مروری بر تعالیم بهائی
در آئین بهائی بر اهمیت عدل و انصاف و استقلال قوه قضائیه به خاطر کمک در اصلاح جامعه تاکید شده و وظیفه تربیت متوجه همین پایه اساسی گردیده است.
حضرت بهاءالله می‌فرمایند:
“عدل و انصاف دو حارسند (نگهبان) از برای حفظ عباد …”
عدل و انصاف باید از کودکی در نهاد طفل با تربیت صحیح در خانواده انجام پذیرد و همین طور باید با تأمین عدالت به تربیت اخلاقی، رشد شخصیت افراد و تحکیم همبستگی اجتماعی دامنه تبهکاری را بسیار محدود ساخت.
حضرت عبدالبهاء می‌فرمایند:
“اما مدنیت الهیه نفوس بشر را چنان تربیت نماید که نفسی ارتکاب جرایم ننماید…”
هدف نهایی آن است که در شهروندان چنان منش والایی جایگزین شود که اصولاً ارتکاب به جرم و گناه را تجاوز به شخصیت انسانی خویش تلقی کنند.
حضرت عبدالبهاء می‌فرمایند:
“پس باید نفوس را از (کودکی) چنان تربیت نمود که اکتساب جرایم ننمایند بلکه جمیع همت‌شان بر اکتساب فضائل باشد و نفس جرم و قصور را اعظم عقوبت شمرند و نفس خطا و عصیان (گناه) را اعظم از حبس و زندان دانند…”
راهنمایی‌های آئین بهائی در اجتماع برای جلوگیری از جرم و جنایت را می‌توان از جوانب مختلف مورد بررسی قرار داد و تدابیری که در زیر اشاره می‌شود گزیده‌ای از این راهنمائی‌هاست که در هماهنگی عملی به نتیجه مطلوب می‌رسد.
- با تعدیل معیشت و تأمین نیازمندی‌های اولیه برای همگان می‌توان از بخش بزرگی از جرم‌هایی که به سبب نیازمندی مادی مرتکب می‌گردد جلوگیری نمود.
- آموزش و پرورش روحانی برای همگان می‌تواند در منش و کردار فردی و اجتماعی موجد انقلابی اخلاقی شود که رفتار نیک و قانونی را به کانون منش انسانی بدل سازد.
- رعایت عدالت اجتماعی در تمامی زمینه‌ها و حس اعتماد به نهادهای اجرایی و قانونگذار خود عامل مهمی در جلوگیری از رفتار غیر قانونی است.
- رهبران سیاسی و مذهبی جامعه با رعایت موازین اخلاقی و رفتار قانونی نمونه و سرمشق رفتار نیک برای همه جامعه‌اند و به ویژه نهادهای دینی در این میان از نقشی مهم و مؤثر برخوردارند.
- موازین جزایی باید مورد تجدید نظر قرار گرفته و جنبه قصاص که همان انتقام است حذف گردد.
حضرت عبدالبهاء می‌فرمایند:
“اگر نفسی به نفسی ظلمی کند، ستمی کند، تعدی کند و آن شخص مقابله به مثل نماید این انتقام است و مذموم (بد) است…”
با توجه به نکات یاد شده می‌توان نتیجه گرفت که از نظر آئین بهائی ارتکاب به جرم در حقیقت نتیجه ناتوانی جامعه به ویژه نارسایی پرورش، تربیت اخلاقی و اجتماعی نباید و نمی‌تواند تنها متوجه کودکان باشد بلکه همه رسانه‌ها و نهادهای اجتماعی جامعه باید در راه استرداد ارزش‌های انسانی بکوشند.
با استوار شدن عدالت اجتماعی و برانگیختن احساس همدردی در اجتماع می‌توان وقوع جرم و جنایت را کم کرد.
آئین بهائی چشم‌پوشی از خطاها و گناهان را جایز نمی‌داند ولی در بعضی موارد عفو و بخشش را والا می‌داند.
رعایت عدالت اجتماعی در تمامی زمینه‌ها و نسبت به همه کس خود عامل مهمی در جلوگیری از رفتار غیر قانونی است.
حضرت عبدالبهاء می‌فرمایند:
” حبس‌خانه‌ها به جهت زجر ارباب جرائم تأسیس شده است… پس فرق است در این که نفوس را از قبیح (زشتی‌ها) و جرایم به واسطه زجر و قصاص و شدت انتقام منع نمائیم و یا آن که چنان تربیت کنی که نفوس بدون حذف از زجر و انتقام و قصاص از جرایم اجتناب نمایند بلکه نفس جرایم را جزای اعظم شمرند.”
خوانندگان عزیز، در صورتیکه مایل به دریافت نسخه ای از مقاله فوق از طریق ایمیل هستید و یا راجع به تعالیم بهائی سؤالی دارید لطفا با ما تماس بگیرید: پیامگیر : ۷۴۰۰-۸۸۲-۹۰۵ ، ایمیل: anyquestionsplease@gmail.com
وب سایت برای برخی از کتابهای فارسی بهائی : www.reference.bahai.org/fa
