محمود راسخ افشار یکی از مبارزان خستگی ناپذیر مخالف جمهوری اسلامی ایران در خارج از کشور در آلمان درگذشت. او روز سه شنبه سوم فوریه۲۰۱۵ (۱۴ بهمن ماه ۱۳۹۳) در پی یک عمل جراحی زندگی را بدورد گفت.

طبق اطلاعیه ی خانواده زنده یاد محمود راسخ پیکر او در ایران به خاک سپرده می شود، و مراسم یادبود او روز شنبه ۲۱ فوریه از ساعت ۵ بعد از ظهر در آلمان در محل زیر برگذار می شود.

۶۰۵۹۴ Frankfurt, Haus der Jugend

Deutschherrnufer 12

Mahmood-rasekh-afsharمحمود راسخ از مؤسسان شورای موقت سوسیالیستهای چپ ایران در خارج از کشور و نیز یکی از همکاران شهروند در سالهای نخست انتشار شهروند بود.

شهروند درگذشت این همکار ارجمند را به خانواده ایشان، یاران و مبارزان همراه او، و نیز اهالی فکر و اندیشه جهان ایرانی تسلیت می گوید.

در زیر اطلاعیه سازمان های جبهه ملی ایران در اروپا در پیوند با درگذشت زنده یاد محمود راسخ افشار را می خوانید:

اطلاعیه ی‌ سازمان های جبهه ملی ایران در اروپا به مناسبت درگذشت محمود راسخ افشار

با نهایت درد و اندوه از درگذشت دوست دیرین و گرامی خود و مبارز دیرپای ملی، محمود راسخ افشار، با خبر شدیم.

محمود راسخ افشار که چندی پیش به دنبال نتایج نامطلوب یک عمل جراحی به فلج بخشی از بدن دچار شد، و در حالی که تحت درمان قرار داشت چندی بعد به حال اغماء رفته بود، سرانجام در روز۳ فوریه ما را ترک کرد. او برادر دکتر علی راسخ افشار از بنیانگذاران سازمان های جبهه ملی ایران در اروپا بود.

محمود راسخ که در خانواده ای از هواداران وفادار دکتر مصدق و نهضت ملی پرورش یافته بود از همان دوران نوجوانی در صف پیروان رهبر نهضت ملی قرار داشت و هنگامی که، پس از تحصیلات دانشگاهی خود در آمریکا در رشته‌ی فیزیک، در اوایل تأسیس جبهه ملی ایران در اروپا، در کشور آلمان اقامت گزید به صفوف سازمان های جبهه ملی ایران پیوست و در این چارچوب بود که در مبارزات ملی و دانشجویی آن زمان شرکتی فعال و مؤثر داشت.

محمود راسخ افشار چند دوره نیز عضو هیئت اجرائی سازمان جبهه ملی ایران در اروپا، و دو سال نیز عضو هیئت دبیران کنفدراسیون جهانی محصلین و دانشجویان ایرانی (اتحادیه ملی) بود.

وی چندی بعد، هنگامی که، بدون دست کشیدن از اعتقادات ملی خود، به مارکسیسم گرایش یافت، به منظور اقدام به یک مبارزه‌ی سیاسی سوسیالیستی، با چند تن از دیگر یاران جبهه ملی اروپا اقدام به تشکیل یک گروه مستقل مارکسیستی کرد و با اعلام صمیمانه‌ی این تصمیم به یاران جبهه ملی اروپا، به مبارزه در بیرون از این چارچوب پرداخت. اما او که نه سوابق دوستی ها را نادیده می گرفت و نه اعتقاد به اصول نهضت ملی را از دست داده بود از آن پس نیز همواره به روابط نزدیک و صمیمانه‌ی خود با یاران جبهه ملی وفادار ماند.

در دوران پس از انقلاب اسلامی نیز که او از همان آغاز در صف مخالفان اصولی جمهوری اسلامی قرار داشت از کوشش های خود در راه سازماندهی به یک جبهه‌ی مخالف، خاصه از راه کوشش برای اتحاد در میان گرایش های چپ مستقل دست نکشید. در نوشته های او، خواه درباره‌ی جنبش سوسیالیستی ایران و خواه درباره‌ی نهضت ملی، نقدی صریح اما صمیمانه همواره از مؤلفه های مشارکت نظری او بود.

در این فقدان جبران ناپذیر و ضایعه‌ی دردناک ما با برادر گرامی وی و دوست عزیزمان، دکتر علی راسخ افشار و خانواده‌ی ارجمند او کمال همدردی را داریم و برای آنان و همه‌ی دوستان و دوستدارانش شکیبایی بسیار آرزو داریم.

۴ فوریه ۲۰۱۵

سازمان‌های جبهه ملی ایران در اروپا

دکتر پرویز داورپناه، علی شاکری زند، مهندس مهدی مقدس زاده