کانون زندانیان سیاسی ایران(در تبعید) به مناسبت تخریب بخش هایی از گورستان خاوران، بیانیه ای در تاریخ ٢٩ دی ١٣۸۷ با عنوان "جنایتکاران حاکم بخش هائی از  …


شماره ۱۲۱۳ ـ پنجشنبه  ۲۲ ژانویه ۲۰۰۹


 

کانون زندانیان سیاسی ایران(در تبعید) به مناسبت تخریب بخش هایی از گورستان خاوران، بیانیه ای در تاریخ ٢٩ دی ١٣۸۷ با عنوان "جنایتکاران حاکم بخش هائی از خاوران را تخریب کردند" صادر کرده است. متن بیانیه را در زیر می خوانید:

به گزارش تازه ای که از ایران رسیده است، جنایت کاران جمهوری اسلامی، بخشی از خاوران شامل چند گور دسته جمعی و انفرادی را با بولدوزر زیر و رو کرده و با ریختن خاک تازه و کاشتن درخت بر روی آنها، آثار جنایات خود و یکی از خونین ترین جنایات تاریخ معاصر ایران و بشریت را در زیر انبوهی از درختان پنهان کردند.

جمهوری اسلامی از زمان قتل عام زندانیان سیاسی در تابستان سال ۱۳۶۷ تا به امروز، سعی کرده تا این جنایت هولناک خود را به همراه قربانیانش دفن کند. حضور فعال خانواده ها و مقاومت آنها، توطئه های رژیم را همه ی این سال ها عقیم کرد. دستگاه های امنیتی رژیم، این بار از خانواده ها شروع کردند. آنها را در منازل شان بازجوئی کردند، به سازمان اطلاعات و امنیت رژیم بردند، به تهدید و ارعاب آنها پرداختند،  به مراسم سالگرد که خانواده ها در منازل شان برگزار کردند، حمله کردند و در نهایت با جلوگیری از برگزاری مراسم بیستمین سالگرد خاوران، زمینه را برای اقدامات جنایت کارانه خود، یعنی تخریب خاوران در هفته گذشته فراهم کردند. 

جانیان حاکم بر ایران فکر می کنند با پاک کردن آثار جنایت شان در خاوران، این جنایت هولناک شان را از صفحه تاریخ پاک خواهند کرد. تخریب خاوران، کوچک ترین خللی در آن به عنوان نماد هولناک ترین جنایت تاریخ معاصر ایران ایجاد نخواهد کرد. خاوران، خاوران خانواده ها، خاوران نماد خونین ترین دهه در تاریخ معاصر ایران باقی خواهد ماند و یکی از کانونهای مبارزاتی توده های مردم علیه رژیم خواهد بود. رژیم هرگز نمی تواند با تخریب خاوران، آثار جنایات خود را پاک کند. خاوران در پرونده جنایات رژیم برای همیشه ثبت شده است. تخریب خاوران، سند محکومیت رژیم است که همه ی این سال ها منکر قتل عام زندانیان شده است.

کانون زندانیان سیاسی ایران(در تبعید)، بار دیگر بر سازماندهی یک کارزار جهانی در اعتراض به تخریب خاوران و محاکمه جمهوری اسلامی به جرم کشتار هزاران زندانیان سیاسی در دهه ۶٠ تاکید می ورزد.