شهروند ـ فرح طاهری: ده سال از تشکیل نهادی به نام “کنگره ایرانیان کانادا” می گذرد. حدود دوازده سال پیش تعدادی از کوشندگان جامعه ی ایرانی گرد هم جمع شدند و ایده ی اولیه ی تشکیل نهادی برای ایرانیان کانادا را در تورنتو مطرح کردند و با پیگیری و صرف وقت توانستند در ۲۷ می ۲۰۰۷ این ایده را با صد نفر از کوشندگان جامعه که دعوت کرده بودند، در میان بگذارند.
بنیانگذارانی که این ایده را مطرح کردند عبارت بودند از: سعید حریری، منوهر میثاقی، مهرداد آرین نژاد، مهرداد حریری، مسعود منصورزاده، حسین زرشکیان و علیداد مافی نظام.
پس از گذشت ده سال، از این هفت تن، پنج نفر اول در نشستی شرکت کردند تا از نیت و اهداف اولیه این ایده و تأسیس کنگره با جمعی سخن بگویند که در بین آنها بعضی سابقه ی حضورشان در جامعه ی ایرانی ـ کانادایی تورنتو به کمتر از این مدت می رسید و آشنایی با بنیانگذاران و اهداف آنها می توانست به یافتن نقاط اشتراک بین اعضای این جامعه کمک کند.
کنگره ایرانیان کانادا ظرف این ده سال، فراز و نشیب های زیادی را از سر گذرانده و مسائل مربوط به آن همواره مورد بحث، انتقاد و جدل بوده است. با بالا گرفتن بحث ها، شش نفر از اعضای کنگره (شهرام تابع محمدی، رضا سپهراصفهانی، کاووس صوفی سیاوش، ارسلان کهنمویی پور، مریم ناظمی و مهردخت هادی) تصمیم گرفتند تا جلسه ای با حضور بنیانگذاران کنگره ترتیب دهند تا شرکت کنندگان بتوانند رودررو با آنها به گفت وگو پرداخته و از ایده و اهداف آنها مطلع شوند و پرسش هایشان را مطرح کنند.
در آغاز مریم ناظمی از سوی برگزارکنندگان جلسه به شرکت کنندگانخوشامد گفت. او از چگونگی پاگیری جلسه گفت: امسال دهمین سالی ست که کنگره ایرانیان کانادا مشغول به کار است. ده سال پرتلاطم و پر از پستی و بلندی. کنگره برای اعتلای جامعه ایرانی در کانادا به وجود آمد. منظور این بود که ایرانیان را زیر یک سقف گرد آورده و از منافع مشترک آنها دفاع کند.
مریم ناظمی
امروز بعد از ده سال جامعه ایرانی هنوز نتوانسته به همبستگی و همدلی برسد. دلیل این عدم موفقیت چه بوده؟ و چه باید کرد که آینده ای روشنتر و امیدوارکننده تری داشته باشیم؟ چگونه می توان افراد یک جامعه ی به شدت گوناگون را با یکدیگر نزدیک کرد؟ آیا می توان نقطه ی مشترکی بین این همه اقوام گوناگون، ادیان گوناگون، تفاوت های فکری سیاسی ـ اجتماعی گوناگون پیدا کرد و روی آنها بحث کرد و به جایی رسید؟ جامعه ایرانی در مهاجرت به میانسالی رسیده است و این شاید بهترین فرصت باشد که فارغ از شور و احساسات جوانی و پیش از فرتوتی و سالمندی به دنبال یافتن پاسخ هایی برای این پرسش ها برود. این برنامه گام کوچکی در این راه است و امیدواریم با گام های دیگری دنبال شود و راه را برای رسیدن به آن نقطه ی مشترک فراهم آورد…
دکتر محمد تاج دولتی، روزنامه نگار و سردبیر پرشین میرور، از اعضای کنگره که چند سال عضو هیئت مدیره این کنگره بوده و حدود چهل مقاله در مورد کنگره نوشته، گردانندگی جلسه را برعهده داشت.
او در آغاز هر یک از افراد را معرفی کرد.
از راست: محمد تاج دولتی، منوهر میثاقی، سعید حریری
سعید حریری مشاور فناوری اطلاعات است و در طی ۲۵ سال گذشته به بسیاری نهادهای دولتی، مالی، نرم‌افزار، و مخابرات در این زمینه خدمات مشاوره ارائه داده است.
در زمینه فعالیت‌های اجتماعی، سعید حریری یکی از اعضای پرکار جامعه ایرانی-کانادایی است. به اعتقاد او، نهادهای مدنی بهترین شکل مشارکت افراد جامعه ایرانی در زندگی اجتماعی و ادغام‌شان در جامعه بزرگ‌تر را تضمین می‌کنند.
مهم‌ترین دستاوردهای فعالیت‌های اجتماعی او را می‌توان در شکل‌گیری بسیاری نهادهای اجتماعی ـ فرهنگی یافت، برای نمونه:
۱ـ جامعه ایرانی متخصصین فناوری اطلاعات، شبکه‌ای است که برای ایجاد همیاری و امکان رشد این متخصصین در کانادا ایجاد شده.
۲ـ شبکه ایرانیان کانادایی، اولین سازمان از این نوع است که برای راهنمایی و آموزش کارآفرینان و متخصصان تازه‌وارد و یاری رسانی به آنها برای ادغام در جامعه کانادایی شکل گرفته است.
۳ـ انجمن مالیت دهندگان شهری، چارچوبی است که در آن امکان مشارکت محله‌های گوناگون در برنامه‌ریزی شهری فراهم می‌شود.
۴ـ کنگره ایرانیان کانادا، یک نهاد قومی غیر انتفاعی است که یکی از اهداف اصلی آن “حفاظت از منافع جامعه ایرانی در کانادا و فراهم کردن امکان مشارکت ایرانیان کانادایی در زمینه‌های اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی کشور کانادا” است.
۵ـ کلوپ کتاب تورونتو، که گردهم‌آیی‌های ماهیانه‌اش محلی برای کندوکاو در تاریخ معاصر ایران و محیطی برای گفتگو و دگرپذیری و ارائه دیدگاه‌های گوناگون فراهم می‌کند.
علاقه سعید به طبیعت و آگاهی او از هنر عکاسی این امکان را به او داده تا اوقات فراغتش را به عکاسی از مناظر طبیعی اختصاص دهد. ترجمه مطالب ادبی و زیست محیطی از دیگر زمینه‌هایی است که او در آن فعالیت دارد.
*
دکترمنوهر میثاقی یکی از کوشاترین اعضای جامعه ایرانی کانادا در سی سال اخیر بوده است که با آینده‌نگری در بنیان‌گذاری و مدیریت بسیاری نهادهای ایرانی حضور داشته است.
دکتر میثاقی یکی از بنیانگذاران و آغازگر اندیشه تشکیل کنگره ایرانیان کانادا بوده است. او در تنظیم آرمان‌های کنگره و تهیه اساسنامه و شکل‌دهی به اولین هیئت مدیره این نهاد نقش بنیادی داشته است.
او همچنین، در تاسیس و راه‌اندازی انجمن ایرانیان انتاریو نقش اصلی را بازی کرده و به‌عنوان اولین رئیس هیئت مدیره این انجمن انتخاب شد. انجمن ایرانیان انتاریو با بودجه ۷۵۰۰۰۰ دلاری موفق شد ۱۵ کارمند تمام وقت و ۱۵ کارمند نیمه وقت را به استخدام درآورد.
کارنامه دکتر میثاقی همچنین شامل عضویت در هیئت مدیره شبکه ایرانیان کانادایی می‌شود که نهادی است برای ارائه یاری‌رسانی به ایرانیان تازه وارد متخصص و کارآفرین برای ادغام در جامعه کانادا.
افزون بر این، دکتر میثاقی مدتی به‌عنوان عضو هیئت مدیره و رئیس انجمن مهندسین و آرشیتکت‌های ایرانی (مهندس) به صدها عضو خدمت کرده است. همچنین، او عضو هیئت مدیره و نایب رئیس انجمن دانش‌‌آموختگان دانشگاه صنعتی شریف بوده. در طی این مدت او به چارچوب جهانی این نهاد شکل داد و شعبه‌های این نهاد را در سراسر دنیا بنیان گذاشت.
دکتر میثاقی به‌عنوان یک کارآفرین و صاحب‌کار و همین‌طور مشاور مدیریت، خدماتش را به ارگان‌های دولتی و خصوصی مانند بانک‌ها، دولت‌های فدرال و استانی کانادا، و اداره پست و بسیاری ارگان‌های دیگر در کانادا، آمریکا، و کشورهای دیگر ارائه داده است.
او در رشته مهندسی برق از دانشگاه آریامهر (شریف کنونی) فارغ‌التحصیل شد و فوق لیسانس مدیریت تجاری را از دانشگاه هاروارد و مدیریت علوم را از دانشگاه کالیفرنیای جنوبی دریافت کرد.
از راست: مسعود منصورزاده، مهرداد حریری، مهرداد آرین نژاد
*
مهرداد آرین‌نژاد از چهره‌های اصلی جامعه ایرانی کانادا است که به‌خاطر تلاش‌هایش برای نگهداری و گسترش فرهنگ ایران شناخته شده است. او کارشناسی ارشد در مهندسی کامپیوتر را از دانشگاه تورونتو دریافت کرده است و در فاصله سال‌های ۱۹۹۸ و ۲۰۱۶ در آی بی ام کانادا مشغول به‌کار بوده است. نهادهای فرهنگی بسیاری، چه در جامعه علمی و چه جامعه ایرانی یا جامعه بزرگ‌تر کانادایی، از حضور داوطلبانه او به‌عنوان رئیس یا عضو هیئت مدیره در زمینه ترویج میراث فرهنگی ایران بهره برده‌اند.
مهرداد یکی از بنیانگذاران کنگره ایرانیان کانادا است. او همچنین یکی از افرادی است که در پایه‌گذاری کارگروه برنامه چهارشنبه‌سوری همکاری کرده است. افزون بر این، در کارنامه او، عضویت در هیئت مدیره بنیاد پریا و ریاست کارگروه هنری این بنیاد، همکاری در پایه‌ریزی اولین کلوپ کتاب ایرانی در تورونتو، ریاست و عضویت در هیئت مدیره انجمن ایرانیان دانشگاه تورنتو، و برنامه‌ریزی کنسرت برای کمک به زلزله‌زدگان بم نیز به چشم می‌خورد. او یکی از بنیانگذاران و مدیر کنونی جشنواره فرهنگی تیرگان است که بزرگ‌ترین جشنواره ایرانی از نوع خودش به‌شمار می‌رود و از سال ۲۰۰۶ در تورونتو برگزار می‌شود. آرین نژاد یکی از نویسندگان منشور ۹۱ است که با هدف ایجاد همبستگی در میان ایرانیان پیرامون بیانیه حقوق شهروندی تنظیم شده است.
فعالیت‌های انسان‌دوستانه و اجتماعی آرین نژاد جوایز زیادی را برای او به ارمغان آورده است که از آن میان می‌توان به جایزه شورای رسانه‌ها و نشریات قومی کانادا و مدال ویژه ملکه الیزابت دوم اشاره کرد.
*
دکتر مهرداد حریری، فعال اجتماعی، رئیس انجمن دانشجویی دانشگاه مونترال، عضو هیئت مدیره کانون ایرانیان دانشگاه تورنتو و از اعضای بنیانگذار کنگره ایرانیان کانادا است. او تحصیلکرده دانشگاه تهران، مونترال و تورنتو است و در زمینه ی حرفه ای مدیر و موسس مرکز سیاستگذاری علمی کاناداست که هر سال کنفرانس بزرگی را در شهر اتاوا برگزار می کند.
مهرداد حریری در رسانه های کانادایی مقالات علمی بسیاری نوشته است.
شرکت کنندگان در گفت وگو با بنیانگذاران کنگره
*
مسعود منصورزاده، لیسانس مهندسی راه و ساختمان از دانشگاه لیدز ـ انگلیس، فوق لیسانس شهرسازی از دانشگاه لیدز، مدیر شرکت اروکارپت و تاپ کوالتی فلورینگ از سال ۱۹۸۴
فعالیت های اجتماعی از سال ۱۹۸۳: عضو هیئت مدیره کانون ایرانیان انتاریو، عضو هیئت موسس و عضو نخستین هیئت مدیره انجمن ایرانیان انتاریو، عضو هیئت موسس تلویزیون نمای ایرانی،بنیانگزاربرنامه هفتگی رادیو “صدای پارسی”، مدیر و تهیه کننده رادیو “صدای پارسی”، بنیانگزار نشریه هفتگی شهروند (۱۹۹۱)، عضو هیئت موسس و عضو هیئت مدیره ICNetwork، عضو هیئت موسس کنگره ایرانیان کانادا و عضو هیئت موسس کانون کتاب تورنتو که از سال ۲۰۰۶ تاکنون به فعالیت ادامه داده است.
تاج دولتی سپس با طرح پرسش هایی از آنها چگونگی شکل گیری کنگره و اهداف آن را دنبال کرد.
ـ “بنیانگذاران کنگره ایرانیان کانادا چه کسانی بودند و اندیشه ی تأسیس کنگره از کجا آغاز شد؟”
ـ “بعد از گذشت ده سال آیا از کاری که کردید احساس رضایت می کنید؟”
ـ “ضرورت تأسیس کنگره ایرانیان کانادا چه بود و اهداف و آرمان و ماموریت این نهاد را چطور تصور و تنظیم می کردید؟”
ـ “وقتی این گروه بنیانگذار شروع به حرکت کرد چه نمونه ای از سازمان های مشابه در ذهن داشت؟”
ـ از آقای منوهر میثاقی و مسعود منصورزاده که جزو بنیانگذاران انجمن ایرانیان کانادا در سال ۱۹۸۵ بودند، در مورد این انجمن پرسیده شد: “برای چه این انجمن تشکیل شد و چقدر کمک کرد که کنگره ایرانیان کانادا دنبال کننده و کامل کننده آن انجمن باشد.”
ـ “رابطه کنگره ایرانیان کانادا با ایران و وضعیت سیاسی ـ اجتماعی داخلی ایران چگونه باید باشد؟ در چه مواردی کنگره ایرانیان باید درباره ی رویدادهای داخلی ایران موضع گیری و اظهارنظر بکند و پارتیزان نبودن(non partisan) که در فارسی بهتر است غیرجانبدار تعریف شود، در کنگره ایرانیان کانادا به زبان ساده یعنی چه؟”
این پرسش را هر یک از بنیانگذاران از نگاه خود پاسخ دادند. به عنوان نمونه پاسخ مهرداد آرین نژاد را در زیر می خوانید:
مهرداد آرین نژاد: اصولا کنگره ایرانیان می بایست non partisan باشد یعنی جانبداری سیاسی نکند. دلیلش هم این است که اگر قرار باشد در یک سازمانی جانبداری سیاسی باشد فرض کنید من از حزب ان دی پی برم اونجا و یا شما یا یک نفر از حزب لیبرال بیاد، و اینها بخواهند اجندای (agenda) سیاسی خودشون رو پیش ببرند، اون سازمان از هم می پاشه، و دیگه نمیتونه کارش رو ادامه بده برای اینکه نظرات سیاسی متفاوته، همشون میخوان ما رو به سعادت برسونن منتها از راه های متفاوت لیبرال ها میگن از این راه، کانسرواتیوها میگن از اون راه، ان دی پی ها هم میگن از این راه و علم ریاضی هم نیست که بشه اثبات کرد کدومشون صددرصد درست میگه.
وقتی صحبت احزاب سیاسی کانادا مطرح میشه، non partisan بودن تعریفش کمی ساده تر می شود به خاطر اینکه شما می دونید non partisan چی هست و احزاب اینجا سیاستهاشون چیه و ما چطور نباید از یک حزب خاصی دفاع کنیم یا حزب خاصی روpromote کنیم. اما وقتی با مسائل ایران برخورد می کنیم، خیلی مرزها روشن نیست و یک مقدار گنگه و میشه تفسیرهای متفاوتی کرد، اما ما میتونیم از نشانه هایی استفاده کنیم که این موضوع رو برامون روشن میکنه. اولین نشانه اینه که این قضیه ای که داره در ایران اتفاق میفته آیا دغدغه ی “منی” که در کانادا زندگی میکنم هست یا نه؟ منظورم از من یعنی جامعه ایرانیان کانادا، ممکنه برای من یک نفر مهم باشه که الان آقای ایکس از روسیه سفر میکنه میره ایران با آقای روحانی دیدار میکنه، برای من ممکنه مهم باشه اما برای جامعه ایرانیان کانادا اهمیتی نداره و بهش ربطی نداره. بنابراین مهمه که دغدغه ی ایرانیان کانادا باشه. به عنوان مثال زلزله بم که در ایران اتفاق افتاد، دغدغه ی ایرانیان کانادا بود. اینجا همه از هم پاشیده بودند برای اینکه بستگانشون … یا اینکه وقتی خرداد ۸۸ مردم اومدن توی خیابون و گفتن رای من کو و دولت اومد شروع کرد به کشتنشون، خوب این دغدغه ی ایرانیان اینجا بود که علیهش بیانیه بدن و صدای مردم ایران رو برسونن به این طرف. من مسائل انسانی و حقوق بشری را به هیچ وجه پارتیزان نمیدونم. مثلا وقتی کشتار ۶۷ اتفاق افتاد، فرض کنید امروز خدای ناکرده بخواد یک همچین چیزی اتفاق بیفته، وظیفه ی کنگره ی ایرانیان است که بیانیه بده، برای اینکه مسئله انسانی ست و مسئله ی سیاسی نیست….
(بقیه پاسخ مهرداد آرین نژاد را از دقیقه ۳۷ در فایل صوتی زیر گوش کنید.)
پس از پایان پرسش های گرداننده جلسه، نوبت به پرسش و پاسخ با شرکت کنندگان رسید.
این جلسه ضبط ویدیویی شده و در صفحه ی Let’s Talk Iranian Canadian Congress در فیسبوک به تدریج منتشر می شود.
فایل صوتی کامل این جلسه را اینجا بشنوید.
