رویا ملکی بی بی سی: ۱۶روز زمان دارید که خانه، شهر، کشور و جهان خود را نارنجی کنید. این یک کارزار جهانی است برای پایان دادن به خشونت علیه زنان و دختران.”

“از همسایه خود شروع کنید از گوشه خیابان، پیاده روهای پر جمعیت را نارنجی کنید، مدارس را، حتی آرایشگاه‌ها و پمپ بنزین‌ها را. کروات نارنجی بزنید و روبان نارنجی ببندید.بر روی تابلوها و دیوارها پرچم های نارنجی بچسبانید و اگر می توانید ۲۵ نوامبر یک راهپیمایی نارنجی بر پا کنید.”

اینها همه پیشنهادهای سازمان ملل است فقط برای یک پیام، بالا بردن سطح آگاهی جامعه در مورد خشونت علیه زنان و بحث در مورد راه حل های آن.

این خشونت ها باعث شد که ۲۳ فعال حقوق زنان از نقاط مختلف دنیا در سال ۱۹۹۱ به فکر سازمان دادن یک اقدام جهانی بیفتند.

از آن سال این زنان تلاش می کنند تا در یک کمپین ۱۶ روزه، مردم را نسبت به ماهیت خشونت‌های نظام مند علیه زنان آگاه کنند و بگویند خشونت علیه زنان، نقض حقوق انسانی زنان است.

نام کمپین آنها “۱۶ روز نارنجی” است که هر سال از ۲۵ نوامبر روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان آغاز و تا ۱۰ دسامبر، روز جهانی حقوق بشر ادامه دارد.

روزهای نارنجی که با هدف پیوند نمادین خشونت علیه زنان و حقوق بشر انتخاب شده و تاکید دارد که خشونت علیه زنان نقض حقوق بشر است.

violenceامسال هم قرار است همه کشورها و سازمان هایی که به این کمپین پیوسته اند با برنامه هایشان، ۱۶ روز دنیا را نارنجی کنند.

با پیام کوتاه بانکی مون دبیر کل سازمان ملل که گفته :”سکوت را بشکنید. اگر شما شاهد خشونت علیه زنان و دختران هستید، ننشینید، حرکت کنید. “

۶۳ کشور دنیا و اتحادیه اروپا تا پایان سال ۲۰۱۳ میلادی به این کمپین پیوستند و برای پایان دادن به خشونت علیه زنان و دختران تعهدات ملی خود را اعلام کرده اند. گر چه بنا به آمار ۶۶ درصد زنان ایران قربانی خشونت می شوند ولی ایران به این کمپین نپیوسته است.

روزهای نارنجی

” ایجاد امنیت برای زنان و دختران در خانه، مدرسه، محیط کار و اجتماع” این دغدغه اصلی همه گروه‌ها و دولت هایی است که ۱۶ روز با رنگ نمادین نارنجی می‌خواهند به دنیا تلنگر بزنند تا برای کنترل خشونتی که بر پایه جنسیت است سطح آگاهی عمومی را بالا ببرند و شیوه‌های اجرایی دولت‌ها را برای منع خشونت علیه زنان اصلاح کنند.

سازمان ملل می‌گوید ۷۰ درصد از زنان در جهان خشونت را تجربه کرده‌اند. این آمار نشان می دهد از هر ۱۰ زن، هفت نفر در طول عمر خود خشونت فیزیکی یا جنسی را تجربه می‌کنند.

این آمار در برگیرنده ۶۰۳ میلیون زن است که قانون کشورهایشان، خشونت خانگی علیه زنان را جرم محسوب نمی‌کند.

عددهایی که نشان می دهد از هر ۴ زن در دنیا، یکی در دوران بارداری خشونت فیزیکی را تجربه می کند.

این تجربه‌ها آنقدر فراوانی داشته و دارد که در ادامه ۱۶ روز نارنجی، سال ۲۰۰۸ دبیر سازمان ملل کمپین “اتحاد برای پایان دادن به خشونت علیه زنان” را معرفی کرد.

کمپینی با هدف آگاهی رسانی، افزایش منابع و اراده سیاسی برای پیشگیری و محو تمام اشکال خشونت علیه زنان و دختران در دنیا.

بانکی مون برای این که مبارزه با خشونت علیه زنان هر ماه در صدر اخبار بین المللی باشد، ۲۵ام هر ماه را به عنوان “روز نارنجی” برگزید.

روزی برای بالا بردن آگاهی و پیشگیری از خشونت علیه زنان و دختران. اولین روز نارنجی بیست و پنجم جولای سال ۲۰۱۲ برگزار شد.

از آن سال ۲۵‌ام هر ماه یک شعار و یک پیام از سازمان ملل ذهن جهان را به مبحث خشونت علیه زنان و دختران معطوف می کند.

دنیای مجازی به رنگ نارنجی

شبکه های اجتماعی یکی از راه های انتخابی سازمان ملل برای ارسال پیام منع خشونت و حساس کردن جامعه جهانی به یک پیام است ” نه به خشونت”.

خشونتی که هر سال ۱۶ روز نمادین را به خود اختصاص می دهد و هر ماه یک روز را در بر می گیرد ولی هنوز آمار سازمان جهانی بهداشت می گوید: هر ۱۱ ثانیه یک زن در دنیا مورد آزار و خشونت قرار می گیرد.