آرش عزیزی

ریشه‌های روز جهانی کارگر در واقع به طبقه‌ی کارگر آمریکا باز می‌گردد، اما از آن‌جا که این روز پس از به قدرت رسیدن کارگران در روسیه در سال ۱۹۱۷ بیشتر با نام ایدئولوژی‌های کارگریِ سوسیالیسم و کمونیسم شناخته می‌شد، آمریکا در کوران جنگ سرد از این روز دوری کرده بود و روز دیگری در ماه سپتامبر را روز کارگر اعلام کرده بود که جنبه بیشتر تفریحی داشت تا مبارزاتی. کانادا هم در این زمینه راه آمریکا را پی گرفته بود و طرفه اینجا که در طول قرن بیستم روز جهانی کارگر در زادگاه آن و در کانادا به رسمیت شناخته نمی‌شد.

در سال‌های اخیر اما تلاش‌های بسیاری بوده است که روز جهانی کارگر، اول ماه مه، در آمریکا و کانادا به رسمیت شناخته شود. در‌ آمریکا گروه‌های دفاع از حقوق مهاجرین در سال‌های گذشته پرچم این روز را در دست داشته‌اند.

در کانادا نیز گروه‌های چپ مختلف و گروه‌های حقوق مهاجرین به تلاش‌های مشابه دست زده‌اند. از جمله شاخه‌های  دو حزب کمونیست کارگری ایران و عراق در کانادا در چند ساله گذشته به تلاش‌هایی در این زمینه دست زده بودند. سازمان”هیچ کس غیر قانونی نیست”در سال‌های گذشته این روز را البته نه به نام “روز کارگر”که با شعار”وضعیت قانونی برای همه”و در دفاع از حقوق مهاجرین برگزار کرده بود.

سال ۲۰۱۰ را می‌توان نقطه عطفی در بزرگداشت اول مه در کانادا دانست. چرا که نه تنها شاهد برگزاری دو تظاهرات بزرگ در دو سوی تورنتو بودیم که اتحادیه‌های کارگری نیز تظاهرات و مراسم باشکوهی با حضور همه‌ی رهبران اصلی اتحادیه‌ها در شهر کارگری همیلتون برگزار کردند.

در تورنتو، دو تظاهرات برگزار شد.

گروه کانادایی فایت بک پلاکاردهایی در دست داشتند که روی آن نوشته بود کارگران ایران تنها نیستند

حدود دو هزار نفر در شرق شهر در تظاهراتی که سازمان”هیچ کس غیر قانونی نیست” برای اولین بار با نام”روز جهانی کارگر”سازمان داده بود، شرکت کردند. بیشتر گروه‌های ایرانی از جمله شورای دفاع از مبارزات مردم در ایران و گروه‌های چپ ایرانی نیز در این تظاهرات شرکت داشتند و شعارهایی در دفاع از حق کارگران در ایران و همبستگی با اعتصاب کارگران تکل در ترکیه داده شد. تظاهرکنندگان پرچم‌هایی با شعار”جیسون کنی را اخراج کنید” (اشاره به وزیر مهاجرت دولت محافظه‌کار) در نقاطی از شهر آویزان کردند.

در غرب شهر شاهد تظاهرات کوچکتری بودیم که ائتلافی از سازمان‌های چپ با نام‌”جنبش اول مه”سازمان داده بود. این تظاهرات با شعارهای کارگری‌تری مثل”کارگران جهان متحد شوید”برگزار شد و خط چپ‌تری داشت. تظاهرکنندگان پس از پایان تظاهرات مراسمی با اجرای موسیقی و … برگزار کردند و غذاهایی که فیلیپینی و لاتین‌تبارها تهیه کرده بودند به شرکت‌کنندگان فروخته شد.

علاوه بر دو تظاهرات مختلف، جشن‌های بسیاری نیز در شهر برقرار بود و از جمله واحدهای حزب کمونیست ایران و حزب کمونیست کارگری ایران به همراه حزب کمونیست کارگری چپ عراق جشنی در شرق تورنتو برگزار کردند.

در روز یکشنبه دوم مه نیز برخی گروه‌های چپ ایرانی تظاهراتی در حمایت از مبارازت کارگران ایران در میدان مل لستمن در شمال شهر ترتیب دادند.