مروری بر تعالیم آئین بهائی

اعتقاد امری است اکتسابی نه وراثتی. با انسان زاده نشده بلکه پس از تولد به انسان آموخته می‌شود. اعتقاد مجموعه تفکراتی است که اگر در مسیری صحیح برای انسان‌ها قرار نگیرد ممکن است باعث تفرقه، دشمنی و حتی جنگ و سیتز میان انسان‌ها شود. اعقتاد قابل تغییر است زیرا زائیده تفکر می‌باشد و چون هر فکری قابلیت تکامل و تغییر دارد بنابراین نگاهداشتن و یا رها کردن آن نیز ممکن است. معتقدات انسان‌ها می‌تواند در پرتو یک فرهنگ و یا یک دین جلوه‌گر شوند. معتقدات مذهبی یعنی روش و روندی که انسان برای خود انتخاب می‌کند تا بر اساس تعلیمات آن مذهب زندگی کند. تعلیماتی که اگر جنبه‌های عقلانی و انسانی آن از یاد برده شوند تبدیل به یک مجموعه خرافاتی شده که پاپوش هر انسان آزادی‌خواه می‌شوند.

تعالیم، روندها و روش‌‌های مذهبی باید مطابق با احتیاجات بشری و موقعیت‌های زمانی و مکانی باشند، بنابراین هیچ روند و روشی نمی‌تواند برای مدتی طولانی ادامه پیدا کند مگر آن که نیازهای جامعه را برآورده سازد.

اگر اعتقاداتی نتوانند نیازهای جامعه را برآورده سازند موقعیت اجرایی خود را از دست می‌دهند اگر چه که با زور و ضرب به جامعه تحمیل گردند.

هزاران سال از عمر بشر می‌گذرد و انسان برای اداره و ادامه زندگی خود متوسل به روش‌ها و روند‌های بسیار گردیده و این چیزی جز روند طبیعی زندگی نمی‌باشد و خاتمه‌ای برای آن نمی‌توان تصور کرد. این جبر زمان است که بشر را وادار به دور انداختن قوانین و روندهای غیر قابل اجرا می‌کند. قوانین کهنه به دور ریخته می‌شوند و به جای آنها قوانین، روندها و روش‌های جدید بوجود می‌آیند.

تعداد کثیری از مردم معتقدات مذهبی خود را به خاطر آن که جنبه‌های عقلانی و انسانی آن تبدیل به خرافات گشته و دیگر نیازهای فردی و اجتماعی آنان را برآورده نمی‌سازند به دور انداخته و یا می‌اندازند. برای تعدادی از مردم عدم اعتقادات مذهبی منجر به بی‌اعتقادی به پروردگار نیز گشته و همراه با آن ارزش‌های اخلاقی نیز ناچیز شمرده شده و نهایتاً با خاموش شدن گرایش‌های اخلاقی، خودخواهی و خودپرستی قدرت گرفته و افراد نسبت به رفاه دیگران بی‌تفاوت شده و فقط به فکر منافع خود می‌باشند.

متفکرین معتقدند که بقا و استحکام زندگی افراد و جوامع بشری ملزم به اتخاذ معتقدات، اهداف و ارزش‌های اخلاقی جدیدی است که متناسب با شرایط جامعه‌ای جهانی باشد.

حال چه عاملی می‌تواند معتقداتی که پاپوش پیشرفت اخلاقی و اجتماعی در بسیاری از نقاط جهان شده و نیازهای مشروع جامعه‌ای جهانی را انکار می‌نماید را از میان برداشته و آن را با معتقداتی جایگزین نمود که بر پایه‌های عقلانی و انسانی استوار است، چه عاملی می‌تواند ارزش‌های اخلاقی و انسانی را احیا کرده و انسان‌ها را از خودپرستی، دروغ و حیله و نادرستی باز دارد و باعث گردد که مردم بر حسد و احساس برتری خویش غلبه نموده، عدالت را مراعات کنند و شعله محبت پروردگار در قلوبشان روشن بماند.

بهائیان معتقدند که بازسازی اعتقادی و اخلاقی بشری هر زمان از یک آئین جدید برمی‌آید زیرا جامعه جهانی بشری نیازمند اصول اخلاقی جهانی می‌باشد، اخلاقیاتی که متکی بر ارزش‌های مشترک ادیان بزرگ جهان بوده ولی جنبه‌های عقلانی و انسانی آنها حفظ گشته و فارغ از هر گونه خرافات باشند.

آئین بهائی یک آئین جهانی است و هدفش اتحاد جمیع نژادها و ملیت‌ها در یک آرمان بین‌المللی می‌باشد. تجدید و تکامل ادیان از اصول این آئین است زیرا در هر زمان مقتضیات جامعه تغییر می‌پذیرد و در هر عصری دینی جدید موافق با مقتضیات و نیازمندی‌های جهانیان ظاهر می‌گردد.

از جمله تعالیمی که آئین بهائی ترویج می‌کند عبارتند از:

  • ترک جمیع تعصبات.
  • تحری حقیقت یعنی هر کس خود باید به جستجوی حقیقت پرداخته و از تقلید دست بردارد.
  • مطابقت دین با علم و عقل.
  • تساوی حقوق و امکانات برای زنان و مردان.
  • تعدیل معیشت و از میان بردن افراط و تفریط در فقر و ثروت.
  • تعلیم و تربیت اجباری و عمومی.
  • ایجاد یک جامعه متحدالمنافع جهانی.

خوانندگان عزیز، در صورتیکه مایل به دریافت نسخه ای از مقاله فوق از طریق ایمیل هستید و یا راجع به  تعالیم بهائی سؤالی دارید لطفا با ما تماس بگیرید:  پیامگیر :     ۷۴۰۰-۸۸۲-۹۰۵، ایمیل:  anyquestionsplease@gmail.com                                                                            وب سایت برای برخی از کتابهای فارسی بهائی  :      www.reference.bahai.org/fa