در رأس تمامی تصمیم گیری ها برای سال ۲۰۱۷ این مساله مهم مد نظر مدیران ارشد صنعت بیمه بوده که آیا لازم است سال جدید را بدون نقش بروکرها برنامه ریزی کنند یا اینکه این نقش را نه تنها حذف نکنند، بلکه این گروه را مثل همیشه جزء بدنه اصلی صنعت بیمه ببینند و در روند توسعه این بخش سرمایه گذاری های لازم صورت پذیرد.

 در این بخش از مقاله این هفته اجازه می خواهد دو برنامه ریزی که از اواسط سال گذشته توسط برنامه ریزان مالی و بیمه ای در این راستا انجام گرفته به استحضار شما خوانندگان محترم برساند:

۱ ـ طراحی برای نرم افزارهایی که هر یک از خریداران بیمه ای (بیمه گذاران) بتوانند مستقیم از طریق تلفن های همراه و هوشمند خود هم مستقیم بیمه خریداری نمایند و هم در صورت لزوم نسبت به تغییرات لازم (حذف یا اضافه کردن شرایط و پوشش بیمه) اقدام نمایند. در این برنامه ریزی تمامی پوشش های بیمه ای به زبان ساده تعریف و خلاصه شده و برای مثال به سه طبقه بندی ضروری(قانونی)، مفید و مطلوب تقسیم شده است. برای نمونه اگر فردی در نظر دارد اتومبیلی خریداری نماید با توجه به نیاز خود یکی از آن موارد سه گانه را انتخاب و سپس با تلفن همراه خود از بارکد اتومبیل که در کنار در طرف راننده وجود دارد عکس گرفته و آن را برای شرکت بیمه می فرستد. با توجه به اینکه همه اطلاعات لازم در آن بارکد معلوم است و اطلاعات گواهینامه رانندگی که قبلا توسط بیمه گذار برای شرکت بیمه ارسال شده بیمه نامه صادر و به تلفن همراه ارسال می شود و با اتکاء به کارت بیمه موقت صادر شده اتومبیل می تواند مورد استفاده قرار بگیرد. این منوال برای تعویض اتومبیل یا هر حذف و اضافه ای قابلیت استفاده دارد. برای منازل مسکونی هم این روش عیناً صورت می پذیرد.

۲ ـ طراحی برای نرم افزاری که توسط بروکرها به کار گرفته می شود و با توجه به تعداد افراد و وضعیت خانوادگی می تواند پیش بینی نماید که برای مثال دو نفر شاغل در خانه قطعا دو اتومبیل لازم دارند و اگر در کاندو آپارتمان زندگی می کنند چه نیازهای بیمه ای را شامل می شوند و در زمان بچه دار شدن از چه پوشش های بیمه ای بایستی برخوردار باشند و در صورت تغییرات مثبت و منفی بازار اقتصادی چه محصول بیمه ای می تواند ایشان را حمایت  کند و این روند را برای یک خانواده تا ۵۰ سال می توانند ادامه دهند.

در مقام مقایسه کدام طرح اولویت اجرایی خواهد داشت؟ دست اندرکاران بر این اعتقادند که بیمه یک نیاز شخصی است و نمی توان آن را برای یک گروه یا جامعه یکسان دید و به عبارت دیگر همواره نیاز است که یک فرد آگاه (بروکر بیمه) در کنار بیمه گذار(خریدار بیمه) حضور داشته باشد تا بتوان تصمیمات صحیح اتخاذ شود. از این رو تمامی تلاشها برای نرم افزار شماره ۲ در سال ۲۰۱۷ دیده شد تا این سال هم حضور پر رنگ بروکرهای بیمه را در صنعت بیمه شاهد باشیم.

نظر شما چیست؟ آیا هنوز اعتماد و اطمینان لازم را به بروکر خود دارید و قادرید از توان حرفه ای ایشان در جهت برنامه ریزی های بیمه ای استفاده نمایید یا ترجیح می دهید از بیمه های گروهی و یکسان بهره ببرید؟