شهروند ـ آرش عزیزی: فهمیدن رابطه ویژه‌ای که بین کانادا و بخصوص تورنتو با پاکستان برقرار است، کار سختی نیست. کافی است یک سال در فستیوالِ پرشور آسیای جنوبی در ایندیا بازارِ خیابان جرارد شرکت کرده باشی، یا اصلا هر موقعی سری به جرارد و اسکاربورو و میسیساگا و اطراف زده باشی تا هزار هزار پاکستانی و طعم و بوی خوش غذایشان و رنگ زیبای ساری‌هایشان را ببینی تا بفهمی قلب بخشی از پاکستان در همین تورنتوی خودمان می‌زند.
بیش از ۳۵۰ هزار پاکستانی‌تبار در کانادا زندگی می‌کنند و اکنون که ساعت نیازِ پاکستان فرا رسیده، اکنون که سیل دهشتناک این کشور زیبا را فرا گرفته و بیش از ۲۰ میلیون پاکستانی را بی‌خانمان و آواره کرده، آن‌ها نیز در کنار سایر مردم تورنتو و کانادا 
برای کمک برخاسته‌اند، بخصوص که عملکرد دولت محافظه‌کار هارپر خوب نبوده است و با تاخیر بسیار و سپس هم به شیوه‌ی الکن و نیمه و نصفه کمک‌هایی به این کشور ارسال کرده است.
فاروق خان، رئیس بنیاد مسلمانان آمریکای شمالی – مرکزش در اسکاربوروی تورنتو است – که هفته گذشته در پاکستان به سر می‌برد از نزدیک کودکان نیمه جان و شهرهای هیولایی پر از چادرهایی که وسط بزرگراه‌ها بنا شده بودند را دیده است. او که خود متولد کراچی است در مصاحبه با تورنتو استار میگوید: «اوضاع به شدت بد است. اندازه فاجعه غول‌آسا است. کیلومترها زمین پر از آب شده. خانه‌ها و روستاها با خاک یکسان شده‌اند، حیوانات و مزارع و کسب و کارها نابود شده‌اند».
خان اوایل ماه اگوست به پاکستان رفت و به دره‌ی معروف سوات و شهر چارسده سفر کرد. او میگوید: «پاکستان به جزیره آب بدل شده. این به معنای کلمه احساسی است که به آدم دست می‌دهد. در موقعیتی مثل این نمی‌شود احساسات را شرح داد. کودکان کوچک و زنان و پیرمردان را می‌بینی که در درون آب راه می‌روند. همه جا بوی مرگ و نابودی می‌دهد. احساس مخوفی است».
روز یکشنبه‌ی هفته‌ی گذشته دولت کانادا «صندوق کمک به سیل‌زدگان پاکستان» را ایجاد کرد و قول داد هر مبلغی را که برای کمک به پاکستان جمع شود دو برابر کند… البته تنها در صورتی که پول به سازمان‌های خیریه ثبت‌شده کانادایی اهدا شود. یعنی آن سازمان‌های غول‌آسایی که پول بسیاری خرج «هزینه‌های مدیریتی» می‌کنند و سر و کله‌شان در بسیاری از بحران‌زده ترین نقاط پاکستان پیدا نمی‌شود. خان که گروه قدیمی خودش (بنیاد مسلمانان) جزو این گروه نیست، احساس بسیار بدی در این مورد دارد.
جیم کاریجیانیس، نماینده لیبرال اسکاربورو در مجلس فدرال، جزو کسانی است که از روز اول وقوع سیل در پاکستان از دولت هارپر خواسته دست به کاری بزند و پس از فشارهای متعدد و مبالغ ناچیزی که تا به حال کانادا وعده داده (۳۳ میلیون دلار، که البته بیش از ۲ میلیون دلاری است که اول اعلام شد) حالا سعی می‌کند به دولت فشار بیاورد تا کمک‌ها را بیشتر کند و در ضمن کمک‌های سازمان‌های خیریه‌ی کوچک را هم دو برابر کند.
***
در ایندیا بازار قدم می‌زنم و می‌بینم که بسیاری از مساجد و محله‌ها، چه پاکستانی باشند و چه از سایر کشورهای منطقه، شروع به جمع‌آوری کمک‌ها کرده‌اند. کمک‌های نقدی و جنسی. بسیاری از این کمک‌ها مستقیم به کنسولگری پاکستان در تورنتو می‌رسد… و این موضوع باعث شده بسیاری از آن خوشحال نباشند.
مهوش، دانشجوی جوان پاکستانی که تازه ۲ سال است به کانادا آمده، میگوید: «آخر مگر می‌شود کمک‌ها را جمع کنند و بدهند به دولت فاسد آصف زرداری که در ابتدای سیل خودش در یکی از عمارت‌های آنچنانی‌اش قایم شده بود؟ شرم‌آور است! باید کمک‌ها را به جای دادن به دولت پاکستان به دست سازمان‌های محلی که دارند واقعا کار می‌کنند، رساند.»
جالب است که رسانه‌های بستر اصلی تمام سال از «دولت ناکام» در پاکستان می‌گویند (اصطلاحی که منظور از آن این است که دولت نتوانسته حاکمیت خودش را تثبیت کند) و همه اذعان دارند که دولت و ارتش پاکستان حتی اگر بخواهند هم به بسیاری از مناطق کشور نمی‌رسند، اما حالا که وقت این حادثه شده بسیاری آن حرف‌ها یادشان رفته.
اما کمک به دولت پاکستان تنها راه کمک به سیل‌زدگان نیست.
نویسنده این مقاله خود با دیدن این شرایط، پایه‌گذار حرکت دیگری شد که کمک را مستقیما به دست کسانی می‌رساند که به واقع برای کمک محلی و زمینی به مردم پاکستان بسیج شده‌اند.
باشگاه جوانان نیودموکراتِ تورنتو به همراه کانون ایرانیان دانشگاه تورنتو، شبکه جوانان افغان و ایرانی انتاریو و گروه جوانان محله اسپلاناد، با حمایت نشریه شهروند، جمعه همین هفته، ۲۷ آگوست دست به برگزاری رویدادی برای جمع‌آوری کمک مالی به سیل‌زدگان پاکستان کرده‌اند. تفاوت این رویداد این است که تمامی عواید آن به «کارزار دفاع از اتحادیه‌های کارگری در پاکستان» (PTUDC) می‌رسد، سازمان کارگری محلی که در بیش از ۵۶ شهر پاکستان برای کمک به سیل‌زدگان فعال است.
این مراسم در ساختمان تعاونی ویندمیل در نزدیکی تقاطع فرانت و پارلمان برگزار می‌شود. آدرس دقیق آن هست: Windmill Line Co-op, 125 Scadding Avenue
این زیبایی شهر ما است که ایرانیانش به پا می‌خیزند تا به پاکستانی‌های آن سوی جهان دست یاری دراز کنند.
