برای حاشیه دوزی این متن
یک تور ساده‌ی مشکی
پیشنهاد می‌کنم
(هزینه ایاب و ذهاب
به عهده‌ی نویسنده است)
پرسه می زنم
توی این کاغذها….
درگیر کابوس‌های تلخی شده
این تن.
نمی‌رود از من.
پرسه می‌زنم
توی خودم
رمز عبور را فراموش کردم
پیچیده می شوم
سنگ نیستم نه
تنها از تو
نشانه‌ی کامل تری می خواستم
پرینتی حقیقی شاید….
خودم به روایت خودم
نوشته می شوم
توی دلتنگی هام
حتا کشته می شوم
و می زنم به کوچه ی دیگری….
دارم به ساعت خودم نزدیک می شوم
ساعت برگشت عمود تو
روی افق های صورتم
ساعت تمایل عجیب تو
به واکاوی ی چین‌های دامنم.
توی دلم
جنگی در گرفته
که نمی توانم
برقصم
حتا اگر
والس ملایمی
تو را به یاد من بیاورد.
هنوز مستبد
توی خودم هستم
نه
اصرار نکنید؛
من هرگز نمی‌رقصم.
