخچه‌ی مختصری از سینمای استرالیا بویژه در دهه ۷۰ و ۸۰ پرداخت. او اذعان داشت که در این مقطع تاریخی به واسطه‌ی هجومِ فیلم‌های هالیوودی به استرالیا صنعتِ فیلم سازی در این کشور با رکودِ شدیدی مواجه گشته بود و امکانِ ساختِ فیلم برای کارگردان های استرالیایی ممکن نبود. به منظورِ تقویتِ سینمای ملی استرالیا، نهادهای مختلفی با کمک سرمایه دولتی، و گاه بخش خصوصی، تاسیس شد که در نهایت این نهاد‌ها زمینه‌ساز شکوفایی صنعتِ فیلم استرالیا گردیدند. فیلم گالیپولی در همین بستر تولید شد. این فیلم به ماجرای سربازان استرالیایی می پردازد که در گالیپولی ترکیه در حال جنگ با ارتش عثمانی هستند.
گنجوی در ادامه به شباهت‌های این فیلم با ساختار فیلم‌های پیتر ویر و سینمای استرالیا اشاره کرد. او اذعان داشت که برای ساختِ فیلم فوق که اکثرا در لوکیشن‌های شهری و روستایی برداشته شده، کارگردان از کتاب‌های مختلفِ تاریخی در زمینه جنگ استرالیا بهره برده. او همچنین به بررسی نامه‌ها و خاطرات سربازان در این دوره پرداخت تا بتواند فیلمی را با حداکثر شباهت به فضای واقعی جنگ تولید نماید. به گفته ی گنجوی این فیلم برعکسِ فیلم‌های قبلی ویر، بر اساس ماجرایی واقعی شکل گرفته و از کارهای قبلی او بسیار پرهزینه‌تر است. با این وجود، فیلم همچنان بر مبنای ساختار المان‌های دوگانه، که ویژگی مشهود سینمای ویراست، بنا شده.
سخنران در ادامه، تاکید بر دوستی، نمایشِ افراد بومی، تضادِ بین شهر و روستا، مبارزه با دیکتاتوری و تمرکز بر صحرا را از جمله ویژگی‌های مهمی دانست که سبب شده فیلمِ فوق استرالیایی در نظر گرفته شود.
گنجوی همچنین به بررسی سمبُل‌های به کار رفته در فیلم اشاره کرد و به الهامِ کارگردان از تابلوهای نقاشی سالوادور دالی در جهتِ شکل دهی به بخش‌هایی از میزانسن اشاره کرد. گنجوی در نهایت با الهام از فلسفه‌ی امانوئل لویناس به تشریح و بحث پیرامون مفهوم جنگ، مرگ و هومو‌اروتیسمِ فیلم پرداخت.
در بخشِ پرسش و پاسخ اهمیت بومی‌گرایی در شکل گیری فرهنگ استرالیایی مورد بحث واقع شد. در ادامه سئوالاتی پیرامون کارکرد جنگ در جامعه مطرح شد و حاضران به بیان عقاید خود در این زمینه پرداختند. همچنین بخشی از شرکت کنندگان در این نشست، با اشاره به نقاشی‌های”گروه هفت”، به کارکردِ مشابه سیاسی بومی گرایی در کارهای این گروه کانادایی اشاره کردند. موسیقی فیلم، موفق بودن و یا نبودن آن، از دیگر بحث‌های مهم این بخش بود. در نهایت پاره‌ای از صحبت‌ها به تفاوت‌ها و شباهت‌های سینمای کانادا و استرالیا اختصاص یافت.
در هفته آینده فیلم “ارابه‌های آتش” ساخته “هوگ هادسون” با ارائه سیاوش جوشاقانی دانشجوی فلسفه دانشگاه یورک به نمایش گذاشته خواهد شد. این جلسه شنبه چهاردم دسامبر از ساعت ۱۸ تا ۲۲ در اتاق ۵۱۵۰ ساختمانِ اویزی در دانشگاه تورنتو برگزار خواهد شد.
*برنامه ی هفتگی “نه‌ما‌نه‌سینما” به همت تعدادی از دانشجویان ساکنِ تورنتو، روزهای شنبه در دانشگاه تورنتو برگزار می شود. اخبار جلساتِ از طریق namanacinema@gmai.com قابل پیگیری است.
