* این مقاله جنبه ی آموزشی دارد نه درمانی، هر دارویی باید با تشخیص و تجویز پزشک مصرف شود.

دمل furuncle عبارت است از عفونت عمیق پایه یک تار موی بدن بر اثر باکتری که در اکثر موارد استافیلوکوک طلایی است.

دمل جوش بزرگ بسیار دردناکی است. در آغاز قرمزرنگ و سفت است که به سرعت تبدیل به یک جوش بزرگ با سر سفید و حاوی چرک می شود.

دمل ها در تمام نقاط بدن می توانند تولید شوند و در صورت درمان در عرض چند روز بهبود می یابند. در بعضی مواقع چندین دمل در یک نقطه تولید می شوند و تولید کفگیرک می کنند که مجموع چندین دمل است که پایه ی یک سری موهای نزدیک به هم را عفونی کرده اند که بیشتر در پشت شخص تولید می شوند.

چه کسانی مبتلا می شوند

دمل بیشتر در نزد مردها و نوجوانان دیده می شود. مناطق پرموی بدن بیشتر در معرض تولید دمل هستند مثل صورت، زیر بغل، پشت و شانه ها و … به سختی می شود تخمین زد که چند درصد مردم به آن دچار می شوند ولی سایر عفونت های پوستی تولید شده توسط استافیلوکوک طلایی مثل آبسه و فولیکولیت حدود ۷۰درصد عفونت های پوستی را در فرانسه ایجاد می کنند که توسط متخصصان پوست درمان می شوند.

علل

دمل ها تقریبا همیشه بر اثر باکتری استافیلوکوک طلایی تولید می شوند که در محیط زیست فراوان هستند همینطور در نزد انسان روی پوست، داخل بینی یا دستگاه گوارش وجود دارند.

در حدود سی درصد افراد بالغ حامل دائمی استافیلوکوک طلایی هستند مخصوصا در داخل بینی بدون اینکه تولید عفونت بکند، ولی تولید سمومی می کند که می تواند خیلی خطرناک باشد که باعث عفونت های پوستی و حتی اندام های داخلی و گاهی خونی بکنند. چندین سال است که این باکتری در مقابل آنتی بیوتیک ها بیشتر و بیشتر مقاوم می شود مخصوصا در بیمارستان ها که مسئله مهم و تهدیدکننده ای است.

مشکلاتی که بیماری می تواند ایجاد کند

در اغلب موارد یک دمل ساده و درمان شده در عرض چند روز خوب می شود ولی جای زخم باقی می ماند، ولی کفگیرک احتیاج به درمان جدی تر و طولانی تری دارد.

مشکلات سلامتی تولید شده توسط دمل نادر هستند ولی زیاد دیده شده که دمل در همان محل چند ماه یا چند سال بعد دوباره به وجود آمده بویژه در افرادی که سیستم دفاعی بدنشان ضعیف شده دمل می تواند باعث مشکلات مهمی بشود مثل:

*تولید دمل های زیاد، تکراری و مقاوم که چندین ماه طول بشکند.

* یک عفونت خطرناک ـ باکتری می تواند در خون منتشر شود و تولید سپتی سمی بکند و یا اگر دمل به خوبی درمان نشود، در اعضای داخلی مختلف تولید عفونت بکند.

سیمپتوم ها

* بیماری در عرض ۵ تا ۱۰ روز پیشرفت می کند.

* در ابتدا یک برجستگی دردناک، گرم و قرمزرنگ به اندازه یک نخود تولید شده؛

* بزرگتر شده و پر از چرک است و به ندرت می تواند به اندازه یک توپ تنیس بشود.

* یک نوک سفید پر از چرک و سپس دمل می ترکد و چرک ها خارج می شوند و محل زخم قرمزرنگ است که بعد بسته شده و جای زخم باقی می ماند.

اگر کفگیرک تولید شده یعنی چندین دمل یا کورک به هم پیوسته وجود دارد، عفونت خیلی مهمتر است و باعث می شود که:

* تراکم دمل ها و التهاب در قسمت وسیعی از پوست وجود دارد.

* بیمار تب دارد.

* گانگیلون های مربوطه متورم می شوند.

چه کسانی در خطر هستند

همه افراد ممکن است دچار شوند ولی بعضی ها امکان ابتلای بیشتری دارند مثل:

*مردها و نوجوانان

* افرادی که مبتلا به بیماری دیابت نوع ۲ هستند.

* افرادی که دچار ضعف دستگاه دفاعی بدن هستند.

* افرادی که دچار یک مشکل پوستی هستند که به تولید عفونت کمک می کند مثل اکنه و اگزما.

* افراد خیلی چاق

* بیمارانی که با کورتیکوئیدها درمان شده اند.

بعضی از عوامل مثل رعایت نکردن بهداشت بدن به تولید دمل ها کمک می کند.

بخش دوم و پایانی هفته آینده