شهروند ـ در شهروند ستونی به معرفی ایرانیان موفق و دستاوردهایشان در ادبیات، ورزش، هنر، علم، سیاست و حرفه تخصصی شان در هر گوشه ی جهان، حتی در ایران اختصاص داده شده است. می دانیم که خبر بسیاری از موفقیت ها به رسانه ها راه پیدا نمی کند و تنها در جمع کوچک خانواده و آشنایان عنوان می شود، پس اگر فرد موفقی در اطراف خود می شناسید، لطفا به ما معرفی کنید. ما به دنبال مشهورترین ها نیستیم، اتفاقا یکی از اهدافمان این است که بتوانیم آنها را که تا کنون تلاش و خلاقیت و استعدادشان تغییری در زندگی خود و یا دیگران به وجود آورده، ولی دیده نشده اند، به دیگران معرفی کنیم.

در شماره های گذشته مهوش ثابت، آوا هما، سمیرامیس کیا، سونا مقدم، مهدی رضانیا، مریم حفیظی راد، سارا رحیمی، سعید ولدبیگی، نسرین متحده، سوسن رشیدی، بامداد اسماعیلی، عصمت صوفیه، کامران وفا، یارا شهیدی، سایه اسکای، مهران انوری، گلریز قهرمان، وحید رجب لو، شکوفه آذر، زهرا نعمتی، مریم ناظمی، مهسا قربانی، مینو اخترزند، بهروز بوچانی و آرش کمالی سروستانی، و بیتا دریاباری را معرفی کردیم.

این هفته با اولین نماینده ایرانی تبار مجلس هلند، فرح کریمی، آشنا می شویم.

فرحناز (فرح) کریمی۲۴ آبان ۱۳۳۹(۱۵ نوامبر۱۹۶۰) در بیجار گروس (استان کردستان) به دنیا آمد. در سال ۱۳۵۷ فعالانه در انقلاب شرکت داشت و در سال ۱۹۷۹ به گروه مجاهدین خلق پیوست.

پس از شروع سرکوب گروه های سیاسی، مدتی بطور مخفیانه زندگی کرد ولی با سخت‌تر شدن شرایط ناچار به مهاجرت از ایران شد. از طریق کوهستان‌های غرب کشور به کردستان عراق رفت. در این گریز، او پسر نوزاد خود را نیز به‌همراه داشت. مهاجرت بعدی او از عراق به آلمان بود و پس از اقامت در اروپا، در مرکز مجاهدین خلق در پاریس به فعالیت پرداخت.

پس از اینکه همسر پیشین او چندین بار برای ربودن پسر کوچکشان تلاش کرد و پس از کشته‌شدن خواهر کوچکترش در جریان یک عملیات نظامی در ایران، او تصمیم گرفت تا دیگر با ایران و اوضاع آن کاری نداشته باشد و از گروه مجاهدین نیز فاصله گرفت.

در سال ۱۹۸۹ به همراه همسر دوم خود و پسر دومش که در کردستان عراق به‌دنیا آمده بود، در کشور هلند ساکن شد.

کریمی با مدارک فنی و ریاضی از دانشگاه‌های اصفهان و کیل در آلمان، در شهر خرونینگن هلند به تحصیل در رشته مدیریت پرداخت و در شهر اوترِخت سازمانی برای زنان مهاجر تأسیس کرد. پس از فعالیت‌های گسترده در سازمان‌های اجتماعی و بهزیستی هلند، او توانست در سال ۱۹۹۸، یعنی ۹ سال پس از اقامتش در هلند، از حزب چپ سبز به عنوان اولین زن ایرانیِ نماینده مجلس در خارج از ایران، به پارلمان هلند راه یابد و تا سال ۲۰۰۶ در این پست باقی بماند.

در سال ۲۰۰۵، خودزندگی نامه اش را با عنوان “راز آتش: در پیکار آزادی از تهران تا به لاهه” با همراهی کریس کولِمانس (نویسنده و روزنامه‌نگار)به زبان هلندی منتشر کرد که توجه محافل سیاسی هلند را به خود جلب کرد.

در “راز آتش”، کریمی با زبانی روشن و گویا از آرمان‌ها، هراس‌ها و باورهایش می‌گوید. حیات سیاسی و زندگی خصوصی او مانند زنجیره‌ای یکپارچه با هم پیوستگی کاملی دارند.این کتاب که توجه زیادی را در رسانه‌های هلند به خود جلب کرد، واکنش‌ها و نظرات کاملاً مختلفی را نیز در پی داشت. برخی از همکاران او در پارلمان از اینکه او عضویت پیشین خود در سازمان مجاهدین را علناً اعلام کرده وی را “شجاع” نامیدند و کسانی دیگر به‌عکس، او را به خاطر عضویت داشتن در سازمانی مسلح، سرزنش کردند.

راز آتش، کتابی است درباره مسائل روز، نوشته زنی که روزی عقاید سیاسی دیگری داشت ولی امروز از باور استوار خود به دموکراسی و اصول مردم‌سالاری می‌نویسد.

کریمی در راه‌اندازی نشریه اینترنتی روز آنلاین و رادیو زمانه نقش داشته است.

او در ژوئن ۲۰۰۵ هنگام ورود به ایران در فرودگاه مهرآباد بازداشت شد که این بازداشت با اعتراض رسمی دولت هلند مواجه شد.

کریمیکه آشناترین فرد پارلمان هلند با اوضاع افغانستان به شمار میرفت، در تاریخ ۱۳ نوامبر ۲۰۰۶، چکیده ای از انتقادات خود نسبت به سیاست نظامی هلند در افغانستان را در قالب کتابی به نام «کارزار افغانستان» به آقای هِنک کامپ، وزیر دفاع هلند اهدا کرد.

به خاطر آشنایی کریمی با مسائل افغانستان بود که او از سال ۲۰۰۶ به عنوان نماینده سازمان ملل در امور افغانستان انتخاب شد.

کریمی از سال ۲۰۰۷ مشاور ارشد برنامه عمران ملل متحد در پروژهSEAL است و در حال حاضر مدیر آکسفام نویب است.