مژده ای دل که دگر بار بهار آمده است

شهروند ـ فرح طاهری: روز یکشنبه ۲۶ مارچ ۲۰۱۷ جشن نوروز گروه یاران به سرپرستی خانم مهوش ندیمی در مرکز ارشدان ارل بلز پارک برگزار شد. این جشنی بود پر از موسیقی و رقص و شادی. بعضی از خواننده ها با صداهایی کاملا حرفه ای می خواندند و تعجب برانگیز بود که چرا تا به حال خواننده و مشهور نشده اند. در این مراسم دکتر رضا مریدی نیز شرکت داشتند و با حضورشان موجب خوشحالی اعضای گروه یاران شدند.

خانم ندیمی با اشاره به اینکه نوروز، عید ایرانیان، از بهترین عیدهاست زیرا که در آغاز بهار است و زمین نو می شود، از کانادا سپاسگزاری کرد و گفت: این کشور از ما نپرسید دین ات چیه، کجایی هستی، نژادت چیه، درش را به روی ما باز کرد. علاوه بر این کلاس و قلم و بلیت اتوبوس در اختیار ما گذاشت تا بتوانیم زبان انگلیسی بخوانیم تا با مردم اینجا بیامیزیم.  این مکان را به رایگان در اختیارمان می گذارد تا جشن خود را برگزار کنیم.

او با اشاره به پرچم شیروخورشید نشان ایران گفت، این پرچم تفاوتی با پرچم های دیگر دارد، و آن نداشتن شمشیر در دست شیر است. در آینده ی ایران نیازی به شمشیر ندارد. شمشیر نشانه ی نفاق، جدایی، جنگ، خونریزی، خودی و غیرخودی، و … است.

او افزود، شمشیر آینده، قلم است. با قلم روشنگرانه می توان آگاهی را منتشر کرد و بر تیرگی ها چیره شد.

دکتر مریدی نیز در سخنانی ضمن تشکر از گروه یاران برای دعوت از ایشان و با اشاره به اینکه اولین بار است که در این جمع حضور می یابد گفت: واقعا زادگاه عزیز ما ایران گلستانی ست از فرهنگ ها و بخشی از این گلستان  را ما در همین جمع می بینیم: از آذربایجان تا بلوچستان، از لرستان تا خراسان، از گیلان و مازندران تا خوزستان، از کردستان تا بختیاری و قشقایی ها و بویراحمدی ها و حتی دوستان افغانستانی که در این جمع هستند؛ کشوری که زمانی جزو ایران بزرگ بوده  و با آنها دارای فرهنگ مشترک هستیم.

دکتر مریدی با اشاره به جشن نوروز، چهارشنبه سوری و سیزده به در گفت، رژیم جمهوری اسلامی سعی کرد این جشن ها و آئین ها را از بین ببره ولی موفق نشد و نخواهد شد و این آئین ها کمر این رژیم را خواهد شکست.

در مقابل دولت کانادا نوروز را رسمی کرد. نخست وزیر انتاریو در برنامه ی چهارشنبه سوری شرکت کردند و از روی آتش پریدند و در رقص مردم مشارکت کردند.

خانم ندیمی جمله ای به سخنان دکتر مریدی اضافه کرد و گفت، بزرگترین کاری که دکتر مریدی کرده است، رسمی کردن نوروز در انتاریو و در ادامه ی آن در کانادا، بوده است.

این جملات با تشویق بسیار حاضران مواجه شد.

yaran–Nowruz-23
yaran–Nowruz-22
yaran–Nowruz-21
yaran–Nowruz-20
yaran–Nowruz-19
yaran–Nowruz-18
yaran–Nowruz-17
yaran–Nowruz-16
yaran–Nowruz-15
yaran–Nowruz-14
yaran–Nowruz-13
yaran–Nowruz-12
yaran–Nowruz-11
yaran–Nowruz-10
yaran–Nowruz-9
yaran–Nowruz-8
yaran–Nowruz-7
yaran–Nowruz-6
yaran–Nowruz-5
yaran–Nowruz-4

حسن زرهی سردبیر شهروند نیز در سخنان کوتاهی گفته ای از زنده یاد فرامرز سلیمانی را نقل کرد که گفته بود، پس از انقلاب یک جهان ایرانی در دل جهان به وجود آمده است.

زرهی با اشاره به اینکه به ۵۲ کشور دنیا سفر کرده است، نمونه ای از جهان ایرانی را در کشورهایی که انتظار دیدن ایرانیان را نداشته برای حاضران گفت.

او همین جمع یاران و پاسداشت از نوروز و آئین های ایران زمین را، از جمله آن جهان ایرانی در دل جهان خواند.

خانم ندیمی با اشاره به نسرین الماسی و حسن زرهی که در این جشن حضور داشتند، گفت: کاری که این دو بزرگوار میکنند این است که خاطرات را جمع می کنند. چند سال پیش من در جمعی بودم و آقای زرهی هم بود. ایشان گفت شما خاطراتتان را از انقلاب بنویسید و ما آن را چاپ می کنیم. برای منی که از کشوری می آیم که همیشه تحت فشار بودم و هیچ آزادی نداشتم و هیچ حرفی نمی توانستم بزنم، حرف ایشان روی من خیلی تاثیر گذاشت. آمدم شبانه نشستم و نوشتم و فردا صبح به دفتر شهروند فکس کردم. با خانم الماسی هم تلفنی حرف زدم و گفتم می خواستم ببینم سر قولتان هستید یا نه؟

همان روز آقای زرهی به من زنگ زد و گفت خانم مطلب تان رو خوندم و شنیده بودم که چقدر شما را اذیت می کنند ولی این طور نمی دونستم. ایشان هفته ی بعد مقاله ی مرا در شهروند چاپ کردند. برای من باورکردنی نبود که مطلبم را چاپ کنند.

در این جشن چهار ساعته فقط دقایقی به سخنرانی اختصاص داشت، بقیه ی زمان به صرف ناهار و کیک و تنقلات و البته رقص و موسیقی گذشت.

این یکی از بهترین جشن هایی بود که من به عنوان گزارشگر شهروند رفته بودم. جمعی کوچک، صمیمی و واقعا هنرمند.

همگی پایدار و سلامت باشند.

آلبوم عکس های این برنامه را در فیس بوک شهروند  در اینجا ببینید