چنانکه همگی آگاهیم یکشنبه گذشته در مسجدی در ناحیه ریچموند هیل برنامه ای برای “بزرگداشت” آیت اله خمینی از سوی مرکز اسلامی بزرگ شهر تورنتو ترتیب داده شده بود. پیرو علنی شدن این برنامه سیل اعتراض های ایرانیان کانادا و گروه ها و جریان های سیاسی به این برنامه در صفحات فیس بوک و تارنماها بالا گرفت و تا بدانجا پیش رفت که تعدادی از نمایندگان پارلمان اونتاریو از منطقه و نواحی اطراف مسجد مذکور با درخواست جناب آقای دکتر مریدی نماینده محترم پارلمان اونتاریو از ناحیه ریچموند هیل هم وارد میدان شده و از همگی ایرانیان در تورنتو خواستند که برای اعتراض به این عمل در روز یکشنبه ساعت ۴ بعدازظهر همان روز یکشنبه ۳۱ مه در مقابل مرکزمذکور به آنان بپیوندند. افزون بر آن همان گونه که در اطلاعیه دو عضو دیگر هیات مدیره کنگره ایرانیان کانادا آمده بود، انتظار می رفت تا بنا بر نقشی که آیت اله خمینی در پایمال کردن حقوق اولیه انسانی در ایران داشته، کنگره ایرانیان به سرعت وارد صحنه شده و هدایت جریانات اعتراضی را به دست گرفته و آن را مدیریت نماید، اما در کمال تاسف و ناباوری کنگره ایرانیان کانادا ضمن بی اعتنایی به این امر بسیار مهم هیچ اقدامی در این باره انجام نداده، بلکه حتا از صدور یک بیانیه اعتراضی هم طفره رفت!
آیت اله خمینی نماد بارز نقض حقوق بشر در دنیای معاصر
کشور ایران و مردم شریف آن بیش از ۳۶ سال است که تاوان افکار پوسیده و ما قبل تاریخ مردی را می پردازند که با گسترش و ترویج سیاست های غیرانسانی همراه با به کارگیری احکام اسلامی قرون گذشته، سرزمین ایران را به دوران تاریک چندین قرن پیش رانده است. اندیشه و سیاست های ضد بشری آیت اله خمینی و جانشینان بعدی وی همراه با اعمال شدیدترین روش های سرکوب، شکنجه و اعدام مخالفان، ضمن تجاوز به حقوق و آزادی های پایه ای زنان و کودکان و اقلیت های دینی و قومی افزون بر ایجاد فضای رعب و وحشت و خفقان داخلی تمامی قوانین و مقررات بین المللی را هم به سخره گرفته و با گروگان گرفتن دیپلمات ها و تجاوز به سفارت خانه های کشورهای دیگر و توهین به آرا و مصوبات سازمان ملل متحد عدم سازگاری و پایبندی خود را با تمدن جهانی و اصول شناخته شده حقوق بشر و در عرصه بین المللی نیز به اثبات رسانیده است.
گستره و شدت رفتار غیرانسانی و غیرمتمدنانه آیت اله خمینی و یاران وی به درستی نماد بارز نقض حقوق اولیه بشر و آزادیهای فردی پایه یی می باشد. پایمالی حقوق انسانی در ایران چنان دهشتناک و غیرقابل دفاع است که ایرانیان در هر گوشه ای از جهان و بویژه در جوامع دمکراتیک و آزاد آن را قاطعانه محکوم کرده و با این کار علاوه بر مرزبندی با پیروان و حاکمان فعلی و در مخالفت و افشا آنان که خود را به شکلی “ایرانی” هم می نامند به تلاش برای شناساندن تمدن و فرهنگ اصیل و واقعی ایران و ایرانیان اهتمام می ورزند.
سکوت و بی عملی هیات مدیره جدید
اخیرا شاهد بودیم که چهار عضو جدید هیات مدیره کنگره با هیاهوی بسیار در طول چند ماه گذشته و همراه با استفاده از رانتهای مطبوعاتی خاص و به کارگیری شگردهای غیرمسئولانه و نادرست با شعارهای طرفداری از حقوق ایرانیان کانادا، حقوق بشر، پاسخگویی، قانون گرایی و شفافیت موفق به تصرف صندلی های هیات مدیره شدند. با اضافه شدن چهار عضو جدید که با پلاتفرم مشابه با سه عضو دیگر فعلی هیات مدیره (آقایان بهروز آموزگار، فرهنگ فرید و رضا قاضی) اکثریتی قاطع را تشکیل می دهند، انتظار می رفت تا هیات مدیره جدید بلافاصله و در همین گام نخست محکومیت مراسم مسخره و بسیار زشت “بزرگداشت” آیت الله خمینی در شهر تورنتو را که در تقابل مستقیم با منشور حقوق و آزادیهای کانادا بوده و ضمن توهین آشکار به تمام ایرانیان ـ کانادا در تضاد کامل با فرهنگ اصیل ایرانی نیز می باشد، بواسطه اهمیت آن در دستور کاری فوری و نخستین خود قرار داده و حداقل با انتشار بیانیه ای رسمی این مراسم را که زیر گوش این نهاد برگزار گردید تقبیح و محکوم نمایند. اما آنچنانکه از اطلاعیه دو عضو اقلیت هیات مدیره استنباط می گردد متاسفانه هیات مدیره جدید از این کار بسیار مهم و خطیر عامدانه سر باز زد و از آن شانه خالی نمود.
برگزاری موفقیت آمیز مراسم اعتراض به “بزرگداشت” آیت اله خمینی
روز یکشنبه ۳۱ ماه مه علیرغم هوایی نامساعد و بارانی و نبود دسترسی به وسایل حمل و نقل عمومی و کمبود پارکینگ در محل، بیش از ۷۰۰ نفر از ایرانیان کانادایی و تعدادی از کانادائیان در مقابل مسجدی که محل برگزاری جلسه “بزرگداشت” خمینی بود گرد هم آمده و همراه با چندین عضو پارلمان انتاریو و با پیام های پشتیبانی از سوی نمایندگان کلیه احزاب سیاسی کانادا اعتراض و مخالفت خود را به برگزار کنندگان این مراسم مضحک و پرسش برانگیز با صدای رسا و بلند اعلام داشتند. در این برنامه با شکوه نامه های اعتراضی بیش از ۱۰۰ نفر از کنشگران و فعالان اجتماعی و سیاسی و چهره های شاخص کامیونیتی – که اغلب نیز عضو کنگره می باشند – به دفتر جناب آقای نخست وزیر هارپر و نامه اعتراضی دیگری که از سوی دانشگاهیان و روزنامه نگاران و دانشجویان در ارتباط با “مجلس بزرگدا شت خمینی” منتشر گردیده بود پخش و خوانده شد، اما در کمال شگفتی و با تاسف فراوان هیچ گونه پیام و یا بیانیه رسمی از سوی کنگره ایرانیان کانادا منتشر و یا خوانده نشد!
عملکرد بسیار پرسش برانگیزهیات مدیره جدید
ما، گروهی از اعضا کنگره ایرانیان کانادا و امضاکنندگان این نامه سرگشاده سکوت و بی عملی اعضای جدید هیات مدیره کنگره و سه همکار دیگرشان را در صدور بیانیه رسمی به منظور تقبیح این مراسم توهین آمیز و مشکوک به شدت محکوم می نماییم. پرسش اصلی ما از اعضا جدید هیات مدیره و سه عضو دیگر این است: شما که چندی پیش با دست آویز قرار دادن بند اول اساسنامه کنگره و با هیاهو و جوسازی ساختگی خود را طرفدار جدی “حفاظت از منافع کامیونیتی ایرانی ” قلمداد می نمودید، سکوت و بی عملی عامدانه خود را در صدور بیانیه رسمی برای محکومیت مراسم “بزرگداشت خمینی” چگونه توجیه می نمائید؟ چه ضربه ای به کامیونیتی ایرانی بالاتر از این که در بزرگ شهر تورنتو و در قلب تجمع ایرانیان کانادایی عده ای مشکوک و معلوم الحال به “بزرگداشت و نکوداشت ” شخصی بپردازند که سند قتل عام هزاران آزادیخواه به بند کشیده شده را امضا و صادر نموده است؟ آنهم در کشور کانادا که مجلس آن به عنوان نخستین مجلس دنیا این قتل عام را جنایت علیه بشریت نام نهاده و با اکثریت کامل آن را به تصویب رسانیده است! به راستی اعضا پارلمان کانادا چنانچه دریابند که “کنگره” ایرانیان شاهد و ناظر بوده که در زیر گوش اعضا هیات مدیره اش مراسم “بزرگداشت” دستور دهنده قتل عام آزادی خواهان و زندانیان سیاسی ایران برگزارگشته و صدا و اعتراضی از این “کنگره” در نیامده، از ایرانیان کانادا چه ارزیابی خواهند داشت؟!
دولتمردان کانادایی پس از این به ایرانیان کانادا چگونه خواهند نگریست و خواسته های آنان را چگونه پاسخ خواهند داد؟ پاسخگوی صدمه یی که این حرکت نابخردانه به منافع کامیونیتی ایرانی وارد می آورد کیست؟
حرکت زیانبار هیات مدیره جدید در عدم صدور بیانیه در محکومیت بزرگداشت آیت اله خمینی و همراهی نکردن آنان با گردهمایی اعتراضی در پایتخت ایرانیان کانادا زنگ خطری بسیار جدی است که می بایستی از سوی همه آنانی که خود را ایرانی اصیل و واقعی و صلح دوست و پایبند به منشور حقوق و آزادیهای کانادا می پندارند، به شدت محکوم و تقبیح گردد. همچنین در ادامه بایستی از ۷ عضو هیات مدیره که در این باره عامدانه کوتاهی کرده اند بازخواست جدی و فوری به عمل آید.
فراموش نگردد که “پاسخگو بودن” یکی از شعارهای اصلی انتخاباتی اعضای جدید هیات مدیره بود.
ساعده اسماعیلی- طاها حسنیانی- پروین جهانشاهی- علی گشتاسبی – دکتر آویده مطمئن فر- بیژن یحیی پور-
هموطن ارجمند جناب آقای باقری،
با درود و خوش آمد گویی به شما عضو جدید به کنگره ، مایلم تا بابت پرسشی که مطرح فرموده اید به عنوان کسی که چند سالی است در کنگره ایرانیان فعال هست و از اساسنامه آن هم تا حدودی آگاهی دارد، توضیحات زیر را برای شما ارائه نمایم.
آقای باقری، با احترام بایستی خاطر نشان سازم که نقل قول شما از اساسنامه کنگره که در ابتدای نوشته تان آمده نادرست است. بعبارتی جمله شما مبنی بر اینکه: ” یکى از مهمترین بخشهایى که مرا به اینکار تشویق کرد، مرور اساسنامه بود که در آن به غیر پارتیزان بودن و غیر سیاسى بودن کنگره اشاره شده ” نادقیق و نادرست است و در هیچ بند اساسنامه چنین چیزی عنوان نشده. اگر اشاره شما به خط اول اساسنامه است که میگوید:
Iranian-Canadian Congress (“ICC”) is a not for profit, non-partisan and nonreligious organization that is committed to the Canadian Charter of Rights and Freedoms. The objectives of the organization are as follows:
بایستی توجه نمود که در ابتدای اساسنامه عبارا ت غیر انتفاعی ، غیر پارتیزان و غیر مذهبی آمده ولی غیر سیاسی در آن دیده نمیشود. شاید در کمیته بررسی و مرور اساسنامه فرد یا افرادی اینرا به نا درست برای شما ترجمه و یا تفسیر نموده اند. علاوه برآن در ادامه این بندعنوان شده که کنگره به منشور حقوق و آزادی های کانادا متعهد و پایبند نیز میباشد.
همچنین بایستی خاطر نشان سازم که بر عکس آنچه که تصور میفرمایید اتفاقا اساسنامه کنگره بر سیاسی بودن کنگره ایرانیان کانادا به صراحت تمام اشاره کرده و بر آن تاکید دارد. در این رابطه توجه شما دوست گرامی را به اهداف کنگره در ذیل جلب مینمایم:
１. در بند اول اساسنامه کنگره ایرانیان کانادا که اهداف کنگره در آن آورده شده، هدف نخستین کنگره چنین عنوان شده است:
– To uphold the interests of the Iranian Canadian community and their well-being in social, economic, political and cultural spheres.
ترجمه فارسی: حفاظت از منافع جامعه ایرانیان –کانادا و سالم نگاه داشتن آن در کلیه زمینه های اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی.
هدف پنجم از تاسیس کنگره در همان بند نخست نیز تاکید دارد که:
– To identify, present and promote the leaders of the Iranian-Canadian community who can be a voice for the community and to assist them in becoming prominent members of the Canadian society in all levels of civic life including Municipal, Provincial and Federal level.
شناسائی، معرفی و پیشبرد رهبرانی از جامعه ایرانیان – کانادا که میتوانند صدایی برای ایرانیان بوده و یاری نمودن آنان برای آنکه بتوانند به چهره هایی برجسته در جامعه کانادا در تمامی سطوح جامعه مدنی مشتمل بر شهرداری ها ، استانها و فدرال تبدیل گردند. منبع : تارنمای کنگره
بنابرین ملاحظه مینمایید که اساسنامه به شفافی بر سیاسی بودن کنگره تاکید دارد.
اما در ارتباط با اظهار نظر جنابعالی در خصوص بیانیه گروهی از اعضا یادآور میگردد که همانگونه که در این نامه سر گشاده آمده ، اعلام نظر رسمی کنگره ایرانیان کانادا در تقبیح و محکوم کردن کسانی که به تمجید و بزرگداشت فردی که مسبب شکنجه، ترور، سرکوب و کشتار و آواره گی بسیاری از ایرانیان و احتمالا جنابعالی گردیده و حقوق اولیه آنان را کاملا پایمال نموده در چا رچوب اساسنامه کنگره بوده و از وظایف کنگره ایرانیان کانادا محسوب میشود. کنگره همانطوریکه در خط نخستین اساسنامه آن در بالا اورده شده به منشور حقوق و آزادی های کانادا متعهد و پایبند نیز میباشد. بنابراین حداقل کاری که از کنگره انتظار میرود محکوم کردن “بزرگداشت ” کسی است که حقوق و آزادی های اولیه بشر را پایمال کرده است. تصدیق میفرما یید که این کار کنگره قبل از اینکه یک عمل سیاسی باشد یک کار بشر دوستانه و انسانی است.
امیدوارم که با توضیحات فوق توانسته باشم در حد امکان به پرسش های جنابعالی پاسخ دهم.
با احترام و آرزوی موفقیت برای شما و کنگره ایرانیان
من به تازگى عضو کنگره ایرانیان شده ام و یکى از مهمترین بخشهایى که مرا به اینکار تشویق کرد، مرور اساسنامه بود که در آن به غیر پارتیزان بودن و غیر سیاسى بودن کنگره اشاره شده و پس از پرس و جو از کسانى که تبلیغات کنگره را مى کردند و تأیید و تأکید آنها بر این مطلب که کنگره تنها در زمینه ى مسائل جامعه ى ایرانى در داخل کانادا موضع گیرى خواهد کرد عضو آن شدم. من نمى دانم که امضاء کنندگان زیر که گویا یکى از آنها نامزد انتخابات اخیر هم بوده با این نامه چه منظورى را دارند. آیا کنگره قبل از عضوگیرى سیاسى نیست و پس از عضوگیرى و بالارفتن اعضا سیاسى مى شود؟ البته مى توان گفت که اساسنامه داراى شفافیت مناسبى براى تعریف ترکیب “سیاسى بودن” ندارد اما وقتى کارگزاران آن که به عضوگیرى مشغولند آنرا به روشنى اعلان مى کنند، آیا نباید پایبندى اخلاقى نیز به گفته ها باشد؟!
فکر مى کنم که حداقل این بى موضعى از طرف هیئت مدیره کار درستى بوده و امضاء کنندگان نامه ى بالا اساسنامه را به درستى نخوانده اند یا تعریف خودشان را از آن دارند.
امیدوارم یکى از اعضاى هیئت مدیره در مورد وجه قانونى این مطلب توضیحى بدهند.