بهائیان ایران به حکم حکومت‌های وقت هرگز مجاز نبوده‌اند که آثار و حقایق آئین بهایی را در میان هموطنان خویش آزادانه انتشار دهند تا مردمان آن مرز و بوم آگاهی لازم بر حقایق اساسی این آئین نوین را بدست آورند. مبنای اطلاعات ایرانیان از این آئین مطالعه نوشته‌های دشمنان و مخالفین آن است که به صورت ردیه‌های مختلف و مقالات بیشمار و در لابلای نوشته‌های تاریخ نویسان قاجار و از آن پس در جراید و نشریات نشر یافته و یا روایاتی است که از دهان علما و مخالفین به طرق مختلف و تحریک آمیز بر منابر و مجامع گفته شده و به گوش مردمان رسیده است و در نتیجه برخی از مردم ایران حتی از شنیدن نام بهایی استیحاش و بیم دارند و گروهی دیگر که به دنبال اطلاعاتی در باره این آئین هستند هر چه در باره بهائیت نوشته یا گفته شده را به آسانی پذیرفته و دنبال تحقیق بیشتری نمی‌روند.
با توجه به اعلامیه جهانی حقوق بشر که حامی آزادی عقیده و بیان و اشاعه اطلاعات و افکار از طریق رسانه‌های گروهی می‌باشد، و با در نظر گرفتن فضای آزاد جراید در کانادا که متکی به حمایت قانون اساسی کشوری و حقوقی است حدود پنج سال پیش تصمیم گرفته شد که مقالاتی تحت عنوان (مروری بر تعالیم آئین بهایی) در روزنامه محترم شهروند منتشر گردد.
در اینجا لازم می‌دانیم که از مسئولین محترم مجله شهروند که آزادی بیان را محترم شمرده و چنین فرصتی را برای نویسندگان بهایی فراهم نموده‌اند نهایت قدردانی و تشکر را بنمائیم.
اکنون قسمتی از مضمون بیانات حضرت بهاءالله راجع به مطبوعات و رعایت اصول نگارش آن ذکر می‌شود:
“مطبوعات به اظهار نظرات و عقاید بشر کاملاً میدان دهد و از این که مورد سوء استفاده در باب غرض شخصی و چه عمومی قرار گیرد ابا کند.”
بنابراین مجله شهروند نهایت خوشوقتی برای جامعه ایرانیان می باشد.
هدف و مقصود از نگارش این گونه مقالات این است که توهمات نادرستی که در طول سالیان گذشته در اثر تبلیغات تحریک آمیز به منظور ایجاد آتش نفاق و دشمنی علیه آئین بهایی و بهائیان در افکار هم میهنان ارجمند نقش بسته را برطرف کنیم تا بر خوانندگان عزیز روشن گردد که قضیه و ماجرای آنچه علیه آئین بهایی گذشته و می‌گذرد جز آن است که در ردیه‌ها و جراید نوشته شده و می‌شود و یا بر زبان رانده می‌شود.
از خصوصیات نمایان آئین بهایی این است که در آن افرادی که به عنوان روحانی حرفه‌ای که مرجع مردمان در امور دین باشند و به عنوان‌هایی از قبیل خاخام و کشیش و ملا پیشوای معنوی مؤمنان باشند، وجود ندارد.
آئین بهایی از هر نوع خرافاتی عاری بوده، علم و خِرد را برتر از هر چیز می‌داند و تا آنجا پیش می‌رود که می‌گوید دین باید با علم و عقل هم‌خوانی داشته باشد. در این آئین از مجازات‌های سنگین (در دوزخی آتشبار) و همچنین بهشت و حوض کوثر و … خبری نیست و دین را سبب و موجب دوستی و یگانگی می‌داند. مضمون فرموده حضرت بهاءالله در این مورد چنین است:
” دین باید سبب الفت باشد، سبب ارتباط بین بشرباشد، رحمت پروردگار باشد. اگر دین سبب عداوت شود و سبب جنگ گردد عدمش بهتر، بی‌دینی به از دین است. “
آئین بهایی برای امروز و عصر حاضر آمده، مشکلات امروز را در نظر می‌گیرد و جوابگوی احتیاجات بشر امروز می‌باشد.
تعالیم و نوآوری‌های آن در هیچ یک از ادیان پیشین دیده نمی‌شوند زیرا مظهر عالی‌ترین تکامل نظم اجتماعی بشر است.
بی‌شک آنچه تاکنون تحت مقالات مختلف بهایی نگاشته شده مشتی از خروار، نمونه‌ای از بسیار و روزنه‌ای باریک به سوی حقایق و واقعیت‌ها ست.
با این همه، امید است که خواننده عزیز را بکار آید، سودمند افتد و بر آگاهی بیفزاید و جانب انصاف مراعات شود.
خوانندگان عزیز، در صورتیکه مایل به دریافت نسخه ای از مقاله فوق از طریق ایمیل هستید و یا راجع به تعالیم بهائی سؤالی دارید لطفا با ما تماس بگیرید: پیامگیر : ۷۴۰۰-۸۸۲-۹۰۵ ، ایمیل: anyquestionsplease@gmail.com
وب سایت برای برخی از کتابهای فارسی بهائی : www.reference.bahai.org/fa
