tree

برف تا زانوهامون می رسید. هوا خیلی سرد بود، ۳۰ تا ۴۰ درجه زیر صفر. برای اولین بار بود که زمستون رو در کنار پسر ۱۳ ساله ام در کشوری دیگه، تجربه می کردم. دو ماه بود به تورنتو آمده بودیم و وضعیت پادرهوایی داشتیم. حال خوبی نبود، هم اسمش غربت بود و هم دلتنگی، اما یک باره چهره ی شهر عوض شد. چراغ های کوچک رنگی، جلوی در خونه ها رو تزئین کرد. از پشت پنجره خونه ها که رد می شدیم، کاج های تزئین شده شون از پشت شیشه ی بخار گرفته، به من این حس رو میداد که تو این خونه آدمای خوشبختی زندگی میکنن. تا قبل از اون، حال و هوای کریسمس رو توی فیلم ها دیده بودم. دیدن چراغونی ها، حال و هوای منو هم عوض کرد.

پسرم گفت، ما هم درخت بذاریم. نگاهش کردم. انگار برای او گذاشتن درخت اولین قدم بود برای در آغوش گرفتن وطن جدید. گفتم بذاریم. نمی خواستم موعظه کنم که ما ایرانی هستیم و این جشن اینجایی هاست. ما باید هویت خودمون رو حفظ کنیم و زود عوض نشیم. بگم ما که مسیحی نیستیم تولد مسیح رو جشن بگیریم. بگم اینا همش کار دنیای سرمایه داریه که بازار فروش کالاهاشون گرم بشه. بگم ما خودمون یلدا داریم اونو جشن میگیریم. فقط گفتم، بذاریم. راستش خودم هم دلم می خواست کاج داشته باشیم، تزئینش کنیم و با گرمای چراغهاش، دل و روحمون رو گرم کنیم، شاید اینطوری ما هم احساس خوشبختی کنیم. کاج تزئین شده ای که کنارش عکس یادگاری بگیریم حتی اگر با دیدن این عکس ها، فامیل بگن “چقدر زود خارجی شدید”.

این شانزده سال پیش بود. اون موقع او بچه بود و بهانه گذاشتن کاج هم برای من بچگی او بود که دوست داشت مثل بقیه همکلاسی هاش باشه. که شاید وقتی بعد از تعطیلات به مدرسه برگشت به دوستاش بگه کادوی زیر درختش چی بوده.

بعدها اما بهانه های دیگری پیدا شد، خواهرم و دخترش که به ما پیوسته بودند، کاج دوست داشتن. بعدا هم برای دل نوه های خواهرم کاج گذاشتیم و تا همین یکی دو سال پیش، همش بهانه ای برای این کار پیدا می کردیم.

حالا که بچه ها بزرگ شدن و در کنار یاران غیرایرانیشون کاج های خودشون رو دارن، ما هم چند شاخه ی کاج روی میز می گذاریم و در کنارش بساط خوراکی های یلدا رو پهن می کنیم. آجیل و انار و خرمالو رو به یاد ایران و یلدا میگذاریم و گوی های طلایی و چراغک های رنگین و شاخه ی کاج رو برای همنوایی با روس و ایتالیایی و کانادایی هایی که به خانواده ما پیوستند. اگر انسان شرقی و غربی میتونن با هم کنار بیان، چرا آئین های رنگارنگمون باهم کنار نیان!

یلدا، کریسمس و تعطیلات بر شما مبارک.