مروری بر تعالیم بهایی
آیا می‌توان آن نیروی ناپیدا ولی موجود را که آفریننده این جهان است شناخت و یا شناخت او در حد ادراک انسان می‌باشد؟
بر طبق تعالیم آئین بهایی ذات خداوند قابل شناسایی نیست. هیچ زبان و بیانی قادر به توصیف خداوند نیست و هیچ تفکری نمی‌تواند خداوند را درک کند، زیرا آنچه در مورد خداوند گفته و نوشته شود محصول افکار محدود فهم بشری است و ارتباطی با عالم حق ندارد.
حضرت عبدالبهاء می‌فرمایند: ما از برای حقیقت الوهیت (رتبه خداوندی) اسماء (نام‌ها) و صفاتی بیان کنیم و به بصر و سمع (بینایی و شنوایی) و قدرت و حیات و علم ستایش نماییم. اثبات این اسماء و صفات نه به جهت اثبات کمالات حق است بلکه به جهت نفی نقایص است. چون در عالم امکان نظر کنیم مشاهده نمائیم که جهل نقص است و علم کمال، لهذا گوییم که ذات مقدس الهیه علیم است و عجز نقص است و قدرت کمال. گوییم که ذات مقدس الهیه قادر است نه این است که علم و بصر و سمع و قدرت و حیات او را کماهی (آن طوری که باید) ادراک توانیم زیرا آن فوق ادراک ماست.
به گفته دیگر خداوند را حتی به صفاتی مثل دانا و بینا و توانا و غیره نمی‌توان شناخت. صفات ساخته ذهن و فکر ماست و محدود در معنی و مفهومی خاص می‌باشد. مثلاً چون جهل و کوری و نادانی را نقص می‌دانیم، لذا خداوند را دانا و بینا خطاب می‌کنیم حال آن که به هیچ وجه قادر به درک دانایی و کمال خداوند آن چنان که در عالم حقیقت هست نیستیم.
حضرت بهاءالله می‌فرمایند: هر که ادعای شناسایی ذات خداوند را بنماید جاهل‌ترین مردمان است و در جایی دیگر می فرمایند: (ترجمه) نخستین دستوری که خداوند بر بندگان خود بنوشت شناختن محل اشراق وحی (درخشش الهام گرفتن) و سرچشمه احکام اوست یعنی کسی که نماینده خداوند است. بنابراین باید گفت که خداوند را فقط می‌توان در پیامبران و فرستادگان او که به روح ممتاز الهی مزین هستند شناخت. آنان برگزیدگانی هستند که می‌توانند مانند آیینه‌ای شفاف جلوگاه نور خداوند قرار گیرند و بیانگر اراده او و وسیله‌ای برای رساندن فیض او به بشر باشد.
به بیان حضرت عبدالبهاء رابطه پیامبران با خداوند مثل رابطه آفتاب با آیینه است. همانطور که آفتاب هرگز وارد آیینه نمی‌شود ذات خداوند نیز هرگز وارد بدن بشری پیامبر نمی‌شود بلکه به مانند اشعه آفتاب که از افق بسیار دور بر آیینه می‌تابد اراده و خواست و پیام خداوند از مقام الهی و درک ناشدنی خود بر آیینه وجود پیامبر درخشش می‌یابد.
تجسم خداوند در عالم وجود نیز مانند عقاید وحدت وجود و تجسم خداوند به صورت انسان مخالف عقیده بهائیان و غیر قابل قبول است و هر یک از این دو عقیده در آثار حضرت بهاءالله رد شده‌اند.
صدها مناجات در آثار بهایی در ستایش خداوند و شهادت به فردانیت و وحدانیت او و این که جز او خدایی نیست و در فهم مقامش همه عاجزند نشان روشنی در تعالیم و باورهای آئین بهایی می‌باشد.
خوانندگان عزیز، در صورتیکه مایل به دریافت نسخه ای از مقاله فوق از طریق ایمیل هستید و یا راجع به تعالیم بهائی سؤالی دارید لطفا با ما تماس بگیرید: پیامگیر : ۷۴۰۰-۸۸۲-۹۰۵ ، ایمیل: anyquestionsplease@gmail.com
وب سایت برای برخی از کتابهای فارسی بهائی : www.reference.bahai.org/fa
